Vormen van ontsteking aan de vinger
Als een ontsteking van de pees (of vaker: van de pees schede) is de oorzaak, dit kan ook typische ontstekingsverschijnselen veroorzaken. In dit geval is er geen wond zichtbaar en nee pus is gevormd. Desalniettemin kan de hand tekenen van ontsteking vertonen en vaak zijn zelfs kleine bewegingen pijnlijk.
Slechts zelden zijn infecties verantwoordelijk voor het ziektebeeld, maar het is meestal een overbelasting van de pezen De ontsteking kan worden behandeld door te sparen, af te koelen en in te nemen pijn en ontstekingsremmende medicatie. In sommige gevallen moet een operatie worden overwogen vinger gewrichten kunnen meerdere oorzaken hebben en hoeven niet altijd door ziekteverwekkers te worden veroorzaakt.
Mogelijk zijn ook reumatische aandoeningen zoals artritis, die vooral toeneemt met de leeftijd. Typische tekenen van ontsteking in de vinger gewrichten zijn zwelling, roodheid, oververhitting, pijn en beperkingen in de gezamenlijke functie. De meest voorkomende vorm van ontsteking in de vinger joint is een pathogeen-geïnduceerde infectie van de vinger die zich heeft verspreid naar de gewrichtsstructuren.
Dit staat bekend als "Panaritium articulare". De gewrichtsstructuren zijn bijzonder gevoelig en vatbaar voor beschadiging en langdurige gevolgen van de infectie. Het gewricht kraakbeen van de vingers kunnen worden aangevallen en beschadigd door de ontstekingscellen.
Dit leidt vaak tot slijtage van het gewricht kraakbeen over een periode van een paar jaar. Dit leidt op lange termijn tot een vernauwing van de gewrichtsruimte, verdikking van de botten en verstijving van het gewricht. Vaak, pijn en bewegingsbeperkingen kunnen ook het gevolg zijn van kraakbeen schade.
Ontsteking van het gewricht kan ook vaak chronisch worden en dus langdurige gevolgen hebben. Ontstekingen veroorzaakt door een verwonding aan de vinger komen zeer vaak voor. Zeker wanneer de huid is beschadigd door een doorn of ander letsel, is de blessure een toegangspunt voor bacteriën.
De menselijke huid is meestal niet vrij van bacteriënDaarom kan een ontsteking door een blessure gemakkelijk optreden. Ontstekingsreacties kunnen ook optreden bij verwondingen die niet gepaard gaan met huidbeschadiging. Als de structuren in de vinger beschadigd zijn, verschijnen er tekenen van ontsteking.
Er moet worden verduidelijkt of het botten en pezen van de vinger nog intact zijn of dat een specifieke therapie nodig is. Om ontstekingen na een blessure te voorkomen, moet de wond zo snel mogelijk met water worden afgespoeld en gedesinfecteerd, vooral als de huid duidelijk beschadigd is. Ondanks eventuele pijn moet de desinfectie grondig worden uitgevoerd.
Vervolgens moet, afhankelijk van de omvang van de verwonding, de wond worden aangekleed met steriel verband en deze moeten regelmatig worden vervangen. Grotere verwondingen moeten altijd door een arts worden onderzocht. Een etterende ontsteking van de vinger resulteert in een ontsteking van de vinger met het smelten van het omliggende weefsel.
Het kan verschillende lagen en delen van de huid aantasten. Deze omvatten de huid (Panaritium cutaneum), het onderhuidse weefsel (Panaritium subcutaneum) of het nagelbed (Panaritium subunguale of paraunguale). De gewrichten (Panaritium articulare), de pezen (Panaritium tendinosum), de botten (Panaritium ossale) of het periosteum (Panaritium periostale) kan ook worden aangetast.
Verdere belangrijke informatie over etterende vingerontsteking is te vinden op
- Nagelbedontsteking aan de vinger
- Pus in de vinger - Hier moet je op letten!
