Mensen die veel reizen, kunnen huidaandoeningen krijgen leishmaniasis, een ziekte van de huid en slijmvliezen waarvoor geen vaccin bestaat en die ernstig kunnen zijn met een aantal complicaties. Het is in de volksmond ook bekend als oosterse bult. Vakantiegangers moeten het daarom zo goed mogelijk voorkomen en medische hulp inroepen als ze de typische symptomen van huidaandoeningen ervaren leishmaniasis.
Wat is cutane leishmaniasis?
huid- leishmaniasis is besmettelijk huid ziekte. De naam komt van de pathogenen die de ziekte veroorzaken. Dit zijn verschillende parasieten, die allemaal tot het geslacht Leishmania behoren. Afhankelijk van het deel van de wereld waar de ziekte wordt opgelopen, wordt de ziekte veroorzaakt door een ander type parasiet. Om deze reden worden verschillende soorten van de ziekte onderscheiden, die worden geclassificeerd als cutane leishmaniasis van de "Oude Wereld" of cutane leishmaniasis van de "Nieuwe Wereld". Dit laatste is meestal een ernstiger ziekte en kan ook voorkomen als een speciale vorm, de zogenaamde mucocutane leishmaniasis, waarbij de slijmvliezen voornamelijk worden aangetast in plaats van de epidermis. Cutane leishmaniasis komt vooral veel voor in Zuid-Europa, Azië, delen van het Oosten en Midden- en Zuid-Amerika.
Oorzaken
De oorzaken van ziekte met cutane leishmaniasis zijn parasitair, zoals eerder vermeld. De zogenaamde sandfly of vlinder muggen brengen de parasieten meestal over door een mens te bijten. De parasieten, die in de biologie tot de flagellaten-dragende protozoa behoren, (ook wel flagellaten genoemd) komen in de huid van de mens door de plaats van de beet. Daar vermenigvuldigen ze zich en veroorzaken irritatie van de huid in de vorm van knobbeltjes of zweren. De pathogenen alleen overleven door zich in een gastheer te implanteren. De gastheren kunnen zowel dieren als mensen zijn. Om deze reden is het, naast de typische overdracht van een mug op een mens, ook mogelijk dat een mens besmet raakt door contact met een groter dier, zoals een hond of zelfs een knaagdier. In zeldzame gevallen is directe overdracht van persoon op persoon ook mogelijk, bijvoorbeeld door huidcontact of het schenken van bloed en orgels.
Symptomen, klachten en tekenen
Cutane leishmaniasis kan verschillende symptomen veroorzaken, afhankelijk van het type en de ernst. Cutane leishmaniasis van de "Oude Wereld" komt voornamelijk tot uiting in huidletsels Een paar weken na de beet wordt de bijtplaats ontstoken en opgezwollen. Vervolgens vormt zich een platte, meestal pijnloze en roodachtig verkleurde knobbel, die een diameter bereikt van twee tot vier centimeter. Af en toe ontwikkelt zich een gelige korst, die gemakkelijk kan worden afgeschraapt. Het huidletsel houdt enkele maanden aan voordat het spontaan geneest. Meestal blijft er een litteken achter, wat gepaard kan gaan met sensorische stoornissen. Cutane leishmaniasis komt voornamelijk voor op ongeklede huidgebieden zoals de nek, armen en enkels. In geïsoleerde gevallen vormen zich meerdere zweren en knobbeltjes op de injectieplaats die jarenlang kunnen aanhouden en zich naar andere delen van de huid verspreiden naarmate de ziekte voortschrijdt. De cutane leishmaniasis van de "Nieuwe Wereld" is meestal agressiever - er worden diepe huidbeschadigingen tot uitgebreide zweren gevormd. De mucocutane vorm manifesteert zich door een zweer, en in het verdere verloop door een parasitaire aantasting van de slijmvliezen. De neusslijmvlies en het mondslijmvlies worden in het bijzonder aangetast, wat kan leiden tot verstopping ademhaling, neusbloedingen en pijn In ernstige gevallen verspreiden de parasieten zich via de bloed en weefselvocht schepen, wat nog meer ongemak veroorzaakt.
