keelontsteking, technisch bekend als laryngitis, is een ontsteking van het slijmvlies van de strottehoofd. De strottehoofd is gelegen aan de entree van de luchtpijp en zorgt met zijn stembanden dat een persoon kan spreken. Er wordt onderscheid gemaakt tussen een acute en een chronische, dat wil zeggen langdurigere vorm van keelontsteking.
Acute keelontsteking
Acuut keelontsteking komt vaak voor tijdens koud seizoenen als onderdeel van een verkoudheid. De ontsteking reist meestal van de nasopharynx naar de keel; minder vaak kan het opstijgen uit de bronchiën of luchtpijp. Het typische symptoom van laryngitis is heesheid, wat vaak gepaard gaat met een droog gevoel in de keel en een drang daartoe hoesten.
Oorzaken van laryngitis
Virussen zijn meestal de oorzaak van laryngitis, maar kunnen gepaard gaan met een begeleidende bacteriële infectie die de symptomen verergert. Laryngitis puur veroorzaakt door bacteriën is vrij zeldzaam. Heel koud, warme of droge lucht of een plotselinge sterke vocale belasting, zoals bij huilen, kan ook het slijmvlies irriteren en leiden op een ontstekingsreactie. Bovendien, sigaret roken is een veel voorkomende oorzaak van laryngitis. Als virussen or bacteriën zijn de triggers, laryngitis kan besmettelijk zijn. Meestal zitten de ziekteverwekkers ook in de nasopharynx en worden ze daardoor gemakkelijker overgedragen. Vooral door hoesten, niezen, blazen neus- en praten, het risico op infectie neemt toe, men spreekt van een "druppel infectie Laryngitis is vooral besmettelijk voor rokers of mensen met reeds geïrriteerde slijmvliezen.
Chronische laryngitis
Wanneer acute laryngitis niet verbetert of de symptomen lange tijd aanhouden, wordt dit chronische laryngitis genoemd. Deze vorm ontstaat vaak door langdurige blootstelling aan stoffen die de slijmvliezen irriteren, zoals nicotine of verontreinigende stoffen en industriële dampen. Mensen met chronische ontsteking in de sinussen of bronchiën lopen ook risico op chronische verspreide laryngitis. Zangers lijden ook af en toe aan chronische laryngitis als gevolg van aanhoudende buitensporigheid spanning op de stem.
Symptomen van laryngitis
De typische symptomen van laryngitis zijn heesheid, blaffen hoesten, en het gevoel een "brok" in de keel te hebben. Bij acute laryngitis treden de volgende symptomen op:
- Het slijmvlies van de strottehoofd zwelt op, waardoor het moeilijk wordt om te ademen.
- Beperkte mobiliteit van de stembanden leidt tot heesheid.
- Getroffen mensen lijden gewoonlijk aan andere algemene symptomen van een infectie, zoals ernstig keelpijn en slikproblemen, en soms koorts.
- In zeldzame gevallen kan het slijmvlies zo opzwellen dat er sprake is van zeer ernstige kortademigheid. Dan moet zeker een arts worden geraadpleegd.
Bij chronische laryngitis zijn de symptomen onder meer een minder veerkrachtige stem en een lagere toonhoogte.
Wanneer een dokter bezoeken?
Als er groen slijm wordt opgehoest of zelfs bloed, of als er andere zeer ernstige symptomen optreden, wordt een bezoek aan de dokter essentieel. Ook heesheid die langer duurt dan drie weken moet beslist door een arts worden onderzocht, omdat andere oorzaken zoals een kwaadaardige aandoening van het strottenhoofd (larynx kanker) kan ook langdurige heesheid veroorzaken.
Laryngitis bij kinderen
Bij kinderen zijn de symptomen van laryngitis vaak ernstiger omdat het strottenhoofd nog erg klein is en zwelling sneller kortademigheid veroorzaakt. Als de ontsteking viraal is, wordt deze genoemd pseudokroep, wat meestal voorkomt bij zuigelingen en kinderen tussen zes maanden en drie jaar oud. Een blaffende, krampachtige hoesten komt 's avonds of' s nachts voor, de kinderen zijn hees en ervaren ernstige kortademigheid, vooral wanneer ademhaling in. In dit geval is de geruststelling van het kind van enorm belang, omdat opwinding en paniek de symptomen aanzienlijk verergeren. Het beste is om met uw kind naar de badkamer te gaan en de kraan te openen, waardoor de lucht wordt bevochtigd en het kind weer gemakkelijker kan ademen. Meestal is de cursus onschadelijk, maar het kan tot een dermate ernstige kortademigheid komen dat vanwege het verstikkingsgevaar van het kind een arts moet worden geroepen, die vervolgens de behandeling toedient. cortisone aan het kind, meestal in de vorm van een zetpil, en bereikt zo een decongestie van het slijmvlies.Intubatie en dus op korte termijn kunstmatige beademing is zeer zelden vereist.
