Door meerlingen, zwaar tillen of een ongezonde levensstijl, bekkenbodem zwakte kan optreden, wat een cruciale rol speelt bij het tegenhouden van urine en ontlasting. Omdat de bekkenbodem is een goed geolied systeem van spieren en andere weefsels, zwakte heeft verschillende gevolgen, waarvan de meeste gemakkelijk te behandelen zijn.
Wat is bekkenbodemzwakte?
De bekkenbodem is een spierlaag en bindweefsel ongeveer drie centimeter dik die het lichaam onderaan afsluit. De spieren van de bekkenbodem zijn ervoor verantwoordelijk dat een persoon voorwerpen kan optillen en dragen zonder urine of ontlasting te lekken, dat wil zeggen om urine en ontlasting vast te houden en deze op het juiste moment te verwijderen. Bij bekkenbodemzwakte kunnen de feitelijke taken van de bekkenbodem slechts onvoldoende worden uitgevoerd. Dit kan leiden naar urine of fecaal incontinentie, bijvoorbeeld. In een gezonde toestand worden de bekkenbodemspieren alleen ontspannen tijdens het plassen, de ontlasting en wanneer een man een erectie heeft of wanneer een vrouw vaginale geslachtsgemeenschap heeft. Bijzonder belangrijk is het vermogen van de bekkenbodem om reflexmatig aan te spannen zodat urine niet onbedoeld ontsnapt bij hoesten, niezen of stuiteren. Bij vrouwen kan zwakte van de bekkenbodemspieren leiden een verlaging van de baarmoeder of vagina.
Oorzaken
Vrouwen die erfelijk zijn bindweefsel zwakte lopen vooral risico op bekkenbodemzwakte. Het is normaal dat de bekkenbodemspieren na verloop van tijd wat stabiliteit verliezen, maar op oudere leeftijd kan dit teveel worden en leiden tot bekkenbodemzwakte met alle gevolgen van dien. Maar ook jongere vrouwen kunnen last hebben van bekkenbodemproblemen. Vooral als een vrouw in relatief korte tijd meerdere kinderen heeft gekregen, kan de bekkenbodem verzwakken door overbelasting van de spieren. Complicaties tijdens de bevalling, zoals een perineale traan, kunnen ook de bekkenbodemspieren verzwakken. Een andere mogelijke oorzaak van bekkenbodemverzwakking is zware lichamelijke arbeid. Chronisch hoesten kan na verloop van tijd ook de spieren in de bekkenbodem verzwakken. Evenzo levensstijlfactoren zoals roken or zwaarlijvigheid een niet te onderschatten rol spelen bij het ontstaan van bekkenbodemzwakte.
Symptomen, klachten en tekenen
Zwakte van de bekkenbodem treft vooral vrouwen, dus het behoort tot het gebied van de gynaecologie. De typische symptomen zijn onder meer licht tot matig incontinentie door verzwakking van de weefsels en spieren. Getroffen vrouwen merken meestal eerst bekkenbodemzwakte op door het feit dat de blaas sluitspier functioneert niet meer betrouwbaar en kleine hoeveelheden urine kunnen ongecontroleerd en ongewenst passeren. Dit komt heel vaak voor bij hoesten, lachen of zelfs tijdens het sporten, wanneer het lichaam wordt blootgesteld aan grote trillingen. Bekkenbodemzwakte komt vooral veel voor in de weken na de bevalling, maar kan ook voorkomen bij vrouwen op hoge leeftijd en na meerlingen. Pijnlijke symptomen worden niet waargenomen, maar de getroffenen melden vaak een gevoel van fysieke onzekerheid. Verzwakking van de spieren is merkbaar en neemt in de loop van de tijd toe. Sommige patiënten melden ook een gevoel dat het dichtst kan worden vergeleken met problemen met de bloedsomloop. Het gebied rond de bekkenbodem is onderbelast bloed en voelt alsof hij 'in slaap is gevallen'. Als het bloed circuleert weer beter, vaak worden gevoelens van onaangename warmte gemeld. Puur externe tekenen van bekkenbodemzwakte worden niet waargenomen, behalve urineverlies. Psychische problemen en angst voor de bijwerkingen kunnen ook optreden als gevolg van bekkenbodemzwakte.
Diagnose en verloop
Hoewel er veelbelovende behandelingsopties bestaan, vooral voor mildere vormen van bekkenbodemzwakte, is het niet ongebruikelijk dat vrouwen lang wachten voordat ze naar een arts gaan. In de meeste gevallen is dit te verklaren doordat onderwerpen als incontinentie vertegenwoordigen nog steeds sociale taboes en worden vaak verzwegen. Wanneer een diagnose is gesteld, a medische geschiedenis wordt eerst genomen. Dit wordt gevolgd door een gynaecologisch onderzoek. Een urineonderzoek wordt uitgevoerd om eventuele urineweginfecties als oorzaak van de symptomen uit te sluiten. Bovendien is een ultrageluid onderzoek van de bekkenorganen wordt uitgevoerd. indien nodig, de druk in de blaas en urinebuis kan worden bepaald met behulp van een katheter. Soms is het ook handig als de patiënt een mictiedagboek bijhoudt en dit aan de arts laat zien. Daarin wordt vermeld hoe vaak incontinentie-episodes voorkomen, wat de drinkgewoonten zijn, enzovoort.
