Diagnose van het abces in het genitale gebied | Genitaal abces

Diagnose van het abces in het genitale gebied

De arts kan meestal een diagnose stellen abces door de typische tekenen van ontsteking zoals roodheid, opwarming, pijn en zwelling. De typische lokalisatie in het gezicht, nek of de nek of zelfs in het anale en intieme gebied helpt hem ook om een ​​diagnose te stellen. Om een ​​grote te onderscheiden abces van andere ziekten, ultrageluid diagnostiek kan in individuele gevallen helpen om het vermoeden te bevestigen.

Zelden wordt dit geprobeerd prik de abces met een canule om te verwijderen pus met een spuit. Op deze manier verkregen monsters kunnen vervolgens microbiologisch worden onderzocht om informatie te verkrijgen over het type ziekteverwekker. Als u een abces in het genitale gebied vermoedt, moet u eerst naar uw huisarts gaan.

Deze arts kan het vermoeden bevestigen en de ernst van de ziekte beoordelen. In de regel zijn eerste maatregelen zoals het voorschrijven van zalven of antibiotica kan ook door de huisarts worden uitgevoerd. Bij steeds terugkerende abcessen of meerdere bevindingen tegelijk kan een consult met de dermatoloog plaatsvinden om een chronische ziekte of om de behandeling te optimaliseren.

Goed toegankelijke oppervlakkige abcessen kunnen worden geopend door de ervaren huisarts of dermatoloog. Bij grotere of slecht toegankelijke lokalisaties moet een chirurg worden geraadpleegd. Als de ziekte de geslachtsorganen aantast, is het essentieel om een ​​gynaecoloog of uroloog te raadplegen.

Therapie van het abces in het genitale gebied

De therapie van een abces hangt af van de grootte en lokalisatie. In milde gevallen is een trekzalf voldoende. Als het abces al gevorderd is, kan de arts een lokaal antibioticum voorschrijven.

Als er een dreiging is van verdere uitbreiding van de ziekte of als de bevindingen erg groot zijn, moet een antibioticum worden ingenomen. Onder bepaalde omstandigheden kan dan een chirurgische ingreep nodig zijn. In dit geval snijdt de arts het abces met een scalpel onder plaatselijke verdoving door, zodat het pus kan weglopen.

De resulterende wond wordt vervolgens grondig gereinigd en gedesinfecteerd. Om te voorkomen dat zich op dezelfde plaats opnieuw een abces vormt, zal de arts besluiten de wond eerst niet te sluiten, maar een drainage in te brengen. Dit is ofwel een speciaal rubberen lipje waarop nieuw gevormd pus kan weglopen of een gaasverband gedrenkt in een antibacteriële oplossing.

Hierdoor kan het abces langzaam vanuit de diepte genezen. In geen geval mag men zelf een abces in het genitale gebied manipuleren. Het openen met puntige of scherpe voorwerpen moet door de arts worden uitgevoerd met inachtneming van strikte hygiënemaatregelen.

Het is ook dringend noodzakelijk om niet op het abces te drukken. Het gevaar is te groot dat de abcescapsule niet opengaat op het huidoppervlak maar in het omliggende weefsel. Penetratie van de kiemen in het abces in het weefsel of zelfs in bloed schepen kan leiden tot een uitbreiding van de ontsteking of in het ergste geval tot bloed vergiftiging.

Een trekzalf (bijv. Ilon®-zalf) is een zalf die voornamelijk de bloedsomloop bevordert en ontstekingsremmend werkt op de huid. Bovendien heeft het in het algemeen resorptie- en fagocytosebevorderende eigenschappen. Dit betekent dat lichaamsvreemde stoffen in de huid sneller worden opgenomen door de cellen van de immuunsysteem.

Ontstekingszalven worden meestal gemaakt van olieschalie en minder vaak op plantaardige basis. De meest gebruikte actieve stof is ammoniumbituminosulfonaat dat wordt geproduceerd uit olieschalie. Een tractiezalf draagt ​​in wezen bij tot de snellere rijping van het abces, zodat het op het lichaamsoppervlak kan worden geopend of vanzelf kan worden geleegd.

Om het effect van de zalf te versterken, kunnen warmtetoepassingen bovendien de rijping van het abces ondersteunen. Mogelijke toepassingsgebieden van een trekzalf zijn abcessen in het intieme gebied, evenals abcessen die zich hebben gevormd op andere delen van de huid of in de context van acne conglobata. Geïnfecteerde vreemde voorwerpen zoals doornen of splinters die de huid zijn binnengedrongen, kunnen ook sneller naar het huidoppervlak worden gebracht door een trekkende zalf aan te brengen.

Het aanbrengen van een trekzalf is eenvoudig. Het aangetaste deel van de huid wordt royaal met de zalf verspreid en bedekt met een gips. Contact van een zalf op basis van olieschalie met kleding of ander textiel moet worden vermeden, aangezien hardnekkige vlekken kunnen ontstaan.

Hoewel pull-on zalven gratis verkrijgbaar zijn in apotheken, dient de behandelende arts te worden geraadpleegd voor het aanbrengen. Bij geïrriteerde of ernstig voorbeschadigde, open huid mag geen uittrekzalf worden gebruikt. Er moet ook worden opgemerkt dat een schijnbare verslechtering van het klinische beeld aanvankelijk kan optreden tijdens het aanbrengen, aangezien het abces kan opzwellen naarmate het ouder wordt en er sterk rood uitziet.

De Bèta-isodona zalf moet worden onderscheiden van de tractiezalven. Dit is een antisepticum jodium-gebaseerde zalf die wordt gebruikt voor open wonden en zweren, in het bijzonder decubitus of lager been zweren (been zweer). Naast het gebruik ervan voor nagelbedontsteking, het kan ook worden gebruikt voor infecties van de mondholte of schimmelinfecties van de vagina.

Bij de behandeling van abcessen, Bèta-isodona zalf kan na opening als antisepticum (kiemdodend middel) worden gebruikt. De methode van aanbrengen is vergelijkbaar met die van de trekzalf. De zeer taaie Betaisodona-zalf wordt op de aangetaste huid aangebracht en zorgvuldig bedekt met een pleister vanwege de mogelijke ontwikkeling van vlekken op textiel

  • Betaisodona® Zalf
  • Betaisodona®-oplossing
  • Bèta-isodona

In het geval van kleine, gemakkelijk toegankelijke en oppervlakkige abcessen kunnen warmtetoepassingen het rijpingsproces versnellen en bijdragen aan een snellere lediging aan het huidoppervlak.

Hiervoor zijn zakken hete pap van havergrutten of lijnzaad geschikt. Warme pap gemaakt van fenegriekzaden verspreid over een gaasverband gedurende ongeveer 20 minuten heeft een vergelijkbaar effect. Warme plakjes ui or knoflook hebben een bloedsomloopbevorderende werking door de verwarmende werking en de etherische oliën die ze bevatten en zijn geschikt om de rijping van abcessen te ondersteunen. Kamille heeft antiseptische eigenschappen, zodat een kompres gedrenkt in kamille thee kan worden gebruikt na het spontaan openen van een abces. Brandnetel tinctuur van thee en madeliefjes kan de genezing versnellen en moet plaatselijk worden aangebracht op een geschikt dragermateriaal zoals watten of gaasverband.