Daunorubicine is een geneesmiddel in de klasse van cytostatica en anthracycline. Het medicijn wordt gebruikt als een cytostatisch middel.
Wat is daunorubicine?
Daunorubicine is op recept verkrijgbaar en wordt gebruikt om verschillende soorten kanker te behandelen. Voor dit doel wordt het medicijn intraveneus toegediend. Daunorubicine is zowel een glycoside als een antibioticum Het komt uit de groep anthracyclines. Anthracyclines zijn antibiotica gebruikt in chemotherapie as cytostatica tegen verschillende kwaadaardige kankers. De antibioticum daunorubicine wordt geproduceerd door de bacteriesoorten Streptomyces peuceticus en Streptomyces coeruleorubidus. Chemisch gezien bestaat de moleculaire basisstructuur van het medicijn uit vier benzine ringen gerangschikt in een rij. Dienovereenkomstig behoort daunorubicine tot de groep van aromatische koolwaterstofverbindingen of aromaten Bij kamertemperatuur is daunorubicine in vaste vorm. De smeltpunt is 208 ° Celsius, en oplosbaarheid in water is arm. Daunorubicin is op recept verkrijgbaar en wordt gebruikt om verschillende vormen van kanker te behandelen. Voor dit doel wordt het medicijn intraveneus toegediend. In tegenstelling tot sommige andere cytostatica drugs, wordt daunorubicine niet gebruikt als een immunosuppressivum in autoimmuunziekten.
Farmacologische werking
Daunorubicin is een zogenaamde DNA-intercalator. De vlakke structuur van het medicijn lokt intercalatie uit in de nucleïnezuur bases van DNA. De term intercalatie verwijst naar de omkeerbare intercalatie van atomen, moleculen, ionen of andere chemische verbindingen in DNA. In het geval van daunorubicine intercaleert het medicijn in het DNA. Het proces van intercalatie verstoort de replicatie van DNA. De transcriptie van het DNA is ook verstoord. Als de replicatie wordt verstoord, kan mitose niet optreden. Bij mitose deelt de kern zich en wordt het DNA gesplitst. Zonder mitose kan celdeling niet plaatsvinden, of sterven de cellen die zich ontwikkelen als de mitose verstoord is, geprogrammeerde celdood (apoptose). Sinds kanker cellen delen bijzonder vaak en bijzonder snel, ze worden het meest beïnvloed door drugs die mitose verstoren. Veel van de bijwerkingen treden echter op doordat de lichaamscellen als geheel in hun groei worden geremd drugs van dit type. Naast replicatie en transcriptie wordt RNA-synthese met polypeptidevorming ook beïnvloed door de werking van daunorubicine. Bovendien heeft daunorubicine een remmend effect op topoisomerase II. Dit enzym speelt ook een belangrijke rol bij de celdeling. Daunorubicine heeft echter een derde werkingsmechanisme. Na absorptie van daunorubicine, wordt het medicijn geactiveerd. Bij een redoxreactie wordt een tussenproduct gevormd dat op dezelfde manier werkt als vrije radicalen. Het draagt elektronen over naar moleculair zuurstof Dit wordt op zijn beurt niet omgezet in hydroxyl- en superoxide-radicalen. Beide vormen van radicalen hebben een cytotoxisch effect. Ze beschadigen DNA, bij voorkeur de breuken van DNA.
Medische toepassing en gebruik
Daunorubicine is een cytostatisch geneesmiddel dat wordt gebruikt om kwaadaardige kankers te behandelen. Bij volwassenen wordt het medicijn toegediend bij de behandeling van acuut myeloïde en acuut lymfoblast leukemie Bij acute myeloïde leukemie (AML), wordt het hematopoëtische systeem aangetast. Er is een enorme toename van onrijpe voorlopers van bloed cellen in de beenmerg Bij acute lymfatische leukemie (ALL) degenereren de voorlopercellen van de lymfocyten. De therapie van beide vormen van leukemie wordt bijna altijd in combinatie met andere uitgevoerd cytostatische geneesmiddelen Daunorubicine wordt ook bij kinderen gebruikt om te behandelen acute myeloïde leukemie en te behandelen acute lymfoblastische leukemie Daunorubicin wordt ook gecombineerd met andere cytostatische geneesmiddelen hier. In acute lymfoblastische leukemiewordt daunorubicine toegediend in de zogenaamde inductiefase, dat wil zeggen aan het begin van de behandeling.
Risico's en bijwerkingen
De bijwerkingen van daunorubicine zijn te wijten aan de cytotoxische en groeiremmende effecten. Over het algemeen zijn de weefsels die het meest worden aangetast die met een hoge celdeling en / of groei. Deze omvatten bijvoorbeeld de slijmvliezen, haar en beenmerg In het maagdarmkanaal kan daunorubicine slijmvliesbeschadiging veroorzaken. De schade kan klein zijn, maar er kunnen zweren ontstaan pijn in de mond of buik, afhankelijk van de lokalisatie. Misselijkheid kan ook ontstaan als gevolg van slijmvliesbeschadiging. In sommige gevallen moeten patiënten meerdere keren per dag braken. Dit komt enerzijds door de slijmvliesbeschadiging en anderzijds direct door daunorubicine. De mucosale schade kan zo ernstig zijn dat de darmfunctie wordt aangetast. Als gevolg, diarree behandeling behoeft kan voorkomen. Daunorubicin beschadigt ook de hematopoëse in de beenmerg Dit resulteert in een tekort aan leukocyten (leukopenie), bloedplaatjes (trombocytopenie) en erytrocyten (bloedarmoede Het dieptepunt van hematopoëse wordt acht tot tien dagen na daunorubicine bereikt administratie Ongeveer drie weken daarna administratieis het hematopoëtische systeem meestal hersteld. Als gevolg van het ontbreken van wit bloed cellen komen infecties vaker voor tijdens en na therapie met daunorubicine. Dit zijn voornamelijk infecties met bacteriën en schimmels. Deze kunnen levensbedreigend zijn. Trombocytopenie verhoogt het risico op bloedingen bij patiënten. Een typische bijwerking van daunorubicine therapie is haaruitval. Haar de groei kan stoppen of voltooid zijn haaruitval kan gebeuren. Deze bijwerking van daunorubicine is meestal volledig omkeerbaar. Het cardiotoxische effect van daunorubicine kan daarentegen onomkeerbare schade veroorzaken. Acute cardiotoxiciteit resulteert in aritmieën, angina en ontsteking van de hart- spier. Het late type manifesteert zich vaak weken, maanden of jaren na daunorubicine administratie Patiënten ontwikkelen zich longoedeem or hart- mislukking. cardiomyopathie kan ernstig genoeg zijn om te vereisen hart- transplantatie Vanwege de ernstige bijwerkingen mag daunorubicine tijdens de behandeling niet worden gegeven zwangerschap of tijdens het geven van borstvoeding. Ernstige hartaandoeningen behoren ook tot de contra-indicaties.