Complicaties
Vrouwen met bekkenbodemzwakte hebben in sommige gevallen te maken met verschillende complicaties. Een genoemde zwakte van de bekkenbodem veroorzaakt in veel gevallen incontinentie. Omdat dit symptoom nog steeds een taboe-onderwerp is in de huidige samenleving, wordt het laatste bezoek aan de dokter vaak op een laag pitje gezet. Dit kan tot verdere complicaties leiden, zoals Depressie Andere complicaties die kunnen optreden in verband met bekkenbodemzwakte zijn ook ernstig krampen en pijn in de buik Lijders kunnen in deze context verlichting krijgen door te nemen pijnstillers. In zeldzame gevallen fecale incontinentie kan ook voorkomen, die ook kunnen worden behandeld met geschikte medicatie. Omdat bekkenbodemzwakte ook kan worden veroorzaakt door een gebrek aan lichaamsbeweging, zijn de getroffenen in veel gevallen aanzienlijk te zwaar Om deze reden enorm bloed drukproblemen kunnen optreden tijdens bekkenbodemzwakte, evenals beperkingen in individuele bewegingen. Eén ding is zeker: de individuele complicaties die kunnen worden veroorzaakt door bekkenbodemzwakte zijn over het algemeen beperkt. Dit verschilt echter sterk van patiënt tot patiënt. Als een patiënt bijvoorbeeld een zeer ongezonde levensstijl heeft, zijn verdere complicaties te verwachten. Deze omvatten een gevoeligheid voor infecties, koorts of zelfs algemene spierzwakte.
Wanneer moet je naar een dokter?
Bekkenbodemzwakte is een niet ongebruikelijk gevolg van zwangerschap en kan ook optreden met de leeftijd. Sinds de patiënt hiermee voorwaarde urine en ontlasting niet meer op een gecontroleerde manier kan verwijderen, moet hij zo snel mogelijk naar de dokter gaan. Het is mogelijk dat eenvoudige oefeningen kunnen helpen om de stabiliteit van de bekkenbodem weer te verbeteren. Deze moeten echter aan de patiënt worden getoond en hij moet weten hoe hij zich voelt als hij ze correct doet - met andere woorden, zodanig dat de spieren van de bekkenbodem echt worden getraind. Daarnaast kan de arts nagaan of bekkenbodemoefeningen het gewenste effect hebben. Bovendien kan bekkenbodemzwakte betekenen dat de getroffen persoon niet meer zwaar kan tillen. Alleen de dokter kan hem vertellen hoe zwaar hij nog veilig kan tillen. Bij ernstige bekkenbodemzwakte kan het zelfs raadzaam zijn om de bekkenbodem operatief te stabiliseren. Dit kan de patiënt een betere kwaliteit van leven geven. Vaak gaat het bij het medisch onderzoek echter ook om het tonen van een getroffen persoon hoe om te gaan met de gevolgen van bekkenbodemzwakte in het dagelijks leven. Veel mensen voelen zich begrijpelijkerwijs niet op hun gemak omdat ze hun niet kunnen beheersen blaas en mogelijk darmen goed. De dokter kan ze laten zien AIDS voor het dagelijks leven en hoe ermee om te gaan, zodat ze zich weer op hun gemak voelen.
Behandeling en therapie
Bij het behandelen van bekkenbodemzwakte, conservatief therapie wordt als eerste gestart. De inhoud hiervan therapie hangt volledig af van de oorzaken van de problemen. De eerste maat voor bekkenbodemzwakte is bekkenbodem training met professionele begeleiding. Biofeedback-apparaten kunnen ook helpen om gericht te leren de spieren van de bekkenbodem te spannen. Gewichtsvermindering en stoppen met sigaretten kunnen ook het gewenste succes opleveren; dit kan bijvoorbeeld worden gedaan als onderdeel van gedragstherapie Als de bekkenbodemzwakte optreedt tijdens menopauzekan het hormoontekort dat tot het dunner worden van het weefsel leidt, worden tegengegaan door hormonen therapie Als de conservatieve therapiebenaderingen niet het gewenste effect laten zien, is een operatie noodzakelijk. Afhankelijk van de beginsituatie gaat het hierbij om het corrigeren van bijvoorbeeld bodemdaling van de baarmoeder of blaas.
