Mitralisklep: inlaatklep in het linkerhart.
De mitralisklep zorgt ervoor dat bloed van het linker atrium naar de linker hartkamer kan stromen. Vanwege zijn locatie wordt het beschouwd als een van de atrioventriculaire kleppen, samen met de tricuspidalisklep. Net als de andere drie hartkleppen bestaat deze uit een dubbele laag van de binnenvoering van het hart (endocardium) en is het een zogenaamde klepbladklep. In feite heeft het twee ‘folders’, een voorste en een achterste, daarom wordt het ook wel een bicuspidalisklep genoemd (Latijn: bi-=twee, cuspis=spike, tip).
De papillaire spieren van de mitralisklep
Peeskoorden hechten zich aan de randen van de blaadjes en verbinden ze met de papillaire spieren. Deze spieren zijn kleine uitsteeksels van de ventriculaire spier in het ventrikel. Ze voorkomen dat de vrijhangende bladen van de mitralisklep terugschuiven in het atrium als gevolg van de druk die ontstaat wanneer het ventrikel samentrekt (de spier trekt samen tijdens de systole).
Mitralisklepfunctie
Veel voorkomende mitralisklepproblemen
Bij mitralisstenose is de mitralisklep vernauwd, waardoor het ventrikel tijdens de diastole niet goed vult. In de meeste gevallen is mitralisklepstenose te wijten aan klepontsteking veroorzaakt door reumatische koorts. Slechts zelden is het aangeboren of verkalkt puur als gevolg van slijtage en veroudering.
Bij mitralisinsufficiëntie sluit de mitralisklep niet goed, waardoor bloed tijdens de systole vanuit het ventrikel naar het atrium kan terugkeren. Dit zorgt ervoor dat een bepaalde hoeveelheid bloed heen en weer ‘pendelt’ tussen het atrium en het ventrikel. Oorzaken van regurgitatie van de mitralisklep zijn onder meer bacteriële endocarditis (hartklepontsteking), gescheurde papillaire spieren en pezen (bijvoorbeeld door borstwandletsel, een operatie of een hartaanval) of reumatische aandoeningen.
Als één of beide klepbladen tijdens de systole in het atrium uitpuilen, noemen artsen dit mitralisklepprolaps. Het ventiel kan nog steeds strak zitten. Ernstigere mitralisklepprolaps leidt echter ook tot klepinsufficiëntie. Een verzakking is soms aangeboren, maar de oorzaak is vaak onduidelijk. Het heeft de neiging vaker vrouwen met bindweefselzwakte te treffen. Soms hoort de arts tijdens een verzakking van de mitralisklep één of meerdere ‘systolische klikken’ met de stethoscoop.
