De werkzame stof clindamycine is een antibioticum dat behoort tot de farmacologische categorie van lincosamiden. Clindamycine is een zogenaamd halfsynthetisch derivaat van de stof lincomycine.
Wat is clindamycine?
Clindamycine behoort tot de subgroep van lincosamide antibiotica Het actieve ingrediënt wordt verkregen uit lincomycine en is dan aanwezig in gechloreerde vorm. Bij dit proces wordt de stof op halfsynthetische wijze geproduceerd. In de gebruikelijke doses vertoont het medicijn clindamycine meestal een bacteriostatisch effect. In hogere doses heeft het medicijn echter een bacteriedodend effect, dwz het is dodelijk bacteriën Het actieve ingrediënt clindamycine is voornamelijk effectief tegen grampositieve aëroob pathogenen. Deze omvatten bijvoorbeeld stafylokokken or streptokokken Daarnaast is de stof clindamycine ook werkzaam tegen anaëroben, in het bijzonder gramnegatief kiemen en chlamydia Als de stof clindamycine samen met de stof wordt gebruikt pyrimethamineis de verbinding ook effectief tegen Toxoplasma gondii.
Farmacologische werking
De stof clindamycine remt de synthese van eiwitten in bacteriën In dit proces werkt de stof op dezelfde manier als macroliden, die binden aan een specifieke subeenheid van ribosomen. Sinds de werkingsmechanisme hetzelfde is, treedt in sommige gevallen kruisresistentie op. Wanneer het medicijn clindamycine oraal wordt toegediend, wordt ongeveer 90 procent van de werkzame stof geabsorbeerd. Tegelijkertijd bindend aan plasma eiwitten komt voor bij 92 tot 94 procent. In principe is de plasmahalfwaardetijd van de stof clindamycine ongeveer 2.4 uur. De substantie bereikt interne organen net zoals beenmergpleuravocht, huid en moedermelk Het medicijn kan ook de placentabarrière passeren. In de levervindt er een omzetting van de werkzame stof plaats. Ten slotte wordt het medicijn clindamycine uitgescheiden via urine en ontlasting. Door de bacteriële synthese van eiwittenwordt een enzym met de naam peptidyltransferase gestopt. Het werkingsspectrum van het medicijn clindamycine is relatief breed. Het is bijvoorbeeld effectief tegen Gram-positieve kokken, zoals Streptococcus pyogenes of pneumoniae. Met betrekking tot anaëroben is het medicijn bijvoorbeeld effectief tegen Actinomyces, Peptostreptococcus, Fusobacterium en Bacteroides. In tegenstelling daarmee is de antibioticum clindamycine vertoont weinig tot geen effect op aërobe gramnegatieve staaf bacteriën, enterokokken, soorten van Haemophilus of Neisseria. In principe is het mogelijk dat er secundaire weerstand tegen ontstaat antibiotica kan ook ontstaan als gevolg van het gebruik van het medicijn clindamycine, door bepaalde structuren te veranderen ribosomen Tijdens het gebruik van het medicijn hebben maaltijden nauwelijks invloed op de absorptie van de werkzame stof. De stof clindamycine wordt goed door weefsels opgenomen en hoopt zich op botten. In de lever, er is een sterk metabolisme van de werkzame stof. Ongeveer een derde van de ingenomen hoeveelheid werkzame stof wordt onveranderd uitgescheiden door de nieren.
Medisch gebruik en toepassing
Het medicijn clindamycine wordt gebruikt bij verschillende infecties. In het bijzonder wordt clindamycine vaak gebruikt bij de behandeling van abcessen ontsteking van de long, chronisch osteomyelitis, osteomyelitis bij a diabetische voet, of infecties van de mondholte Bovendien wordt het medicijn gebruikt voor infecties van gewrichten en botten of vrouwelijke voortplantingsorganen. Clindamycine kan ook worden toegediend voor de behandeling van acne vulgaris. De mogelijke toepassingsgebieden zijn vergelijkbaar met die van andere goed verdragen macroliden Een uitzondering zijn infecties veroorzaakt door stafylokokken. Macroliden zijn hier over het algemeen niet effectief tegen. Clindamycine wordt ook gebruikt als vervanging bij patiënten die allergisch zijn voor penicilline In de diergeneeskunde wordt clindamycine ook gebruikt voor ernstige infecties van de huid, ogen of luchtwegen Clindamycine is in principe een reserve antibioticum, dus het wordt niet altijd gebruikt als eerste keus middel voor mogelijke indicaties. In de regel wordt de werkzame stof clindamycine oraal ingenomen, afhankelijk van de indicatie. Beide tablets en capsules zijn beschikbaar. Bovendien parenteraal administratie van de werkzame stof als oplossing voor infusie of lokale toediening door middel van gels or zalven is mogelijk.
Risico's en bijwerkingen
In de loop van therapie met het medicijn clindamycine zijn een aantal ongewenste bijwerkingen mogelijk, die variëren afhankelijk van het individuele geval. In de eerste plaats gastro-intestinale symptomen zoals diarree, brakenof krampen in de maag gebied optreden als gevolg van het medicijn. Bovendien pseudomembraneuze colitis mogelijk, die in sommige gevallen ontstaat als gevolg van antibioticagebruik. Dit maakt complicaties mogelijk, die vaker voorkomen bij clindamycine dan bij andere soorten antibiotica In dat geval moet de behandeling met het medicijn onmiddellijk worden stopgezet. Zeldzame bijwerkingen van het medicijn zijn jeuk, ontsteking van de huiden vaginale catarre. Clindamycine is niet geïndiceerd tijdens het geven van borstvoeding omdat het werkzame bestanddeel overgaat moedermelk Andere mogelijke bijwerkingen zijn onder meer schade aan de lever geassocieerd met een verhoogde concentratie van transaminasen. Tegelijkertijd neemt het risico op allergieën en leukocytopenie toe. In principe mag het medicijn clindamycine niet worden ingenomen als de patiënt een heeft allergie tegen lincosamide-antibiotica. Als er bijwerkingen of andere symptomen optreden, moet onmiddellijk een arts worden geraadpleegd.
