Chondropathie is dus een algemeen term voor pathologische veranderingen van het gewricht kraakbeen, die traumatisch, degeneratief of in de context van ontsteking De symptomen en behandeling van chondropathie zijn dus ook afhankelijk van het overeenkomstige klinische beeld.
Wat is chondropathie?
Chondropathie is een term uit de orthopedie die zelden in deze vorm wordt gebruikt: chondros is de kraakbeen, a -pathie verwijst altijd naar een voorwaarde, een ziekte; een kraakbeenschade zou dus ook gezegd kunnen worden. Je hoort deze term vaker op het gebied van sport, waar kraakbeen schade is een van de meest voorkomende verwondingen en slijtage. Zelfs in de context van 'normaal' osteoartritis, dat wil zeggen zonder sportverwondingen, chondropathie maakt deel uit van de gebruikelijke geschiedenis van de voorwaarde.
Oorzaken
Eigenlijk allemaal gewrichten in ons lichaam zijn bedekt met kraakbeen. In tegenstelling tot bot, dat voor stabiliteit zorgt, is de stof kraakbeen iets zachter en elastischer bij druk en buiging. Dit is belangrijk voor zijn functie. Het buffert, om zo te zeggen, de botten articuleren met elkaar en, samen met de synoviale vloeistof geproduceerd door speciale cellen in het synoviale membraan, waardoor de gewrichtsoppervlakken soepel langs elkaar kunnen glijden. Om dit zo soepel mogelijk te laten verlopen, bestaat het gewrichtskraakbeen alleen uit bind- en ondersteunende weefselcellen en bevat het meestal geen bloed schepen op de cruciale punten. Het wordt daarom alleen gevoed door diffusie. Dit wordt nog problematischer bij de pathogenese van chondropathie: als het gewricht onder abnormale permanente belasting staat of als het kraakbeenoppervlak wordt onderbroken door een verwonding, kan ook de toevoer van voedingsstoffen in gevaar komen en lijdt het kraakbeen dat ervan afhangt verder. Tegelijkertijd beperkt de slechte toevoersituatie ook ernstig het vermogen van het kraakbeen om zichzelf te genezen in vergelijking met andere lichaamsweefsels. Kleine stofdefecten, die gemakkelijk een keer ontstaan, kunnen daarom langdurig aanhouden en groeien in groter kraakbeenschade door de jaren heen. Bovendien veroorzaken dergelijke defecten aanvankelijk geen symptomen: zenuwbanen zijn immers net zo afwezig in het gewricht als de bloed levering. Pas wanneer het defect zich verdiept en het bot onder het kraakbeen aantast, worden zenuwuiteinden geïrriteerd, met als gevolg gewrichtspijn, vooral tijdens beweging. Vanaf het subchondrale botweefsel wordt een genezingsproces geïnitieerd, dat echter niet het geval is leiden tot de vorming van nieuw onbeschadigd gewrichtskraakbeen, maar tot de vorming van een soort vervangend kraakbeen dat fibrocartilage wordt genoemd.
Symptomen, klachten en tekenen
In veel gevallen veroorzaakt chondropathie aan het begin van de ziekte geen specifiek ongemak of symptomen. Om deze reden blijft de ziekte vaak lange tijd onopgemerkt, zodat het alleen gaat om een uitgestelde diagnose en dus ook om een uitgestelde behandeling. De getroffenen hebben er last van pijn in de gewrichten in de betreffende regio en vaak ook vanuit een gevoel van druk. De pijn kan zich ook verspreiden naar aangrenzende regio's en daar ongemak veroorzaken. Bovendien nachtdieren pijn wordt meestal geassocieerd met slapeloosheid en dus met prikkelbaarheid of psychologische stoornissen. De pijn wordt versterkt wanneer de patiënt beweegt, wat resulteert in bewegingsbeperkingen en dus beperkingen in het dagelijkse leven van de patiënt. De meeste patiënten hebben ook last van blauwe plekken van de gewrichten De pijn kan voornamelijk optreden in de vorm van een aanlooppijn en heeft daarmee een zeer negatief effect op de kwaliteit van leven. In de regel blijft de pijn erger worden als er geen behandeling van de chondropathie wordt gestart. In het verdere verloop worden ook de spieren van de aangedane persoon permanent beschadigd.