Symptomen van etterende vingerontsteking Afhankelijk van welke laag van de vinger ontstoken is, vertonen patiënten verschillende symptomen:
- Als de huid is aangetast, worden blaren gevuld met pus worden gevormd. De patiënt voelt pijn, die wordt versterkt wanneer er druk wordt uitgeoefend. Naast de zwelling treedt meestal roodheid op.
- Als de ontsteking zich uitbreidt naar de gewrichten, is er sprake van zwelling en roodheid van de gewrichten.
Pijn treedt op tijdens beweging van het aangetaste gewricht, maar ook tijdens compressie en tractie.
- Als de pezen of peesscheden zijn aangetast, is de hele vinger meestal gezwollen en rood gekleurd. De huid over de pezen is strak en glanzend. Typische symptomen zijn drukpijn over de gehele pees en bewegingspijn.
- Ontsteking van het nagelbed wordt gekenmerkt door een opeenstapeling van pus onder de nagel.
Bovendien is er een sterk kloppende pijn, die wordt versterkt wanneer er druk op wordt uitgeoefend de vingernagel.
- Als de ontsteking zich uitbreidt tot aan het bot van de vinger, zwelt de vinger rond het bot en is erg pijnlijk onder druk.
Diagnose van etterende vingerontsteking De diagnose van etterende vingerontsteking en phlegmon wordt meestal gesteld aan de hand van de duidelijke symptomen. Er moeten ook röntgenfoto's van de vingers of hand worden gemaakt om te zien of de aangrenzende botten zijn aangetast. tevens de bloed kan worden onderzocht op tekenen van ontsteking en de betrokkenheid van bacteriën kan worden gecontroleerd met een wondstaafje.
Therapie voor etterende vingerontsteking In de meeste gevallen worden warme zeepbaden of baden toegevoegd kamille helpen de genezing te bevorderen in het geval van een ontsteking van de vinger. Ontstekingszalven zoals terpentijnolie kunnen ook nuttig zijn.Als het ontstoken gebied al open is en de pus wegloopt, moet het onmiddellijk worden gedesinfecteerd. Als de ontsteking echter niet verdwijnt of verergert, moet een arts worden geraadpleegd.
Dit plaatst de betrokken vinger meestal rustig en schrijft indien nodig aanvullend een antibioticum tegen bacteriën of een antimycoticum tegen paddenstoelen voor. Als de etterende infectie erg uitgesproken is, is een chirurgische ingreep noodzakelijk. Het getroffen gebied wordt plaatselijk verdoofd en de arts maakt een incisie in de huid boven de pusophoping zodat de pus kan wegvloeien.
De wond wordt vervolgens gedesinfecteerd en de hand wordt geïmmobiliseerd. Er moet voor worden gezorgd dat voldoende tetanus vaccinatiebescherming is beschikbaar. Probeer in geen geval zelf een opeenhoping van etter te verwijderen.
Het risico bestaat dat de bacteriën in diepere huidlagen terechtkomen. Als de ontsteking in diepere huidlagen is doorgedrongen, is ook een chirurgische ingreep nodig. Na verwijdering van het geïnfecteerde en dode weefsel worden antibiotische sponzen of kettingen ingebracht om bacteriën weg te houden.
Als er peesmantels zijn aangetast, is ook een operatie nodig en moeten de peesmantels worden geopend. In bijzonder ernstige gevallen, wanneer het bot al is aangetast en het weefsel is afgestorven in verband met een wond genezen wanorde, amputatie kan zelfs nodig zijn. Een amputatie mag in alle gevallen niet worden verdoezeld en alle maatregelen moeten zo snel mogelijk worden genomen om dit te voorkomen.
Toch is het voordelig om bekend te zijn met dit incident. Profylaxe van etterende vingerontsteking Om ontsteking van de vinger in het gebied van het nagelbed te voorkomen, dient ervoor te worden gezorgd dat de nagels regelmatig worden geknipt, zodat ze niet ingroeien. Ook hiervoor kan het vijlen van de nagels nuttig zijn.
