Zenuwwortel: structuur, functie en ziekten

Zenuwwortels zijn de verbinding tussen het perifere en centrale zenuwstelsel. Ze bevinden zich in de wervelkanaal van de spinal cord, waar een spinale zenuw een anterieure en een posterieure draagt zenuwwortel. hernia is de bekendste voorwaarde dat kan veroorzaken zenuwwortel syndroom, met symptomen zoals gevoelloosheid en verlamming.

Wat is de zenuwwortel?

De centrale zenuwstelsel bestaat uit het zenuwweefsel in de hersenen en de wervelkolom zenuwen van de spinal cord​ De verlengstukken van de zenuwcellen worden axonen genoemd. Ze ontvangen communicatie met elkaar, ontvangen prikkels van andere zenuwcellen en voeren deze prikkels weg van het cellichaam van de zenuwcel, riep de soma. De zenuwcellen van de spinal cord hebben ook zenuwwortels. Dit zijn zenuwvezels die in segmenten het ruggenmerg verlaten of binnenkomen. De individuele vezels van veel zenuwwortels ontmoeten elkaar in het tussenwervelkanaal in de vorm van een ruggenmergzenuw. Elke spinale zenuw heeft twee wortels: een anterieure zenuwwortel en een achterste zenuwwortel. De voorste wortels zijn efferenten voor het verzenden van signalen naar de periferie zenuwstelsel​ De achterste wortels zijn op hun beurt afferenten die signalen van het centrale naar het perifere transporteren zenuwstelsel​ In het ruggenmerg, een zenuwcel lichaam telt als de voorste wortel van elke zenuw, en wordt in dit geval ook wel een wortelcel genoemd. Charles Bell en François Magendie herkenden voor het eerst de functionele scheiding van de twee zenuwwortels van elke spinale zenuw en legden dit vast in de wet van Bell-Magendie. Een bepaald zenuwwortelgebied nabij het punt van binnenkomst in het ruggenmerg wordt beschouwd als de overgangszone van het perifere en centrale zenuwstelsel en wordt de Redlich-Obersteiner-zone genoemd.

Anatomie en structuur

Zenuwwortels bevinden zich in de wervelkanaal​ Elk afzonderlijk segment van de wervelkolom heeft twee zenuwwortels aan de rechter- en linkerkant. Deze twee wortels versmelten in de wervelkanaal om de wervelkolomzenuw te vormen en het wervelkanaal te verlaten via de tussenwervel foramina of tussenwervels. Per segment heeft de menselijke wervelkolom anterieure en posterieure zenuwwortels. De achterste zenuwwortels zijn elk met hun afschuiningen afkomstig van de sulcus lateralis posterieur tussen het laterale koord van het ruggenmerg en het achterste koord van het ruggenmerg. Anterieure spinale zenuwwortels ontstaan ​​met hun vezels van de sulcus lateralis anterior tussen het ruggenmerg voorste koord en het ruggenmerg laterale koord. Bij het punt van binnenkomst in het ruggenmerg draagt ​​elke zenuwwortel een zogenaamde Redlich-Obersteiner-zone. Deze zone vormt de grens tussen het centrale zenuwstelsel en het perifere zenuwstelsel en bevindt zich in het gebied waar de achterste wortel van een ruggenmergzenuw de achterhoorn van het ruggenmerg binnendringt. In dit gebied lijken de afferente zenuwvezels marmerloos, maar hebben ze verdunde medullaire omhulsels. De laatste Ranvier's koordring van elk axon markeert de overgang. De achterste wortels hebben op dit punt geen basaalmembraan.

Functie en taken

De spinale zenuwwortels verbinden het centrale zenuwstelsel met het perifere zenuwstelsel. Deze verbinding is essentieel voor elk lichamelijk proces. Zonder de zenuwwortels, commando's van de hersenen zou de effectoren in het lichaam niet bereiken en zou dus niet kunnen worden uitgevoerd door spieren, klieren of organen. Het lichaam zou dus niet levensvatbaar zijn. Het centrale zenuwstelsel controleert alle bewuste en onbewuste lichaamsprocessen en geeft het lichaam zo zijn vermogen om te overleven. De aansturing van lichaamsprocessen door het centrale zenuwstelsel is niet alleen afhankelijk van zenuwen het geleiden van prikkels naar de periferie van het lichaam, maar ook op zenuwbanen vanuit het perifere zenuwstelsel. De voormalige zenuwbanen worden efferenten genoemd. Deze laatste worden afferenten genoemd. De afferente zenuwvezels komen elk via de voorste zenuwwortel het ruggenmerg en dus het centrale zenuwstelsel binnen en voorzien zo het centrale zenuwstelsel van gevoelige informatie vanuit de periferie, die in de vorm van excitatie wordt getransporteerd. Deze gevoelige informatie is bijvoorbeeld een melding van de huidige spanning in de spieren of de stand van gewrichten​ Het centrale zenuwstelsel heeft dergelijke informatie nodig om commando's te geven, in die zin dat het met deze informatie alleen gerichte bewegingscommando's naar de spieren kan sturen. De zenuwcel lichamen van de afferente vezels bevinden zich in de wervelkolom ganglion, waar efferente zenuwvezels ook uit het ruggenmerg komen. Efferente vezels van de zenuwwortels geven motorische commando's door aan de spieren. De bijbehorende zenuwcellichamen bevinden zich in de voorhoorn van het ruggenmerg in de grijze massa. De voorste zenuwwortels zijn de wortels van de efferente vezels.

Ziekten

De bekendste zenuwwortelschade is hernia. Dit is een plotseling begin of langzaam progressieve verplaatsing van schijfweefsel van de nucleus pulposus. Hernia-schijven kunnen het ruggenmerg samendrukken en de zenuwwortels afknellen. Het klinische beeld wordt ook wel degeneratieve spinale ziekte genoemd, aangezien de oorzaak een degeneratieve verandering in de tussenwervelschijf of aangrenzende constructies. De annulus fibrosus scheurt en de nucleus pulposus valt naar voren. Hernia-schijven komen meestal voor bij typische lokalisatie en bevinden zich dan in de onderste lumbale wervelsegmenten, waar ze zenuwwortelsyndromen veroorzaken. Dit symptoomcomplex wordt veroorzaakt door mechanische irritatie van spinale zenuwwortels. Naast hernia kunnen tumoren, infecties of fracturen van de wervels betrokken zijn bij het zenuwwortelsyndroom. Het belangrijkste symptoom van het ziektebeeld is meer of minder ernstig pijn, die kan uitstralen van het gebied van de lumbale wervelkolom naar alle delen van het lichaam. Spitis bijvoorbeeld ook een zenuwwortelsyndroom. In aanvulling op pijnsensorisch verlies en paresthesieën kunnen optreden in het gebied dat wordt geleverd door de aangetaste zenuwwortel, dwz gevoelloosheid en andere gevoelens van ongemak. Deze symptomen zijn te wijten aan beschadiging van gevoelige delen van de zenuwwortels. Omdat elk segment van de wervelkolom ook motorische delen in de voorste zenuwwortels draagt, kan een zenuwwortelsyndroom bovendien gepaard gaan met verlamming. In dit geval treden de motorische storingen op in het aanvoergebied van de efferente zenuwwortelvezels.