Diagnose en verloop
Cutane leishmaniasis is voor een medische professional gemakkelijk te herkennen op basis van de symptomen van de ziekte. Dit zijn meestal rode en gezwollen delen van de huid waar een platte bult of zweer tot vijf centimeter in formulieren. Als een patiënt de afgelopen maanden (soms zelfs jaren) naar een risicogebied is gereisd, kan al een eerste schatting worden gemaakt van de mogelijke parasiet. Om de ziekteverwekker te kunnen detecteren en zo de aanname te onderbouwen, voert de arts vervolgens een weefselonderzoek uit van de zweer en schrijft een specifiek voor therapie Als cutane leishmaniasis van de "Oude Wereld" niet wordt behandeld, geneest het gewoonlijk na enige tijd spontaan. Aangezien de specifieke huidirritaties meestal relatief mild zijn, zelfs niet. littekens blijven meestal. Als cutane leishmaniasis wordt vermoed, moet echter altijd een arts worden geraadpleegd om het type leishmaniasis te bepalen. Als cutane leishmaniasis van de "Nieuwe Wereld" niet wordt behandeld, kan dit soms fatale gevolgen hebben. Er kan bijvoorbeeld vernietiging van de slijmvliezen of desintegratie van het omringende weefsel optreden. Aanzienlijke visuele misvorming is vaak het gevolg. In het geval van mucocutane leishmaniasis is het niet ongebruikelijk dat secundaire ziekten optreden, zoals longontsteking or tuberculose, die te wijten zijn aan de verzwakte immuunsysteem en, in het ergste geval, kan leiden tot het overlijden van de getroffen persoon. Bij elke vorm van cutane leishmaniasis kan men maar één keer in het leven worden geïnfecteerd, omdat de ziekte immuun maakt tegen de betreffende ziekteverwekker. Herinfectie met cutane leishmaniasis door een andere ziekteverwekker is echter nog steeds mogelijk.
Complicaties
Bij deze ziekte lijden getroffen individuen aan verschillende symptomen en complicaties, maar ze verminderen allemaal de kwaliteit van leven van het getroffen individu aanzienlijk. Meestal gaat het om roodheid van de huid en zwelling. Niet zelden gaan deze klachten ook gepaard met jeuk en zijn er ook minderwaardigheidscomplexen of verminderd zelfbeeld. Soms schamen veel patiënten zich voor de klachten en voelen zich er ongemakkelijk bij. Dit kan mogelijk ook leiden tot psychologische stoornissen of zelfs Depressie. Littekens kan ook op de huid blijven zitten. Het is niet ongebruikelijk dat de ziekte dit ook doet leiden naar neusbloedingen of een geblokkeerd neus- Het resultaat is het vermogen van de patiënt om ermee om te gaan spanning neemt ook af en permanent 피로 en uitputting treden op. Bovendien is de immuunsysteem verzwakt en longontsteking ontwikkelt. In het ergste geval kan dit ook fataal zijn. De ziekte wordt behandeld met behulp van medicijnen en crèmes De meeste symptomen kunnen relatief goed worden verlicht. In de regel zijn er geen bijzondere complicaties. De levensverwachting van de patiënt verandert ook niet door deze ziekte.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
If huidveranderingen worden opgemerkt op het gezicht of de armen, wordt een bezoek aan de spreekkamer aanbevolen. Cutane leishmaniasis treedt voornamelijk op na terugkeer uit een gebied met een hoog risico en verloopt snel. Daarom moet na een reis naar Aziatische landen altijd een medisch onderzoek worden uitgevoerd. Dit is vooral nodig als er duidelijke symptomen van de ziekte zijn. Opvallende bultjes, koorts en een algemeen gevoel van ongesteldheid moet onmiddellijk worden onderzocht en behandeld. Als er al grotere veranderingen op de huid zijn opgetreden, moet men dezelfde dag naar de dokter gaan. Dit geldt met name bij een concreet vermoeden, dat wil zeggen als de klachten direct optreden na een trip naar de risicogebieden van cutane leishmaniasis. Personen die lijden aan immunodeficiency of cardiovasculaire problemen moeten rechtstreeks met een arts spreken en, indien nodig, een gespecialiseerde kliniek bezoeken vanwege het verhoogde risico op volksgezondheid complicaties. Tropisch besmettelijke ziekte wordt behandeld door de huisarts, een KNO-arts of een internist.
Behandeling en therapie
Ziekte met cutane leishmaniasis treedt op afhankelijk van de ziekteverwekker en de ernst van de ziekte. Vaak, antibioticum zalven lokaal toegepast zijn nuttig. In andere gevallen worden actieve stoffen geïnjecteerd. In milde gevallen is ijsvorming van de aangetaste huidgebieden soms voldoende. Vooral cutane leishmaniasis van de "Oude Wereld" kan vaak worden behandeld met een lokaal toepasbaar medicijn. Aangezien cutane leishmaniasis van de "Nieuwe Wereld" een agressievere vorm van cutane leishmaniasis is, is behandeling zoals bij cutane leishmaniasis van de "Oude Wereld" vaak niet voldoende. Dit geldt met name voor mucocutane leishmaniasis, aangezien meestal de slijmvliezen worden aangetast. Daarom lokaal toepasbaar zalven worden meestal niet gebruikt. In plaats daarvan moeten patiënten vaak zogenaamde antimoonpreparaten of iets dergelijks gebruiken drugs gedurende een langere periode om de ziekte van binnenuit te bestrijden.