Epiglottitis: ontsteking van de strotklep.
Een veel ergere maar zeldzamere vorm van laryngitis is bacteriële ontsteking van de strotklep, dat technisch wordt genoemd epiglottitis Deze vorm is echter veel zeldzamer geworden door vaccinatie van kinderen tegen Haemophilus invloed B. Het is een zeer ernstig ziektebeeld met high koorts en ernstig pijn bij inslikken. Het treft vooral kinderen tussen de twee en acht jaar; ze hebben “dreunende” spraak en kunnen hun nauwelijks inslikken speeksel, zodat het vaak uit hun mond loopt. Naast het opvallend acute en snelle begin van symptomen, epiglottitis kan worden onderscheiden van pseudokroep voornamelijk door de afwezigheid van hoest of heesheid in de eerste. Het slijmvlies van de strotklep zwelt zo snel op dat ademhaling wordt bijna helemaal onmogelijk. Dit voorwaarde kan levensbedreigend worden als een arts niet onmiddellijk beveiligt ademhaling by cortisone or intubatie Met de juiste behandeling neemt de ontsteking echter snel af en laat geen verdere schade achter.
Laryngitis: huismiddeltjes
Omdat laryngitis meestal viraal is, is er geen specifieke behandeling mogelijk. Er zijn echter huismiddeltjes die de symptomen kunnen verlichten.
- Getroffen patiënten moeten beslist hun stem sparen en ook niet fluisteren of hun keel schrapen, zoals elk mechanisch apparaat spanning wel leiden tot permanente stemschade.
- Water of thee is het goedkoopste huismiddeltje. Veel drinken helpt om de slijmvliezen vochtig te houden.
- Rokers wordt sterk aangeraden hiervan af te zien roken.
- Koudwarme of droge lucht (bijvoorbeeld in kamers met airconditioning) moet worden vermeden. Voor voldoende luchtvochtigheid kan de lucht in de kamer zorgen voor vochtige doeken over de kachel of kleine kommen van water op de vensterbank.
- zuigtabletten verlichten de symptomen, ze bevochtigen de lucht die u inademt en stimuleren de speekselvloed.
- Een heel goed huismiddeltje zijn stoominhalaties, bijvoorbeeld met zout water (Ems-pekel) of thee, die een aangenaam effect hebben.
- Een evenwichtig en gezond dieet met fruit en groenten en regelmatige lichaamsbeweging in de frisse lucht versterken de immuunsysteem.
Laryngitis: de juiste behandeling.
Desalniettemin kunnen de beschreven huismiddeltjes niet altijd een bezoek aan de dokter vervangen. In het geval van ernstige ademnood, het gebruik op korte termijn van cortisone kan nodig zijn tot de slijmvlies is opgezwollen en er wordt voor voldoende luchtstroom gezorgd. Als medicamenteuze behandeling niet voldoende is, moet de patiënt in zeldzame gevallen tijdelijk kunstmatig worden beademd via een buis in de luchtpijp (intubatie). Als bacteriën zijn betrokken, een antibioticum moet worden genomen. Een pijnlijke irriterende hoest kan worden verlicht door 's nachts een hoestblokker te nemen. Tijdens de Dag, slijmoplossend medicijnen kunnen helpen bij hoesten. paracetamol or ibuprofen zijn geschikt om te verbeteren pijn en koorts. Homeopathie biedt ook een breed scala aan remedies om de symptomen van laryngitis Er wordt prioriteit gegeven aan bijtende, Fosfor, Arum triphyllum of drosera in lage potenties.
Duur van de behandeling
In de meeste gevallen geneest acute laryngitis zonder gevolgen na een periode van ongeveer tien dagen met de juiste behandeling. Chronische laryngitis is daarentegen persistenter, maar in principe is volledige regressie van de symptomen ook mogelijk. Als oorzaken zoals roken worden niet permanent gestopt, functionele beperkingen blijven vaak bestaan. In het ergste geval de cellen van het strottenhoofd slijmvlies kan degenereren en er ontstaat een kwaadaardige tumor. Roken en alcohol het risico van het ontwikkelen van larynx bevorderen kanker in dit geval.
