Choroidea plexus is de naam voor een plexus van aders in het holtesysteem van de hersenen De plexus is belangrijk voor de aanmaak van hersenvocht.
Wat is de choroïde plexus?
De choroïde plexus is een vertakte plexus van aders in het ventrikel (holtesysteem) van de mens hersenen. Het staat ook bekend als de choroïde plexus of choroïde plexus. De hersenen heeft vier ventrikels, die elk zijn uitgerust met zo'n plexus van aders. Ze worden ook wel villous bulges genoemd en zijn verantwoordelijk voor de productie van cerebrospinale vloeistof (CSF). Deze zogenaamde hersenvocht is een kleurloze heldere vloeistof die lijkt op de weefselvloeistof van de hersenen. Het meeste CSF wordt geproduceerd door bloed ultrafiltratie.
Anatomie en structuur
De choroïde plexus is samengesteld uit een bezwering van de pia mater (zacht hersenvliezen Dit wordt gedekt door ependymale cellen en heeft bloed schepen De ependymale cellen zijn afkomstig uit het neurale epitheel Het neurale epitheel produceert eerst neuroblasten. Dit wordt gevolgd door glioblasten en tenslotte ependymale cellen. De ependyma bekleedt de neurale buis en het centrale kanaal. Naarmate het menselijk brein zich ontwikkelt, groeit het eindbrein veel sneller dan het diencephalon. Als gevolg hiervan is het zacht hersenvliezen van beide hersenhelften overlappen elkaar, wat resulteert in een meningeale duplicatie die de tela choroidea wordt genoemd. Dit verwijst naar een bindweefsel plaat die zich uitstrekt tussen het diencephalon en de hemisferen. Aan de laterale randen worden vasculaire villi gevormd door de pia mater voor de plexus van het laterale ventrikel. Het bedekt ook het dak van het derde ventrikel. In dit gebied dringen twee rijen vasculaire villi het ventriculaire lumen binnen en vestigen de juiste plexus. De plexus van het IV-ventrikel is ook het gevolg van een duplicatie van het zachte hersenvliezen In dit proces wordt het inferieure oppervlak van de cerebellum hecht zich aan het oppervlak van het rhombencephalon. Twee lagen vormen de choroïde plexus. Dit zijn de lamina epithelialis (plexus epitheel) en de lamina propria (tela choroidea). Het plaveiselepitheel is samengesteld uit de ependymale cellen, dit zijn speciale gliacellen. Het heeft meestal een kubusvorm, maar kan ook cilindrisch of plat zijn. De apicale celpolen zijn uitgerust met 30 tot 60 kinocilia per cel. Bovendien is er een aparte microvillus-set aanwezig. Op het oppervlak van het plaveiselepitheel bevinden zich macrofagen, ook wel Kolmer-cellen genoemd. De tela choroidea vormt een speciale vorm van de zachte hersenvliezen. Het heeft dus een groot aantal collageen vezels en wordt doorkruist door haarvaten. De choroïde plexus bevindt zich aan de binnenkant van de subcortex, de pars centralis van de laterale ventrikels en in het dak van ventrikels III en IV. Bij het terminale deel van het IV-ventrikel steekt een deel van de choroïde plexus uit van het luschkae foramen, ook wel de apertura lateralis genoemd. Dit gebied wordt vanwege zijn vorm de bloemenmand van Bochdalek genoemd. Via de interventriculae foramen is er een verbinding tussen de choroïde plexus van de III ventrikel en die van de laterale ventrikels.
Functie en taken
Een van de belangrijkste taken van de choroïde plexus is de productie van hersenvocht. Voor dit doel vervoert het natrium ionen via natrium-kalium ATPase (natrium-kaliumpomp) van het plasmamembraan van de plexus epitheelcellen. Water en chloride ionen verbinden zich via ion- en chloridekanalen. Behalve ionen scheidt de choroïde plexus ook verschillende nucleosiden af, vitamine C, vitamine B12, glucose, transthyretine en leptine Een andere functie van de choroïde plexus is het vormen van de bloed-liquor barrière. Delen van de bloed-liquorbarrière omvatten het endotheliale basaalmembraan, de plexus epitheelcellen, die hun eigen basaalmembraan hebben, en endotheel Terwijl grotere peptiden en moleculen kan niet door de fenestratiegebieden van de endotheelkunnen kleinere deeltjes de barrière passeren. Ook belangrijk is de reabsorptie en ontgifting van de cerebrospinale vloeistof. Bijvoorbeeld medische middelen zoals barbituraten evenals leukotriënen, gal zouten en bilirubine worden naar de tela choroidea geleid door de MDR 1 (multi-drug resistentie transporter 1) ontgifting systeem. daarnaast transporteurs voor glutamaat en organische kationen en anionen zijn aanwezig.
Ziekten
Bij de choroïde plexus kunnen verschillende ziekten optreden. Choroïde plexuscysten, die voorkomen in het gebied van de choroïde plexus bij ongeboren kinderen, worden als onschadelijk beschouwd. Ze hebben een ovale of ronde vorm en zijn aan beide zijden zichtbaar. Ze bereiken meestal een grootte van 0.3 tot 2.0 millimeter. Als er geen andere speciale kenmerken zijn, wordt aangenomen dat de plexuscysten niet behandeld moeten worden omdat ze geen ziektewaarde hebben. In de meeste gevallen verdwijnen de cysten vanzelf en hebben ze geen negatieve invloed op die van het kind volksgezondheid Een zelden voorkomend hersentumor is plexus papilloma. Het vindt zijn oorsprong in de deklaag van de choroïde plexus. Dit type tumor is goed voor slechts 0.4 tot 0.6 procent van alle hersentumors Vooral kinderen en adolescenten worden door de ziekte getroffen. De goedaardige tumor wordt gekenmerkt door verhoogde intracraniale druk, die gepaard gaat met misselijkheid, braken en hoofdpijn Soms wordt de vorming van een plexus papilloma geassocieerd met verschillende syndromen, zoals het Li-Fraumeni-syndroom of het Aicardi-syndroom. Een van de meest ernstige ziekten van de plexus choroïdeus is plexus choroïdeus carcinoom, een kwaadaardig hersentumor Aangenomen wordt dat de tumor wordt gevormd door het epitheel van de choroïde plexus. Obstructies van de cerebrospinale vloeistofstroom resulteren in verhoogde intracraniale druk, die op zijn beurt weer veroorzaakt misselijkheid, braken en hoofdpijn De behandeling wordt als moeilijk beschouwd.
