Ziekten van de urinewegen

Synoniemen

Nierbekken, urineleider, urineleider, urethra, urinewegen, urinewegen, nier, blaas, cystitis, bekkenontsteking, nierstenen Medisch: urineleider, vesica urinaria Engels: blaas, urineleider

Ziekten van de urinewegen

Het is echter mogelijk dat ziekteverwekkers opstijgen uit de blaas in de nierbekken en een ontsteking veroorzaken (pyelonefritis = ontsteking van het nierbekken). Dit kan leiden tot sterk contracties van de bovengenoemde gladde spieren (nierkoliek). Steenformaties zijn mogelijk in het hele gebied van de drainerende urinewegen, die de uitstroom van urine kunnen belemmeren (zogenaamde kelk- en nierbekkenstenen, of prevesicale ureterstenen als ze dieper zijn).

Ontstekingen van de blaas zelf komen relatief vaak voor bij vrouwen, vanwege de veel kortere urinebuis​ Ze zijn vaak ongecompliceerd, maar als ze te vaak voorkomen, kunnen ze chronisch worden en ook via de urineleider​ Ze worden vaak veroorzaakt door kiemen van het normale darmflora, die worden overgedragen door een uitstrijkje.

Het slijmvlies van de urineleider en blaas kan worden beïnvloed door kanker (zogenaamd urotheelcarcinoom). Risicofactoren zijn chemische irriterende stoffen, die ook voorkomen in haar kleurstoffen. Natuurlijk zijn ook goedaardige tumoren mogelijk, die bij vroege ontdekking vaak zonder verstrekkende gevolgen kunnen worden verwijderd.

Continentie (vermogen om urine vast te houden) kan worden aangetast door schade aan verschillende delen van het controleapparaat. In het geval van deep spinal cord verwondingen, de hersenen is niet langer in staat de mictie onder controle te houden ("urineren"). Er ontstaat een "overloopblaas" (neurogene blaas).

Als de eigen plexus van de blaas is beschadigd, bijvoorbeeld in suikerziekte (diabetische neuropathie), is continu legen van de blaas vaak ook niet meer mogelijk. Op oudere leeftijd treedt incidenteel of volledig verlies van de sluitspierfunctie op, vooral bij vrouwen. Dit is dus een spierprobleem. Hierbij kan onderscheid worden gemaakt tussen urge-incontinentie ("Aandrangincontinentie") en stressincontinentie, waarvan sommige kunnen worden behandeld met medicatie of een operatie.