De nagelriem mag niet met een schaar worden afgeknipt. Dit kan leiden tot verwondingen waardoor bacteriën de huid kunnen binnendringen. Handschoenen moeten worden gedragen om de handen te beschermen tijdens activiteiten waarbij contact met agressieve reinigingsmiddelen of kunstmest voorkomt.
In het volgende artikel wordt uitgelegd hoe u het beste voor uw handen en nagels kunt zorgen: Gebarsten nagelriemen - de beste behandelingsopties Duur van de etterende vingerontsteking In de regel verdwijnt een ontsteking van het nagelbed na ongeveer een week. Indien dit niet het geval is, dient een arts te worden geraadpleegd. Ontstekingen die de bovenste huidlaag van de vinger aantasten, duren ook ongeveer een week.
Als de ontsteking echter dieper doordringt, zal de genezingstijd langer zijn. Een ontsteking van de vingernagel wordt ook wel "Panaritium perunguale" genoemd. Het is een veel voorkomende vorm van ontsteking van de vinger, aangezien de ziekteverwekkers zich snel via de peesmantels naar het nagelbed kunnen verspreiden.
Naast bacteriën kunnen ook schimmels vaak de oorzaak zijn nagelbedontsteking Typisch voor een ontsteking van de vingernagel zijn roodheid, hete, kloppende pijn en zwelling. Aan de zijkant van de nagel, pusvorming, koorts en sterk pulserende pijn kan na enkele dagen optreden.
De nagelontsteking kan erg onaangenaam zijn en moet zo snel mogelijk door een arts worden behandeld. Een gevorderde nagelbedontsteking leidt in veel gevallen tot het vallen van de nagel. Verspreiding naar andere nagels en de hele vinger is ook mogelijk en kan tot verdere complicaties leiden.
Met geschikte baden, desinfecties en zalven moet de ontsteking in een vroeg stadium worden beperkt. Ook het verlies van de vingernagel kan in een vroeg stadium worden voorkomen. Een phlegmon is een uitgebreide, progressieve ontsteking van celweefsel, die verschillende huidlagen kan aantasten.
Ofwel verspreidt het zich direct onder de huid, ofwel een laag dieper, dat wil zeggen onder de waaiervormige bindweefsel plaat van de palm van de hand, de zogenaamde palmaire aponeurose. Daaronder kan ook een phlegmon ontstaan bindweefsel plaat, die zich dan boven de handspieren bevindt. Een phlegmon kan zich ook verspreiden op de rug van de hand en de extensorzijde van de vingers.
Symptomen van phlegmon aan de vinger Bij een phlegmon lijdt het getroffen gebied aan boor- of kloppende pijn. In de meeste gevallen zijn ook roodheid en zwelling te zien en is de huid oververhit. De functie van de aangedane vingers is ernstig beperkt en er is een sterke pijn wanneer er druk wordt uitgeoefend.
Naast deze tekenen van ontsteking zijn er ook algemene tekenen van ontsteking te zien in een phlegmon. Waaronder koorts, rillingen en algemene malaise. Behandeling van phlegmons op de vinger Als er een phlegmon van de vinger is, moet deze operatief worden geopend om deze uit te spoelen. Het ontstoken weefsel moet worden verwijderd, evenals het dode weefsel.
Om de bacteriën te bestrijden, antibiotica worden geïnjecteerd in de getroffen gebieden. Dit gebeurt in de vorm van kettingen of sponzen. De vingers of hand moeten na deze ingreep worden geïmmobiliseerd en eventueel opnieuw worden gespoeld tijdens het genezingsproces. De patiënt moet dan gebruik maken van fysiotherapie om de beweeglijkheid van de vinger terug te krijgen. Als de pees vast komt te zitten, moet mogelijk een tweede operatie worden uitgevoerd om deze los te maken.
