Prothese: toepassingen en gezondheidsvoordelen

Een prothese is een vervanging van een orgaan of ledemaat door producten die op dezelfde manier functioneren en kunstmatig worden gemaakt.

Wat is een prothese?

De eerste prothesen bestonden al in de 20e eeuw voor Christus, gevonden in Egypte. Dan, in de Middeleeuwen, de zogenaamde ijzer handen werden gemaakt, waarvan het bouwprincipe werd gehandhaafd tot de 18e eeuw. De eerste beweegbare armprothesen waren een uitvinding van respectievelijk de tandarts Peter Baliff en Margarethe Caroline Eichler. Tegenwoordig microprocessorgestuurd been of armprothesen kunnen worden gebruikt om zeer complexe bewegingen uit te voeren en het is ook mogelijk om ermee te sporten.

Vormen, soorten en stijlen

A hieronderknieprothese is een been prothese die wordt gebruikt na een amputatie van de been onder de kniegewricht​ Als de prothese buiten het menselijk lichaam wordt gevonden, wordt dit een exoprothese genoemd. Hieronder vallen bijvoorbeeld hand-, arm- of beenprothesen. Prothesen van de onderste ledematen zijn onderverdeeld in: Voetprothesen, onderbeen prothesen en dij prothesen die worden gebruikt na amputaties, evenals hele beenprothesen voor hemipelvectomieën of heupontstekingen. Prothesen voor de bovenste extremiteit zijn onderverdeeld in onderarm of bovenarmprothesen. Een gesloten implantaat wordt een endoprothese genoemd. Dit is volledig omgeven door weefsel, een typisch voorbeeld is het kunstmatige heup gewricht​ Endoprothesen vervangen een gewricht gedeeltelijk of volledig en blijven permanent in het lichaam. Endoprothesen omvatten echter ook vasculaire vervangingen, hart- klepvervangingen, en borstimplantaten​ Een endoprothese wordt nauwkeurig in het botbed aangebracht, waarbij onderscheid gemaakt kan worden tussen gecementeerde prothesen, hybride prothesen en cementloze prothesen. Als er tekenen van slijtage optreden in de glenoïdholte of de humerus hoofdkan een onderdeel worden vervangen, in welk geval het een hemiprothese wordt genoemd. Dit in tegenstelling tot de volledige prothese of “totale schouder”, waarin het glenoïd en de humerus hoofd zijn vervangen. Een andere vorm van schouderprothese is de zogenaamde oppervlaktevervanging, ook wel cupprothese genoemd. Een zogenaamd open implantaat zit verankerd in een bot, maar is ook buiten zichtbaar. Deze omvatten tandheelkundige implantaten of implantaten die worden gebruikt om prothetische benen of imitatie-oren te bevestigen. Tandprothesen zijn er ook in een grote verscheidenheid. Ze zijn afneembaar, maar er zijn ook combinaties die deels vast en deels afneembaar zijn. Verwijderbaar kunstgebit inclusief een volledig of volledig kunstgebit of een gegoten kunstgebit.

Structuur en werkwijze

Armprothesen die een grijpfunctie hebben, zijn meestal gemaakt van PVC, een materiaal dat zeer duurzaam is en meer lijkt op de huid dan bijvoorbeeld leer of hout. Een negatief effect van PVC-buitenhuiden is dat ze relatief gemakkelijk vuil worden, omdat na ongeveer drie tot vier maanden het plastic verkleurt en dan vervangen moet worden. Als alternatief worden ook cosmetische handschoenen van siliconen aangeboden, die niet verkleuren en bovendien vuilafstotend zijn. Ze lopen echter het risico te scheuren. Bovendien zijn ze veel duurder en is hun slijtage ook erg sterk. Verder zijn er ook siliconen handschoenen verkrijgbaar, die doordrenkt zijn met nylon. Deze hebben een levensduur van ongeveer zes maanden, maar kosten aanzienlijk meer dan handschoenen van PVC. Voor beenprothesen wordt vaak gemalen schuim gebruikt, dat wordt afgedekt met een cosmetische kous. EEN knieprothese wordt gebruikt om het versleten gewrichtsgedeelte van een kniegewricht. Een knieprothese bestaat uit minimaal twee verschillende delen: een scheenbeendeel en een dijbeendeel. De femorale component is meestal gemaakt van een kobalt-chroomlegering, terwijl de tibiale component is gemaakt van een metalen component met een plastic overlay. Voor het patellagedeelte is zeer hard plastic genomen, maar vervanging van dit achteroppervlak is niet verplicht, terwijl de andere twee componenten regelmatig moeten worden vervangen. Er moet echter ook rekening worden gehouden met het dagelijkse leven van de betreffende patiënt, aangezien de prothese aan verschillende belastingen wordt blootgesteld. Prothesen van de onderste ledematen zijn onderverdeeld in: Voetprothesen, onderbeen prothesen en dij Een prothesestam voor vervanging van de bovenste of onderste ledematen wordt altijd individueel vervaardigd, meestal met behulp van een gips cast als basis. De stam van een heupprothese wordt normaal gesproken gemaakt van titaniumlegeringen, CoCrMo-smeedlegeringen en, in individuele gevallen, vezelversterkte kunststoffen. In het geval van schouderprothesen is het daarentegen erg belangrijk dat de verschillende grootte en hoekverhoudingen van de glenoïdholte en de humerus hoofd zijn precies hersteld. In het geval van kunstgebit, model gegoten prothesen zijn samengesteld uit plastic componenten of een metalen frame. Dit type prothese is relatief goedkoop en ook zacht voor de tanden, aangezien de resterende tanden niet hoeven te worden afgeslepen. Een esthetisch nadeel is echter dat de sluitingen vaak zichtbaar zijn. Deze gedeeltelijke kunstgebit kunnen ook worden verlengd en zijn ook geschikt voor mensen bij wie verder tandverlies te verwachten is. Patiënten die geen tanden meer hebben, krijgen een volledig kunstgebit. Deze bestaat uit een kunststof basis waar vervolgens de kunststof tanden in worden gestoken. Het grootste probleem met dit kunstgebit is adhesie. Bovenprothesen hechten meestal beter omdat ze een groter contactoppervlak hebben, terwijl het contactoppervlak in de onderkaak is kleiner en dit type kunstgebit is ook minder stabiel. In veel gevallen wordt de hechting verbeterd door een kunstgebit lijm.

Medische en gezondheidsvoordelen

Prothesen worden gebruikt om lichaamsdelen te vervangen die om uiteenlopende redenen hun functie niet meer vervullen, waardoor gebruikers zo veel mogelijk zelfstandig kunnen blijven. Aanvankelijk waren prothesen alleen erg primitief AIDS, maar de laatste jaren zijn ze buitengewoon krachtig geworden, zodat bijvoorbeeld ook met beenprothese kan worden gesport. Ook gebitsprothesen worden inmiddels op zo'n hoog niveau gemaakt dat er vaak geen verschil meer is tussen het gebit en echte tanden, en de perfecte pasvorm garandeert ook het hoogst mogelijke draagcomfort.