Daclizumab: effecten, gebruik en risico's

daclizumab vertegenwoordigt een therapeutisch monoklonaal antilichaam dat zich richt op de interleukine-2-receptor (CD25). Het medicijn is ontwikkeld om afstoting in te verminderen nier transplantatie​ Het heeft echter ook een werkzaamheid aangetoond tegen multiple sclerose.

Wat is daclizumab?

Het medicijn is ontwikkeld om afstoting in te verminderen nier transplantatie. daclizumab is een monoklonaal antilichaam dat is ontwikkeld voor immunosuppressie in orgaan transplantatie​ Met name de eerste aanvragen waren voor het verminderen van afwijzingen in nier transplantatie​ Het medicijn vertegenwoordigt een gehumaniseerd monoklonaal antilichaam dat tot het IgG1-type behoort. Het antilichaam wordt geproduceerd door GS-NSO-myeloomcellen van de muis. GS-NSO-myeloomcellen worden gegenereerd door de fusie van B-cellen met myeloomcellen. Myeloomcellen zijn kwaadaardige, gedegenereerde immuuncellen die, na fusie met antilichaamproducerende B-cellen, zorgen voor continue celdeling en dus voor nieuwe celproductie. De resulterende cellijn produceert constant antilichamen die alleen werken tegen een specifiek gebied (epitoop) op het oppervlak van het antigeen. Aanvankelijk het actieve ingrediënt daclizumab werd ontwikkeld in de VS bij de National Institutes of Gezondheid door het bedrijf PDL Biopharma. Het wordt echter vervaardigd en op de markt gebracht door het farmaceutische bedrijf Hoffmann-La Roche onder de handelsnaam Zenapax voor immunosuppressieve behandeling na niertransplantatie​ Later vormde PDL Biopharma een alliantie met biotechnologiebedrijven Biogen Idec en ontwikkelde daclizumab verder voor de behandeling van multiple sclerose​ Het succes bij het beteugelen van deze ziekte is goed geweest. Studies hebben aangetoond dat de neurologische situatie van patiënten in ieder geval is gestabiliseerd en soms zelfs verbeterd.

Farmacologische werking

Daclizumab heeft immunosuppressieve effecten. Het monoklonale antilichamen optreden tegen de interleukine-2-receptor (CD25). Deze receptor dient als een aanmeerplaats voor interleukine-2. Interleukine-2 is een groeifactor en stimuleert de groei en nieuwe vorming van B en T-lymfocyten​ Bovendien stimuleert het de vorming van interferonen, andere interleukines en tumor necrose factoren. Tegelijkertijd activeert het ook cytotoxische cellen zoals natuurlijke killercellen, door lymfokine geactiveerde killercellen of tumorvernietigende cellen. lymfocyten​ Ten slotte zorgt het ook voor de activering van macrofagen. Interleukine-2 kan deze functies echter alleen uitvoeren na binding aan interleukine-2-receptoren. Als de receptor wordt geblokkeerd door het monoklonale antilichaam, kunnen de immuuncellen niet meer zo sterk worden geactiveerd. De immuunsysteem verzwakt en daarmee de afstotingsreacties tegen vreemde organen. In multiple sclerose, op zijn beurt de immuunsysteem's auto-immuunreactie tegen de myeline-omhulsels van de centrale zenuwstelsel wordt geremd.

Medische toepassing en gebruik

In Europa is daclizumab gebruikt voor gebruik na niertransplantatie als onderdeel van een combinatie therapie met corticosteroĂ¯den en ciclosporine​ De goedkeuring werd echter op verzoek van de fabrikant op 01.01.2009 om commerciĂ«le redenen ingetrokken. De terugtrekking heeft dus niets te maken met mogelijke bijwerkingen. Naast het gebruik ervan in niertransplantatie, klinische studies hebben ook goede resultaten laten zien in hart- transplantatie. Bovendien wordt het nu ook met succes gebruikt in uveitis. Uveitis is een ontsteking van het midden huid van het oog. Deze ziekte is een auto-immuunreactie tegen de uvea (middelste oog huid) na eerdere infecties. Door gebruik te maken van de monoklonale antilichamen tegen de IL-2-receptor treden verbeteringen in symptomen op naarmate de immunologisch geĂ¯nduceerde ontstekingsreacties worden afgezwakt. Multiple sclerose wordt ook volgens hetzelfde mechanisme behandeld. Bij multiple sclerose, de immuunsysteem reageert tegen de myeline-omhulsels van de centrale zenuwstelsel​ In deze myeline-omhulsels treden laesies op, die op de lange termijn tot neurologische problemen leiden. Door de ontstekingsreacties te verminderen, kunnen dergelijke laesies van de myeline-omhulsels ook in eerste instantie worden omgekeerd. Bij zowel niertransplantaties als multiple sclerose wordt daclizumab intraveneus toegediend. Voor niertransplantaties zijn er in totaal vijf infusies​ Het medicijn wordt dus eerst 24 uur voor de transplantatie intraveneus toegediend. Daarna wordt om de 14 dagen een infuus gegeven. Bij multiple sclerose bevelen huidige onderzoeken er twee aan infusies binnen twee weken aanvankelijk en daarna elke vier weken Ă©Ă©n infusie.

Risico's en bijwerkingen

Daclizumab is absoluut gecontra-indiceerd bij overgevoeligheid voor het actieve ingrediënt en tijdens het geven van borstvoeding. Overgevoeligheidsreacties komen zeer zelden voor. Deze omvatten anafylaxie, die ook levensbedreigend kunnen worden anafylactische shock​ Meer algemene bijwerkingen zijn echter onder meer hoofdpijn, slapeloosheid, tremor, arterieel hypertensie (hoge bloeddruk), ademhaling problemen, verschillende spijsverteringsstoornissen, skeletspieren pijnen oedeem. Van daclizumab zijn echter geen effecten gebleken op de incidentie van infecties of de incidentie van ontwikkeling kanker in de studies. Bovendien zijn er geen toxische effecten aangetoond. Volgens de onderzoeken is er dus geen maximum toelaatbaar dosis bruikbaar.