Flucloxacilline: effecten, gebruik en risico's

Flucloxacilline is een zogenaamd smal spectrum antibioticum​ In tegenstelling tot breedspectrum antibiotica, het is alleen effectief tegen een klein aantal pathogenen. Flucloxacilline behoort tot de farmacologische groep van penicillines en meer precies op de isoxazolylpenicillines. In de eerste plaats wordt het medicijn gebruikt voor de therapie of infectieziekten veroorzaakt door Staphylococcus aureus.

Wat is flucloxacilline?

Flucloxacilline is een zogenaamd smal spectrum antibioticum. Je gebruikt het voor infectieziekten veroorzaakt door Staphylococcus aureus​ De werkzame stof flucloxacilline is een zuurstabiele stof die passeert maag zonder bijwerkingen​ De halfwaardetijd van de stof is gemiddeld ongeveer 45 minuten. Het medicijn is in principe gemakkelijk toegankelijk voor weefsels en passeert bijvoorbeeld ook de placentabarrière. Bovendien gaat de werkzame stof over moedermelk, waarmee dringend rekening moet worden gehouden in het kader van therapie gedurende zwangerschap​ De werkzame stof flucloxacilline wordt voornamelijk via de nieren uitgescheiden. Een klein deel wordt ook uitgescheiden via de gal​ Flucloxacilline is in principe een zogenaamd penicillinase-resistent antibioticum​ Het is voornamelijk ontwikkeld voor de behandeling van stafylokokken die β-lactamases produceren. Om deze reden wordt de stof ook wel stafylokokken genoemd penicilline​ Bovendien behoort het medicijn flucloxacilline tot de groep van isoxazolyl antibiotica​ De werkzame stof cloxacillinebehoort bijvoorbeeld ook tot deze categorie. Op basis hiervan zijn er in Duitsland echter geen medische stoffen goedgekeurd voor gebruik bij mensen. Bovendien behoren de stoffen oxacilline en dicloxacilline ook tot de groep van isoxazolyl antibiotica. Cloxacilline staat op de lijst van essentiële geneeskrachtige stoffen die is opgesteld door de WHO. Volgens de wereld Gezondheid Organisatie, het is mogelijk om deze stof te vervangen door middelen uit dezelfde categorie van drugs. In Duitsland is de drugs hiervoor worden oxacilline of flucloxacilline gebruikt. Daarnaast is er een medicijn genaamd methicilline dat ook resistent is tegen penicillinase. Dit wordt echter over het algemeen alleen gebruikt voor het testen van resistentie van MRSE en MRSA. Het bijbehorende kiemen kan niet worden behandeld met de werkzame stof flucloxacilline.

Farmacologische werking

Het farmacologische preparaat flucloxacilline wordt voornamelijk gekenmerkt door zijn zowel bacteriostatische als bacteriedodende effecten. Het medicijn vertoont activiteit tegen Gram-positief kiemen, waaronder bijvoorbeeld streptokokken or stafylokokken​ In tegenstelling tot tal van andere soorten penicillines, zoals amoxicillinevertoont het geneesmiddel flucloxacilline resistentie tegen β-lactamasen. Dit effect is te wijten aan het feit dat de stof de synthese van bacteriële celwanden remt door transpeptidasen te verstoren. Deze zijn samen verantwoordelijk voor de vorming van het peptidoglycaan. Door transpeptidatie op de mureïnestrengen in de celwanden van de bacteriën, verandert flucloxacilline de structuur van penicilline​ Als gevolg hiervan verliest de zogenaamde penicillinase zijn werking. In drugs en medische preparaten is de stof flucloxacilline aanwezig als een natrium zout en meer precies als flucloxacilline-natrium. Het is een poeder van witte kleur en kristallijn uiterlijk. tevens de poeder vertoont hygroscopische eigenschappen en lost gemakkelijk op in water​ De naam Flucloxacillin is een afkorting en staat voor de stof Fluor-Chlor-Oxacillin. In Zwitserland wordt het medicijn gebruikt Cloxacilline is ook op de markt verkrijgbaar. Dit is chlooroxacilline, dat geen fluor bevat. Dit medicijn wordt echter in Zwitserland uitsluitend in de diergeneeskunde gebruikt en is niet bedoeld voor mensen therapie.

Medische toepassing en gebruik

Flucloxacilline wordt gebruikt voor verschillende ziekten. Infectieziekten veroorzaakt door vorming van penicillinase stafylokokken vertegenwoordigen meestal de belangrijkste indicatie. Deze omvatten bijvoorbeeld infecties die de huid of slijmvliezen en die welke de luchtwegen en botten​ In principe zijn dergelijke stafylokokkenstammen die daar gevoelig voor zijn penicilline G reageert zwakker op de werkzame stof flucloxacilline. De stof vertoont ook een lagere werkzaamheid tegen andere grampositieve pathogenen dan penicilline G. In de meeste gevallen wordt flucloxacilline intraveneus toegediend. Flucloxacilline is geschikt voor de behandeling van infectieziekten veroorzaakt door een specifiek type stafylokokken. Deze omvatten bijvoorbeeld Staphylococcus aureus en Staphylococcus epidermidis. tevens de pathogenen Klebsiella-pneumoniae, Streptococcus pyogenes, verschillende soorten Neisseria en Bacillus anthracis behoren tot deze categorie. De werkzame stof flucloxacilline wordt bijvoorbeeld ook gebruikt voor infecties van weke delen, zoals abcessen of steenpuisten. Het medicijn kan ook worden gebruikt voor de behandeling van paronychia en pyodermie. Bovendien is flucloxacilline effectief tegen bepaalde infecties van de beenmerg.

Risico's en bijwerkingen

Spijsverteringsstoornissen en huid huiduitslag komt vaak voor tijdens de behandeling met flucloxacilline. Minder algemeen, lever aandoeningen geassocieerd met gal stasis optreden. Flucloxacilline mag niet worden toegediend in geval van intolerantie voor de werkzame stof of andere penicillines​ Het wordt ook aanbevolen om de werkzame stof niet te gebruiken in geval van ernstige lever disfunctie. Daarnaast is voorzichtigheid geboden in het kader van bronchiale astma​ In dit geval wordt het voorschrijven van alternatieven aanbevolen.