Diagnose en progressie
Als het kraakbeen gedurende een lange periode wordt gearrodeerd en opgeruwd, osteoartritis vormen als een vorm van chondropathie. Dit is voornamelijk een ziekte van oudere leeftijd en wordt veroorzaakt door permanent toegenomen spanning op het gewricht, maar ook door genetische beïnvloedende factoren. Heup en knie zijn de meest frequent aangetaste gewrichten van deze degeneratieve ziekte. In het begin zijn er meestal klachten tijdens spanning, zoals de typische opstartpijn, later, vaak na jaren, treedt blijvende pijn op in het aangetaste gewricht. Door verwondingen kraakbeenschade kan ook op jonge leeftijd voorkomen en enorm veroorzaken artrose-achtige symptomen. in het geval van kniegewricht blessures, deze gaan dan vaak gepaard met grote schade aan het ligamenteuze apparaat en een gewrichtseffusie, maar kunnen ook geïsoleerd optreden en over een langere periode terugkerende klachten veroorzaken. Langdurige immobilisatie van een gewricht na een blessure, bijvoorbeeld door middel van een gipsverband, kan ook leiden tot kraakbeenschade. Chondropathie kan worden geraden door Röntgenstraal op basis van de breedte van de zichtbare gewrichtsruimte en andere typische veranderingen, maar het wordt alleen duidelijk weergegeven in MRI (MRI Op basis van de omvang en ernst van de kraakbeenscheuren worden hier verschillende graden van ernst ingedeeld. Diagnostisch artroscopie is ook een effectief middel om chondropathie op te sporen.
Complicaties
De complicaties van chondropathie zijn sterk afhankelijk van de oorzaak van de ziekte en, tijdens het proces, ook leiden op verschillende symptomen. Gewoonlijk veranderen de gewrichtskraakbeenderen, wat tot pijn leidt. De pijn kan zowel tijdens beweging als pijn in rust optreden. Door de bewegingspijn wordt de getroffen persoon ernstig beperkt in zijn handelen, waardoor de kwaliteit van leven afneemt. Meestal is er ook een gevoel van druk op de gewrichten. Vooral ouderen hebben bij het begin last van pijn en hebben moeite met opstaan en bewegen. Ze zijn dan afhankelijk van lopen AIDS In veel gevallen is het mogelijk om op korte termijn de chondropathie te beperken en de symptomen te bestrijden. De behandeling duurt echter niet lang. In dit geval treden geen verdere complicaties op. In ernstige gevallen is chirurgische ingreep ook mogelijk. Het gewricht kan ook worden vervangen door een prothese als het volledig is beschadigd, en een operatie is ook vereist. Hierdoor kan de patiënt bewegingen uitvoeren zonder pijn en beperkingen voor een onbeperkte tijd en is hij dus niet langer beperkt in zijn dagelijks leven. Chondropathie leidt meestal niet tot een verminderde levensverwachting.
Wanneer moet je naar een dokter?
Wanneer de typische symptomen van chondropathie optreden, moet een arts worden geraadpleegd. Als kniepijn bijvoorbeeld herhaaldelijk optreedt bij ernstige knieflexie, duidt dit op een ernstige onderliggende oorzaak voorwaarde dat moet worden verduidelijkt en, indien nodig, behandeld. Een ander teken is 's nachts pijn in rust. Uiterlijk is een bezoek aan de huisarts aangewezen als deze klachten leiden tot spierspanning of een slechte houding. Als de chondropathie onbehandeld blijft, patella artrose kan zich in de verdere loop ontwikkelen. Als er waarschuwingssignalen voor een dergelijke gewrichtsaandoening worden opgemerkt, moet onmiddellijk een arts worden geraadpleegd. Vooral mensen die regelmatig knielen (bijv. Tegelszetters of bouwreinigers) lopen gevaar. Maar ook een algemene overbelasting van de pezen (bijvoorbeeld met de tennis of traplopen) kan het pijnsyndroom in sommige gevallen nog steeds bevorderen. Iedereen die tot deze risicogroepen behoort, zou dat moeten doen praten bij de huisarts bij de eerste tekenen van chondropathie. Andere contacten zijn de orthopeed of een kniespecialist. Als de symptomen ernstig zijn en het onmogelijk maken om zelfstandig naar een arts te gaan, moet contact worden opgenomen met de ambulante spoeddienst.
Behandeling en therapie
In dezelfde sessie van de artroscopie, overtollig en storend littekenweefsel kan dan tegelijkertijd worden verwijderd, waardoor een soort "gezamenlijk toilet" wordt uitgevoerd. Deze procedure kan de symptomen op korte termijn verbeteren, maar helaas duurt de verlichting meestal niet lang. Fysiotherapeutische stabilisatie door spieropbouw is een ander belangrijk onderdeel van therapie voor chondropathie. Als er grote schade kan worden vastgesteld, kan deze soms tijdens grote chirurgische ingrepen worden verwijderd. In het geval van osteoartritisblijft gewrichtsvervanging door prothese een laatste maar zeer effectieve manier van therapie.
