De mogelijke complicaties van een nierinfarct
De duur en de omvang van het nierinfarct bepalen in belangrijke mate het verloop van de ziekte. Als het nierinfarct een groter gebied van de nier, acuut nierfalen kan gebeuren. Acuut nier Het falen wordt gekenmerkt doordat de nier zijn taken niet naar behoren kan uitvoeren.
Urine stoffen uit de bloed, die normaal gesproken met de urine via de nieren worden uitgescheiden, blijven in het bloed. Dit heeft een negatief effect op de elektrolyt en zuur-base evenwicht van het lichaam. Levensbedreigende uremie (urinevergiftiging) kan optreden wanneer urine zich ophoopt in de urinewegen.
Daarnaast, nier falen kan andere symptomen veroorzaken, zoals misselijkheid, braken, ondraaglijke jeuk en ontsteking van de maag en intestinaal slijmvlies. Misschien wel longoedeem, kortademigheid en cyanose (blauwe verkleuring van de huid en slijmvliezen). Een lange termijn gestegen ureum inhoud in het bloed kan leiden tot pathologische veranderingen in de hersenen. Als het nierinfarct wordt veroorzaakt door een arterieel vat afsluiting nierfalen kan chronisch worden en overgaan in nierinsufficiëntie (nierzwakte).
Nierinsufficiëntie vereist vaak dialyse. Als het nierinfarct wordt veroorzaakt door een arterieel vat afsluitingnierfalen kan chronisch worden en overgaan in nierinsufficiëntie (nierzwakte). Nierfalen vereist vaak dialyse.
De gevolgen op lange termijn van een nierinfarct
De gevolgen op lange termijn zijn sterk afhankelijk van de omvang en duur van de verkorting bloed stroom in de nier. Bij een licht nierinfarct, dat in een vroeg stadium wordt opgespoord en uitgeschakeld, kan een uitgebreid herstel van de nier worden verwacht. Als het infarct wordt uitgesproken en langer duurt, nierfalen kan het gevolg zijn.
Bij chronisch nierfalen kan de nier zelfs eiwit en bloed uitscheiden. Waterretentie kan optreden en ziekten van de urinewegen kan ontwikkelen. In het gevorderde stadium van chronisch nierfalen kunnen uitgesproken symptomen optreden, vergezeld van slechte prestaties, braken, misselijkheid, ernstige waterretentie en huidveranderingen. In het geval van terminaal nierfalen is een niertransplantatie noodzakelijk.
