De sorbitol H2-ademtest (synoniem: sorbitol-tolerantietest) wordt gebruikt om een diagnose te stellen sorbitol-intolerantie (sorbitol-intolerantie; sorbitol malabsorptie) en vervolgens om de symptomen te verminderen met een dieet. In het geval van sorbitol-intolerantie, het gebruik van sorbitol in dunne darm geheel of gedeeltelijk is opgehangen. sorbitol (synoniemen: sorbitol, glucitol) is een suiker vervanger afgeleid van glucose en heeft ongeveer 60% van zijn zoetkracht. Het wordt geconverteerd naar fructose in de lever en kan onafhankelijk van worden gebruikt insuline (insuline is een hormoon waarvan de werking de absorptie of suiker in cellen). Deze eigenschap maakt sorbitol een geschikte zoetstof voor diabetici. In aanvulling op dieet voedingsmiddelen, sorbitol zit in veel kauwgom tandvlees en zuigtabletten omdat het niet-cariogeen is. Het komt van nature voor in verschillende soorten fruit, waaronder appels, peren, hagedoorn fruit, kersen, pruimen en abrikozen. Sorbitol-tolerantie resulteert in symptomen zoals:
- Diarree (diarree)
- Meteorisme (winderigheid)
- Buikpijn (buikpijn)
Sorbitol-tolerantie gaat vaak gepaard met fructose-intolerantie of andere koolhydraatintoleranties en is niet te genezen. Echter voldoende dieet kan vrijheid van symptomen bereiken.
Storende factoren
Om de test foutloos te laten verlopen, moet aan enkele vereisten worden voldaan:
- De patiënt dient hiervan af te zien nicotine verbruik zoveel mogelijk.
- De patiënt moet blijven vastend twaalf uur voor het onderzoek.
- Geen antibioticum administratie een week voor het onderzoek (dit kan het normale darmflora).
- Geen darmreinigingsmaatregelen (een week voor het onderzoek).
- Geen contrastonderzoeken van de darm (een week voor het onderzoek).
- Geen peulvruchten (tot 3 dagen voor het onderzoek).
- Nee protonpompremmers - medicijnen die worden gebruikt om te verminderen maag zuur (tot 3 dagen voor het onderzoek).
- Geen zuursecretieremmers of maagzuurremmers (12 uur voor het onderzoek).
Indicaties (toepassingsgebieden)
- Vermoedelijke sorbitol-intolerantie (sorbitol malabsorptie).
De procedure
De sorbitol tolerantietest is een zogenaamde H2 ademtest (sorbitol H2 ademtest; H2 uitademing ademtest; waterstof ademtest; waterstof uitademingstest). Het is gebaseerd op het volgende principe: koolhydraten worden opgesplitst door bacteriën in de dikke darm, resulterend in de productie van moleculaire waterstof (H2), die via de bloedbaan de longen binnendringt en uitgeademd wordt. Waterstof productie door bacteriën neemt toe wanneer de afbraakmechanismen van koolhydraten, zoals sorbitol, inefficiënt zijn. De concentratie van waterstof in de adem correleert met de hoeveelheid niet-gemetaboliseerd sorbitol en kan worden gemeten. De testprocedure is als volgt: Ten eerste, de waterstof concentratie in de adem van de patiënt wordt bepaald (basale waarde). Nu neemt de patiënt 5 g sorbitol in ofwel 100 ml water of ongezoet pepermunt thee. De waterstof concentratie wordt vervolgens opnieuw gemeten met intervallen van 20 minuten gedurende ongeveer drie uur en geregistreerd. Klachten met betrekking tot de inname van sorbitol worden ook geregistreerd. Als sorbitol-intolerantie aanwezig is, stijgt de waterstofconcentratie in de adem boven een bepaalde waarde en treden symptomen op. Tijdens de H2-ademtest voor sorbitol wordt een pustinterval van ongeveer 20 minuten aanbevolen. Aflezingen van de waterstofconcentratie worden uitgedrukt in delen per miljoen (ppm). Duur van de test: 3 uur
Interpretatie
De basale waarde is de beginwaarde die wordt gemeten voordat de testoplossing wordt gedronken. Daaropvolgende aflezingen worden elke 20 minuten na inname van de teststof uitgevoerd. Als een van de waarden - of twee opeenvolgende waarden - boven de 20 ppm boven de basale waarde uitkomt, wordt de test als positief beschouwd. Fout-positieve resultaten zijn mogelijk en worden meestal veroorzaakt door:
- Een korte darm - de fysiologische absorptie het oppervlak wordt verkleind en er wordt te weinig sorbitol opgenomen zonder dat er sprake is van intolerantie.
- Een bacteriële miskolonisatie (dysbiose; verstoring van de darmflora) - alleen bij een intacte darmflora kunnen de testresultaten correct worden geëvalueerd
- Een korte dunne darm doorlooptijd - hier is ook de fysiologische absorptie verminderd en meer sorbitol wordt gemetaboliseerd door de bacteriën.
