Diagnose
An navelstreng knoop is mogelijk te herkennen in ultrageluid in de vorm van een grotere uitzetting. Het blijft echter meestal onopgemerkt tijdens zwangerschap en wordt pas opgemerkt als het symptomatisch wordt. Gedurende zwangerschap, het buigen van de navelstreng leidt tot een tekort in de voorziening van het kind, wat merkbaar wordt door afnemende bewegingen van het kind.
In dit geval moet onmiddellijk een CTG-controle worden uitgevoerd. In de CTG (cardiotocografie = registratie van de hartslag van het kind en van de moeder contracties) een afname van het kind hart- tarief (bradycardie) kunnen worden gedetecteerd. Een afname van hart- tarief kan ook andere oorzaken hebben. Als een knooppunt in het navelstreng wordt vermoed, Doppler-echografie kan worden gebruikt om de bloed stroom in de navelstreng of placenta en in het kind, waardoor eventuele vernauwingen worden onthuld. De diagnose van een navelstrengknoop kan uiteindelijk pas na de geboorte worden gesteld.
Aan deze symptomen kun je een navelstreng herkennen
Als er een echte navelstrengknoop ontstaat, ontstaat er een acuut tekort aan zuurstof (hypoxie). Dit vertegenwoordigt een absolute noodsituatie. Het foetale organisme kan dit niet compenseren voorwaarde lang en reageert snel door de hart- rate.
Normaal gesproken is de hartslag van de foetus 140-160 slagen per minuut. In het begin kan er een stijging zijn van de hartslag > 160 slagen per minuut (tachycardie), maar naarmate het vordert, daalt de hartslag snel, wat resulteert in bradycardie <110 slagen per minuut (drop in hartslag). Hetzelfde geldt voor de bewegingen van het kind.
Als reflex probeert het kind in een positie te komen waarin het beter wordt verzorgd. In het geval van een navelstreng knoopdit kan echter zelfs leiden tot een verslechtering en aanscherping van de knoop. Als de toevoer continu onvoldoende is, nemen de bewegingen van het kind steeds meer af totdat het stopt met bewegen.
Behandeling / therapie van een navelstrengknoop
De navelstreng heeft een spiraalvormige structuur, zodat als er een losse knoop aanwezig is, de bloed stroom in de schepen wordt meestal niet beïnvloed. In dit geval hoeft geen acute therapie te worden gestart. De knoop is van buitenaf niet los te maken en in zeer zeldzame gevallen lost de knoop vanzelf op. Het kind moet daarom nauwlettend gevolgd worden met behulp van een CTG en ultrageluid.
Als het kind volwassen is, moet worden overwogen om vroegtijdig met de bevalling te beginnen. De bevalling mag alleen via een keizersnede worden uitgevoerd, omdat bij een spontane bevalling de knobbel wordt aangetrokken door aan de navelstreng te trekken. Een externe twist mag niet worden gebruikt als een navelstreng knoop wordt vermoed, aangezien de knoop kan worden aangetrokken door verdere beweging van het kind.
Zodra de navelstrengknoop symptomatisch wordt, dat wil zeggen die van het kind hartslag valt, moet de therapie onmiddellijk worden gestart. Een nood-C-sectie (Sectio) moet onmiddellijk worden uitgevoerd. Het kind krijgt geen zuurstofrijk bloed van de moeder vanwege de geperste navelstreng.
Deze voorwaarde leidt binnen enkele minuten tot ernstig onderaanbod, wat met name voor de ontwikkeling van het kind's hersenen. Als een echte navelstrengknoop wordt vermoed, wordt de zwangere vrouw onmiddellijk naar de operatiekamer gebracht en narcose wordt toegediend. Zodra de moeder slaapt, wordt het kind geboren via een incisie in de buik.
De baby wordt door de moeder gesneden en kan zijn longen ontvouwen en zuurstof opnemen door te schreeuwen of met hulp ventilatie. Afhankelijk van welke week zwangerschap de bevalling is begonnen of hoe lang het zuurstofgebrek heeft geduurd, heeft de pasgeboren baby mogelijk verdere intensieve medische behandeling nodig. In ieder geval moet het kind nauwkeurig worden onderzocht door een kinderarts en gedurende meerdere dagen worden gecontroleerd.
Alle artikelen in deze serie:
