Het farmacologische middel cefalexine is een antibioticum gebruikt om bacteriële infecties te behandelen. Cefalexine kan oraal worden toegepast en behoort tot de antibioticum groep van cefalosporines.
Wat is cefalexin?
Als cefalosporine, cefalexine behoort tot de zogenaamde beta-lactams, die industrieel semi-synthetisch worden geproduceerd. Het is een recept antibioticum in Duitsland. Na inname van een tablet met de werkzame stof cefalexine, absorptie treedt snel op via de slijmvliezen van het maagdarmkanaal. De halfwaardetijd in de bloedbaan is ongeveer 1 uur. Cefalexin passeert ook de lever cellen in het proces, maar wordt niet afgebroken of veranderd in chemische structuur, zoals vele andere antibiotica Aan het einde van de halfwaardetijd in bloed plasma wordt cefalexine daarom via beide nieren volledig en niet-gemetaboliseerd in de urine uitgescheiden. Het molecuulgewicht van het antibioticum cefalexine is ongeveer 348 g / mol. Het multipeptide cefalexin bestaat uit de chemische elementen carbon, waterstof, stikstof, zuurstof en zwavel.
Farmacologische werking
Het antibioticum wordt tegen gebruikt kiemen die gevoelig zijn voor cefalexine. Als zogenaamd breedspectrumantibioticum is cefalexine effectief tegen een breed scala aan bacteriën pathogenen Een effect op virussenaan de andere kant is uitgesloten. Na mondeling administratie, het actieve ingrediënt wordt snel via het vasculaire systeem naar alle organen en weefsels gedistribueerd; de werking van het antibioticum is dus systemisch. Cefalexin grijpt selectief direct in bij de vermenigvuldiging van pathologisch bacteriën door afzetting in de celwand. Als gevolg hiervan wordt de celwandsynthese hiervan bacteriën wordt geremd en ze zijn daarom niet meer in staat om zelfstandig te delen en dus dood te gaan. Dit komt doordat de celwand pathogeen is bacteriën moet intact zijn voor het metabolisme hiervan pathogenen om soepel te functioneren. Na opname in de celwand van de bacterie blokkeert cefalexine de synthese van peptidoglycaan, maar dit laagmoleculaire eiwit is essentieel voor de stabiliteit van de bacteriecelwand. Het antibioticum cefalexine zorgt er dus voor dat de structurele integriteit van de bacteriële celwand niet meer bereikt kan worden. Het directe gevolg is de dood van de bacteriën in de geïnfecteerde delen van het lichaam. Cefalexin werkt dus door zijn directe tussenkomst in het metabolisme van de pathogene bacteriën.
Medisch gebruik en toepassing
Bij medisch gebruik is het breedspectrumantibioticum cefalexine bijzonder effectief tegen zogenaamde grampositieve bacteriën. Deze bacteriestammen omvatten bijvoorbeeld stafylokokken, streptokokkencoliforme bacteriën of klebsiae. Als een speciaal kenmerk heeft cefalexine een enterokokken-gap waarmee tijdens de behandeling rekening moet worden gehouden. Cefalexine is daarom expliciet niet effectief tegen enterokokken, aangezien hun celwand qua chemische samenstelling sterk verschilt van andere grampositieve kiemen Het effect van cefalexine heeft uitsluitend betrekking op bacteriën. Het is al vele malen bewezen dat cefalexine geen effect heeft tegen mycoplasma, chlamydia of multiresistent kiemen (MRSA De belangrijkste indicaties voor orale behandeling met cefalexine zijn bacteriële infecties van het bovenste deel luchtwegen, zoals amandelontsteking or keelontsteking. Longontsteking veroorzaakt door bacteriën reageert ook goed op behandeling met cefalexine, zolang het actieve ingrediënt oraal kan worden toegediend. Administratie van de werkzame stof cefalexine via infusie is gecontra-indiceerd. Andere typische indicaties zijn bacterieel middenoor infecties, urineweginfecties veroorzaakt door grampositieve bacteriën en bacteriële infecties van de huid Infecties van de zachte weefsels en botten die dieper in het organisme zijn gelegen, zijn over het algemeen ook vatbaar voor behandeling met cefalexine. Daarom bijvoorbeeld chronisch ontsteking van de botten, osteomyelitis, gezamenlijk ontsteking of phlegmon kan ook worden behandeld met de werkzame stof. Cefalexin diffundeert via de bloedbaan in de lichaamsweefsels en kan zo de ziekteverwekkende ziektekiemen ter plaatse doden, zelfs bij chronische kuren. In het geval van deze niet-acute infecties moet echter bijzondere aandacht worden besteed aan de duur van de therapie en dosis om het succes van de behandeling niet in gevaar te brengen en om resistentie effectief te voorkomen.
Risico's en bijwerkingen
Zoals met vele anderen antibiotica, cefalexine administratie kan resistentie veroorzaken. Het antibioticum zou dan niet meer werken. Om de ontwikkeling van bacteriële resistentie te voorkomen, moet cefalexin altijd voldoende lang worden ingenomen en in een geschikte dosering, berekend op basis van het lichaamsgewicht, indien voorgeschreven. In geval van bekende overgevoeligheidsreacties op cefalexine, mag de werkzame stof niet worden gebruikt. Er kunnen ongewenste lichaamsreacties en bijwerkingen optreden, vooral in het begin van de behandeling. Meest bijwerkingen vanwege cefalexine hebben betrekking op gastro-intestinale stoornissen met symptomen zoals misselijkheid, brakenof diarree Of het medicijn moet worden stopgezet als dergelijke bijwerkingen optreden, moet van geval tot geval door de arts worden beslist. Andere bekende bijwerkingen zijn ook: duizeligheid en verstoringen van de elektrolyt evenwicht Kruisresistentie kan ook optreden als penicilline wordt tegelijkertijd toegediend. Bij urinetests kan de aanwezigheid van cefalexine in de urine de diagnostische waarden tijdelijk vervalsen.