Vooruitzichten en prognose
Omdat kraakbeenschade met de huidige medische opties niet te genezen is door het verwijderde kraakbeen weer op te bouwen, ontstaat een ongunstige prognose. Ondanks alle inspanningen kan de ziekte niet volledig worden gestopt. De behandeling leidt tot verlichting van de symptomen. Tegelijkertijd wordt de voortgang van de ziekte vertraagd, maar dit kan niet worden voorkomen. Bovendien is er een natuurlijke afbraak van het kraakbeen gedurende de levensduur, die niet kan worden veranderd. Uiteindelijk is in het ergste geval de enige mogelijkheid om het beschadigde gewricht te vervangen. Aangezien dit ondanks alle voordelen en verlichting van bestaande klachten niet gelijk kan worden gesteld aan het functionele vermogen van een natuurlijk gewricht, blijft er sprake van een beperking. Desalniettemin is de prognose van chondropathie aanzienlijk verbeterd als gevolg van medische vooruitgang. Met de bestaande behandelmethoden zou de kwaliteit van leven voor de patiënt geoptimaliseerd kunnen worden. Bovendien slagen verschillende therapeutische methoden erin de voortgang van de afbraak van kraakbeen te vertragen. Bovendien draagt het gedrag van de patiënt bij aan een verbetering van zijn situatie. Intensieve en gewrichtssporten moeten worden vermeden. Als er weinig kraakbeenschade is, moet er voldoende beweging zijn. Dit verbetert bloed circulatie en zorgt voor een betere circulatie van het synovium. Deze voedingsstofhoudende stof heeft een positief effect op het gewricht.
het voorkomen
Niet bewezen is overigens de vaak toegeschreven kraakbeenschade veroorzaakt door bijvoorbeeld overbelasting jogging Studies hebben eerder aangetoond dat gewrichtskraakbeen, op voorwaarde dat het nog niet is beschadigd door verwonding of artrose, een enorm regeneratief potentieel heeft en zich permanent kan aanpassen aan spanning Om chondropathieën te voorkomen, is het daarom belangrijk om de sportactiviteit niet “van nul naar honderd” te verhogen, maar om het kraakbeen langzaam onder de spanning te brengen en voldoende pauzes te plannen voor regeneratie. Verder lopend op bospaden of drassige grond is van nature veel zachter voor het gewricht dan constant voortbewegen op geasfalteerde wegen.
Nazorg
Chondropathie kan geleidelijk worden genezen door fysiotherapie na behandeling met medicatie of een operatie. In dit proces versterken oefeningen de spieren en compenseren ze eventuele tekorten. Nazorg omvat ook het corrigeren van misstanden en het vermijden van onjuiste spanningen. Fysiotherapie oefeningen zijn hiervoor ook beschikbaar. Na instructie door professionele fysiotherapeuten kunnen patiënten deze trainingen ook thuis uitvoeren. In de eerste fase van de nazorg speelt het ontlasten van de aangetaste gewrichten een belangrijke rol. Op deze manier kunnen correctieverliezen worden vermeden. Pas nadat de botconsolidatie is hersteld, is een intensievere training toegestaan. Zeker in het geval van “runners knee”, wat vaak voorkomt bij atleten, belastingsaanpassing in combinatie met fysiotherapie is gebruikt. Het is raadzaam om de zwakke plek niet te zwaar te belasten en bijvoorbeeld traplopen te vermijden als de knie pijn heeft. Anders moeten patiënten verwachten dat de aandoening met de bijbehorende pijn na korte tijd terugkeert. Afhankelijk van de persoonlijke constitutie kan het verminderen van het lichaamsgewicht de symptomen helpen bestrijden. Voor meer mobiliteit, adviseert de arts stretching oefeningen en versterking van de spieren.
Wat u zelf kunt doen
De fysiologische processen die doorgaans leiden tot chondropathie, een pathologische verandering of slijtage van een gewrichtskraakbeen, zijn (nog) niet allemaal begrepen. Afhankelijk van het verloop van de ziekte variëren de symptomen van nauwelijks merkbaar tot zeer pijnlijk artrose met soms aanzienlijke bewegingsbeperkingen. Aanpassingen in alledaags gedrag en het gebruik van zelfhulp maatregelen kan de progressie van chondropathie vertragen of zelfs stoppen en omkeren. Om het door chondropathie aangetaste gewrichtskraakbeen van de best mogelijke aanvoer van voedingsstoffen en bouwstoffen te voorzien, is het erg belangrijk om het gewricht te bewegen zonder het zwaar te belasten, omdat het kraakbeen via de voeding van voedingsstoffen wordt voorzien. synoviale vloeistof gelegen in de gezamenlijke ruimte en niet via de capillair bloedvat systeem. De nodige bewegingen kunnen worden bereikt in het kader van een geschikte sport of door individueel samengestelde gymnastiek. Ongunstige effecten op het gewrichtskraakbeen worden veroorzaakt door abrupte veranderingen in belasting, zoals die optreden met onregelmatige tussenpozen en wisselende sterkte in veel balsporten. Balsporten zoals voetbal, handbal, tennis en vele andere hebben daarom de neiging om een ongunstig effect te hebben op beginnende chondropathie, terwijl sporten zoals wandelen, Nordic walking, fietsen en zelfs jogging hebben doorgaans een gunstige invloed op het beloop van de ziekte. Bewegingsanalyses van de aangetaste gewrichten zijn ook belangrijk om eventuele onjuiste spanningen te identificeren en deze in de toekomst te vermijden door nieuwe bewegingspatronen te trainen.