Vooruitzichten en prognose
Bij cutane leishmaniasis is het beloop gewoonlijk veel milder dan bij andere vormen van leishmaniasis. Enkel en alleen littekens moet worden aanvaard als een nawerking. mucocutane en viscerale leishmaniasis vereisen een uitgebreidere behandeling. Bij hen is de prognose veel slechter. Viscerale leishmaniasis kan zelfs dodelijk zijn. Dit is meestal niet het geval bij cutane leishmaniasis. Het subtype van het triggerende insect is net zo bepalend voor de ontwikkeling van een van de genoemde soorten leishmaniasis als de immuunkwaliteit van de getroffen persoon. Typerend voor het cutane type leishmaniasis zijn huidveranderingen genaamd Aleppo-hobbels. Hoewel cutane leishmaniasis, die op zichzelf milder is, een goede prognose heeft, kan dit worden veranderd door een slechte immuunstatus. Patiënten die ondergaan chemotherapie of hiv hebben een significant slechtere prognose. Andere risicofactoren voor een slechtere prognose kan omvatten ondervoeding, armoede en onzekere huisvesting. Ondervoeding kan cutane leishmaniasis zelfs in viscerale leishmaniasis veranderen. Dit verslechtert de prognose voor de getroffen persoon aanzienlijk. Klimaatverandering bevordert de ontwikkeling van cutane leishmaniasis vanwege de verdere verspreiding van de veroorzakende zandvliegsoorten. Naarmate de gemiddelde temperatuur stijgt en de luchtvochtigheid stijgt, zal de ziekte zich waarschijnlijk wereldwijd verspreiden. Aleppo-hobbels kunnen tot twee jaar duren om te genezen. De medische wetenschap heeft nog geen strategie gevonden om de bijbehorende littekens te bestrijden.
het voorkomen
Degenen die cutane leishmaniasis willen voorkomen, moeten zichzelf op vakantie beschermen met geschikte kleding of muskietennetten tegen beten van insecten die de ziekte kunnen overdragen, aangezien er nog geen vaccin tegen de ziekte is ontwikkeld.
Nazorg
Bij deze ziekte zijn er maar een paar maatregelen van nazorg is in de meeste gevallen beschikbaar voor de patiënt, aangezien het vooral gaat om een snelle diagnose met daaropvolgende behandeling. Alleen op deze manier kunnen verdere complicaties worden voorkomen, waarbij de symptomen van de getroffen persoon gewoonlijk blijven verergeren als er geen behandeling wordt gestart. Zelfgenezing kan niet plaatsvinden, zodat de getroffen persoon voor deze ziekte altijd afhankelijk is van medische behandeling. Tijdens de behandeling moet contact met andere mensen zoveel mogelijk worden vermeden om verdere infectie te voorkomen. In dit geval moet de getroffen persoon meestal naar een ziekenhuis gaan, zodat de ziekte goed kan worden behandeld. Tijdens de behandeling moet ook strikte bedrust in acht worden genomen. Zelfs na de behandeling mogen geen inspanning of fysieke en stressvolle activiteiten worden uitgevoerd. Regelmatige controles zijn nodig om de voorwaarde van de interne organen en om mogelijke schade in een vroeg stadium op te sporen. Omdat de getroffen persoon na de ziekte niet immuun is voor de infectie, moet contact met de respectieve dieren worden vermeden, zodat het niet tot een nieuwe infectie kan komen.
Dit is wat u zelf kunt doen
De mate waarin patiënten met cutane leishmaniasis in hun dagelijks leven worden beperkt door de ziekte, hangt grotendeels af van de individuele ernst van de aandoening. besmettelijke ziekte In principe allemaal zelfhulp maatregelen dient vooraf met de behandelende specialist te worden besproken om de kans op complicaties te verkleinen. Medicijnen worden vaak gebruikt voor behandeling, beide in de vorm van zalven Met antibioticum effect en systemisch handelen drugs Ter ondersteuning van het therapie van cutane leishmaniasis besteden patiënten thuis speciale aandacht aan persoonlijke hygiëne. Er moet echter rekening mee worden gehouden dat het contact van de zieke huidgebieden met schoonheidsmiddelen moet ten koste van alles worden vermeden. Contact met water is ook kritisch en moet vooraf door een arts worden verduidelijkt. Bovendien moeten patiënten oppassen dat ze geen risicovolle activiteiten ondernemen die mogelijk de laesies op de huid zouden kunnen verwonden en hun herstel in gevaar zouden kunnen brengen. Dit is bijvoorbeeld het geval wanneer koken, waar hete spetters vet of water snel de zieke huidgebieden bereiken. Om de kwaliteit van leven tijdens de behandeling van cutane leishmaniasis zo hoog mogelijk te houden, besteden patiënten meer aandacht aan hun welzijn en mogelijke bijwerkingen van de voorgeschreven medicatie. In dergelijke gevallen nemen getroffen personen onmiddellijk contact op met de specialist of een spoedarts.
