Carpaal tunnelsyndroom Oorzaken en behandeling

Symptomen

Mogelijke symptomen zijn onder meer brandend pijn en sensorische stoornissen van de vingers, zoals gevoelloosheid, tintelingen en in slaap vallen. De handen van de patiënt "gaan slapen" en reageren door ze te schudden en te masseren. De klachten treden vaak 's nachts op en tasten de binnenkant van de duim, de wijsvinger, aan vinger, de middelvinger en de helft van de ringvinger. Bij de kleine treden daarentegen geen verstoringen op vinger. Bijkomende symptomen in de onderarmen of handpalmen zijn mogelijk. Hoewel de symptomen in het begin slechts met tussenpozen optreden, kunnen ze later permanent aanhouden en weefselveranderingen, spierzwakte en degeneratie veroorzaken met verlies van sterkte. Een andere complicatie zijn slaapstoornissen. Vrouwen worden vaker getroffen dan mannen.

Oorzaken

De oorzaak van de voorwaarde is verhoogde druk in de carpale tunnel van de pols, wat leidt tot compressie en afgenomen bloed stroom naar de mediane zenuw van de hand, wat resulteert in een verminderde signaalgeleiding. De carpale tunnel bevindt zich aan de basis van de handpalm en wordt begrensd door het carpale ligament en bot. Zintuiglijke stoornissen stralen uit naar het gebied dat door de zenuw wordt geleverd. Er zijn enkele bekende factoren die het risico op ontwikkeling verhogen carpaal tunnel syndroom. Deze omvatten overmatig gebruik, zwangerschap, ziekten zoals artritis, jicht, hypothyreoïdie en suikerziekte mellitus, tumoren, verwondingen en medicijnen zoals somatropine. Een diepere oorzaak kan echter meestal niet worden vastgesteld.

Diagnose

De diagnose wordt gesteld onder medische behandeling op basis van het ziektebeeld, fysiek onderzoek, en met elektrodiagnostische tests (zenuwstroomonderzoek, zenuwgeleidingssnelheid). Opgemerkt moet worden dat andere ziekten, zoals multiple sclerose, kan soortgelijke symptomen veroorzaken. Daarom behoort de opheldering in professionele handen.

Niet-farmacologische behandeling

Draagt ​​een pols Spalk kan in het begin worden aanbevolen als eerstelijnsbehandeling. Het wordt meestal 's nachts aangebracht, maar kan ook overdag worden gebruikt. Activiteiten of handposities die de symptomen verergeren, moeten worden vermeden. Vooral ongunstig zijn buigen van de pols en te veel spanning. Bij een ernstig of therapieresistent beloop is handchirurgie mogelijk, waarbij de tunnel wordt verbreed en er meer ruimte ontstaat voor de zenuw. De voorkeur gaat nu uit naar opening boven minimaal invasieve (endoscopische) chirurgie.

Behandeling met geneesmiddelen

Een poging tot behandeling met analgetica zoals niet-steroïde ontstekingsremmers drugs (Bv ibuprofen or naproxen) of paracetamol is mogelijk. NSAID's mogen niet langdurig worden gegeven vanwege de volksgezondheid risico's. Topisch aangebrachte middelen zoals een diclofenac bevriezen, arnica zalf, of smeerwortel zalf kan ook worden geprobeerd. glucocorticoïden zoals methylprednisolon worden als tweedelijnsmiddel in de carpale tunnel geïnjecteerd. De behandeling mag niet te vaak worden gegeven om complicaties te voorkomen. Mondeling cortisone behandeling is controversieel vanwege systemisch bijwerkingen. Vitamine B6 (pyridoxine) en diuretica worden niet aanbevolen wegens gebrek aan bewijs. Complementaire methoden zoals acupunctuur kan worden geprobeerd. Anti-epileptica, tricyclisch antidepressiva en opioïden worden ook vaak gebruikt voor neuropathieën. De literatuur vermeldt deze medicijnen echter niet voor de behandeling van carpaal tunnel syndroom. Onderliggende voorwaarden zoals suikerziekte mellitus of hypothyreoïdie moet worden behandeld met medicatie. Carpaal tunnel symptoom tijdens zwangerschap verdwijnt meestal met de geboorte van het kind en vereist geen operatie.