Oorzaken van bloedarmoede door ijzertekort
IJzergebrek wordt enerzijds veroorzaakt door aandoeningen in het maagdarmkanaal, zoals na verwijdering van de maag (gastrectomie), absorptiestoornissen in de darm (malassimilatie) of door chronische darmaandoeningen. Bovendien wordt bloeding als de meest voorkomende oorzaak beschouwd. De bron van deze verliezen kan zijn: Er bestaat ook een verhoogde ijzerbehoefte tijdens zwangerschap of groei.
Voeding speelt ook een belangrijke rol in ijzertekort Bloedarmoede. Vooral vegetariërs kunnen worden getroffen. Het bivalente ijzer in vlees kan bijzonder goed door het lichaam worden opgenomen.
Als iemand een vegetariër eet dieetmoet ervoor worden gezorgd dat er voldoende vervangingsbronnen beschikbaar zijn.
- De menstruatie is te sterk en te frequent
- Bloeden als gevolg van tumoren, zweren of
- Aambeien
Vrouwelijk geslacht (menstruatiebloeding) Zwangerschap / borstvoeding Chronische ziekten (hartfalen, nierinsufficiëntie) Kanker Chronische ontsteking (chronisch) bloedverlies (maag- en darmzweer, aambeien) Wedstrijdsporters Na gastro-intestinale resectie
- Vrouwelijk geslacht (menstruele bloeding)
- Zwangerschap / borstvoedingsperiode
- Chronische ziekten (hartfalen, nierfalen)
- Ziekten bij kanker
- Chronische ontsteking
- (chronisch) bloedverlies (maag- en darmzweer, aambeien)
- Competitieve atleten
- Na maag- en darmresectie
Vrouwen in de vruchtbare leeftijd lopen een bijzonder hoog risico op ontwikkeling ijzertekort bloedarmoede Op een normale dag verliest het gezonde lichaam ongeveer 1 mg ijzer.
Dit bedrag kan worden gecompenseerd met een gebalanceerd dieet Bij vrouwen met hevig menstrueel bloedverlies kan het verlies van bloed en dus kan ijzer enorm toenemen. Normaal gesproken verliest een vrouw 30-60 ml bloed (60-120 mg ijzer) per maand, maar in het geval van hevig bloedverlies verliest ze tot 800 ml bloed (1600 mg ijzer). Omdat slechts 10-15% van het ijzer dat via de voeding wordt opgenomen, wordt opgenomen in de darmen, kan er snel ijzertekort optreden.
Laboratoriumparameters voor bloedarmoede door ijzertekort
Bij ijzertekort bloedarmoede, laboratoriumparameters zoals verlaagd serumijzer en ferritine transferrine met verminderde verzadiging en verminderde reticulocyt hemoglobine worden waargenomen. Het oplosbare transferrine receptor sTfR is verhoogd. De differentiële diagnose (alternatieve oorzaken) is nog steeds gebaseerd op de vraag of er ook een ontsteking aanwezig is.
De parameters transferrine en ferritine tonen veranderde concentraties in ontstekingsreacties. Ze staan ook bekend als acute fase eiwitten (ferritine, de waarde is verhoogd in het geval van ontsteking) of anti-acute fase eiwitten (transferrine, de waarde wordt verlaagd in geval van ontsteking). Daarom worden ook de ontstekingsparameters CRP en leukocyten bepaald.
Morfologisch is het rood bloed cellen lijken hypochroom-mircocytisch, dwz de hemoglobine inhoud (MCH) en celvolume (MCV) worden verminderd. De erytrocyten kan indruk maken in het bloeduitstrijkje als anulocyten of doelcellen. Dit houdt in dat de cellen ringvormig worden weggeblazen door de onderste hemoglobine inhoud.
Naast bloedanalyse is een klinisch onderzoek (onderzoek van de getroffen persoon door een arts) verplicht. FerritinMCV betekent gemiddeld corpusculair volume, dwz het toont het gemiddelde volume van rode bloedcellen (erytrocyten De waarde kan worden berekend uit de hematocriet (aandeel vaste componenten in het bloed) en het aantal erytrocyten.
Bij ijzertekort bloedarmoedeer worden minder en vooral kleinere rode bloedcellen aangemaakt, omdat de belangrijke bouwsteen ijzer minder beschikbaar is. De MCV is daarom lager - dit wordt microcytische anemie genoemd. De normale waarde is 85-98 fl.
Veranderingen in de MCV alleen zijn niet zinvol; andere bloedwaarden zoals hemoglobine, hematocriet, MCH (gemiddelde hoeveelheid hemoglobine per erytrocyt) en MCHC (gemiddelde concentratie hemoglobine per erytrocyt) moet altijd in aanmerking worden genomen. Transferrine is een eiwit dat ijzer transporteert. Het wordt geproduceerd in de lever, afhankelijk van het ijzergehalte in het lichaam.
Het totale transferrine in het lichaam kan 12 mg ijzer binden, maar gewoonlijk is slechts 30% geladen met ijzer. IJzergebrek resulteert in een afname van de transferrine-niveaus, evenals tijdens zwangerschap.Verhoogde waarden worden gezien bij chronische ontsteking, tumor ziekten of ijzerstapeling. De term ferritine wordt gebruikt om een eiwit te beschrijven dat dient om ijzer op te slaan.
Als opslagvorm van ijzer fungeert het als een indicator voor de ijzervoorraad in het bloedplasma. Serum ferritine is een basisbouwsteen voor diagnostische procedures van ijzer metabolisme Het referentiebereik is normaal gesproken 30-300 μg / l voor mannen en 10-200 μg / l voor vrouwen.
In het geval van bloedarmoede door ijzertekort wordt de ferritinewaarde verlaagd en is bepalend in de differentiële diagnose Bloedarmoede door ijzertekort kan bijvoorbeeld niet worden uitgesloten als de ferritinewaarde verhoogd is, omdat tegelijkertijd chronische ontsteking aanwezig kan zijn, waardoor de ferritineparameter zou toenemen. Reticulocyten zijn nieuw gevormde, jonge, onrijpe rode bloedcellen (erytrocyten).
Tijdens de bloedvorming doorlopen de rode bloedcellen verschillende stadia van rijping. Reticulocyten zijn de laatste fase vóór volwassen functionele erytrocyten. Normaal gesproken bevat het bloed 1% reticulocyten.
In geval van bloedarmoede, die wordt veroorzaakt door bloedverlies, neemt het aantal reticulocyten toe om het verlies van rode bloedcellen zo snel mogelijk te compenseren. Als er een ijzertekort is, kunnen reticulocyten echter alleen langzamer worden gevormd, omdat een belangrijk onderdeel ontbreekt. Bij bloedarmoede door ijzertekort is het aantal reticulocyten daarom verminderd.