Vooruitzichten en prognose
Zwakte van de bekkenbodem is het gevolg van een verzwakking van het vasthoudapparaat. Daarom is het voor een goede prognose belangrijk om de juiste te nemen maatregelen om de bekkenbodem weer te versterken en af te zien van activiteiten die deze verzwakken. Vooral regelmatige lichaamsbeweging is gunstig uithoudingsvermogen sporten zoals wandelen, fietsen, zwemmen or lopend Het is beter om af te zien van het tillen van zware lasten, omdat dit de neiging heeft om te bevorderen baarmoederverzakking.Vrouwen die zwaar zijn te zwaar moeten werken aan het verminderen van hun lichaamsgewicht om de bekkenbodem te ontlasten. Regelmatig bekkenbodem training heeft een bijzonder positief effect omdat het de bekkenbodem versterkt en daarmee gepaard gaande symptomen zoals incontinentieproblemen verbetert of effectief voorkomt. De oefeningen moeten echter correct worden uitgevoerd en indien nodig onder deskundige begeleiding. Gedurende menopauzekan de verzwakking van de bekkenbodem ook worden veroorzaakt door het hormoontekort, waardoor de bindweefsel in het algemeen. In dit geval kan een passende hormoonbehandeling de symptomen verbeteren. In de meeste gevallen zijn deze maatregelen zijn voldoende om het vooruitzicht op de lange termijn te verbeteren, maar in ernstigere gevallen kan het raadzaam zijn om de bekkenbodem operatief te stabiliseren.
het voorkomen
Om te voorkomen dat de bekkenbodem in de eerste plaats verzwakt, zijn er verschillende maatregelen die de spieren effectief versterken. Zo kan bekkengymnastiek ook profylactisch effectief zijn en niet alleen bij het eerste optreden van symptomen. Bekkenbodemoefeningen kunnen ook thuis worden gedaan. De training is echter meestal effectiever wanneer deze onder professionele begeleiding wordt uitgevoerd. Als preventieve maatregel moeten sporten die de druk op de bekkenbodem verhogen en deze dus verzwakken, worden vermeden, inclusief sporten zoals tennis or jogging Om verzwakking van de bekkenbodemspieren te voorkomen, is het ook nuttig om niet onnodig te duwen tijdens stoelgang en om constipatie.
Nazorg
Bekkenbodemzwakte kan op verschillende manieren worden behandeld. De nazorg is echter voor de meeste behandelmethoden gelijk. Dit komt omdat naast een operatie, die ook wondregeneratie vereist, nazorg in principe ongeveer hetzelfde is na elke therapie: de patiënt moet bewust worden gemaakt van de functie van de bekkenbodem en leren om schadelijk gedrag te negeren en positieve gedragingen aan te nemen in het dagelijks leven. . Dit kan in samenwerking met de behandelende gynaecoloog, maar ook met de huisarts of een internist. De bekkenbodem is een spier die kan worden getraind. Daarom maakt het deel uit van een consistente nazorg om deze spieren te versterken met speciale oefeningen. Deze oefeningen zijn gemakkelijk te leren en te integreren in het dagelijks leven. Na de operatie krijgen ze meestal les van een fysiotherapeut en kunnen ze daarna regelmatig thuis worden voortgezet. Dit draagt bij aan een blijvende versterking van de bekkenbodem. Zwaar persen tijdens stoelgang heeft een negatief effect op de stabiliteit en vasthoudfunctie van het bekken. Daarom kan spijsverteringsregulatie ook bijdragen aan een consistente nazorg voor bekkenbodemzwakte. Een zachte en volumineuze ontlasting wordt bereikt door voldoende vocht en vezels te drinken. Er zijn huismiddeltjes die dit ondersteunen. Een remedie die in deze context heeft bewezen goed te werken, is psyllium schillen, die worden ingeslikt, geroerd water.
Dit is wat u zelf kunt doen
Een van de meest effectieve onmiddellijke maatregelen zijn speciale inlegzolen, die de handel in veel verschillende maten aanbiedt. Ze passen zich aan de vorm van het lichaam aan en zijn zelfs in strakke broeken niet merkbaar. Bij ernstige bekkenbodemzwakte moet altijd een reservekussen worden meegenomen. Iets meer geduld is vereist voor speciale oefeningen, die worden samengevat onder de term bekkenbodem training Regelmatig uitgevoerd, stabiliseren ze het bindweefsel en versterken ze tegelijkertijd het pezen en ligamenten. Omdat overgewicht ook kan leiden tot verzwakking van de bekkenbodemspieren, moeten de getroffenen ernaar streven hun gewicht te verminderen. Naast speciale inzetstukken kunnen kubus- of ringpersen de zwakte van de bekkenbodem compenseren. Tampons gemaakt van schuim bieden ook effectieve hulp aan getroffenen. Deze moeten door een arts worden aangebracht en kunnen vervolgens door de patiënt zelf worden vervangen. Als de klachten optreden tijdens menopauzekan een hormoontekort de oorzaak zijn. Dit leidt tot het dunner worden van het weefsel rond de vagina, blaas en urinebuis Het tekort wordt gediagnosticeerd door een specialist. Hij kan dan hormoontherapie starten en op deze manier de aangetaste weefsels versterken. Zwakte van de bekkenbodem treft niet alleen vrouwen. Ook bij mannen leidt de doorhangende bekkenbodem tot ongewenst urineverlies. Zelfs bij het minste teken van verzwakking van dit deel van het lichaam, is het belangrijk dat de getroffenen het gericht trainen en stabiliseren.
