Het Asherman-syndroom is een zeldzame gynaecologische aandoening. In het ergste geval kan het leiden naar onvruchtbaarheid.
Wat is het Asherman-syndroom?
Asherman-syndroom, ook wel Fritsch-Asherman-syndroom of Fritsch-syndroom genoemd, is een gynaecologische voorwaarde waarin de baarmoeder wordt gesloten door verklevingen, meestal als gevolg van chirurgische ingrepen. In 1894 beschreef de Duitse gynaecoloog Dr. Heinrich Fritsch voor het eerst intra-uteriene verklevingen en waarschuwde hij voor de gevolgen van te intensief krabben tijdens schrapen na miskramen en in de kraamtijd In 1948 beschreef de Tsjechisch-Israëlische gynaecoloog Joseph G. Asherman deze verklevingen als "posttraumatische intra-uteriene verklevingen". Het klinische beeld is naar hem vernoemd. Afhankelijk van de mate van verklevingen worden vier stadia onderscheiden.
Oorzaken
Bij het overwegen van de medische geschiedenis van de getroffen vrouwen worden schraapsel bijna altijd in de geschiedenis aangetroffen. Vrouwen die tijdens zwangerschap of in de baarmoeder die na de levering nog niet hersteld zijn, lopen een bijzonder risico. Schenker en Margalioth presenteerden in 1982 samengestelde statistieken die documenteerden dat 66.7% van de gevallen van intra-uteriene verklevingen te wijten waren aan curettage (schrapen) na miskraam, 21.5% was te wijten aan curettage na de bevalling, en 2% was te wijten aan keizersnede In 1990 erkenden Chapman en Chapman, die vrouwen met het Asherman-syndroom in verschillende landen behandelden, een verband tussen verklevingen en het gebruik van een scherpe in plaats van een stompe curette. Het risico neemt toe met het aantal extra curettes.
Symptomen, klachten en tekenen
Een veel voorkomend symptoom is het uitblijven van menstruatiebloedingen (amenorroe) of menstruele bloeding die slechts korte tijd aanhoudt (hypomenorroe Ondergeschikt amenorroe kan ook optreden na een normale cyclus. Als er verklevingen aanwezig zijn in de baarmoeder en eileiderskan een vrouw moeite hebben om zwanger te worden. In veel gevallen van onvruchtbaarheidzijn verklevingen aanwezig die voorkomen zwangerschap. Soms zwangerschap treedt op ondanks verklevingen, en de verklevingen kunnen ervoor zorgen dat de bevruchte eicel niet goed wordt geïmplanteerd, of resulteert in miskraam, voortijdige geboorte, of problemen in de postpartumperiode. Dat een vrouw ondanks verklevingen zwanger wordt kan komen doordat de baarmoeder en / of eileiders worden niet volledig belemmerd door verklevingen en er is voldoende intact baarmoederslijmvlies Vaak veroorzaken de verklevingen pijn, met name in amenorroe, wanneer het baarmoederslijmvlies tijdens de cyclus niet kan worden opgebouwd werpen by menstruatie vanwege baarmoederobstructie.
Diagnose en verloop
Diagnose van het Asherman-syndroom is moeilijk, vooral omdat dit voorwaarde is zeer zeldzaam. Aan de andere kant is niet bekend hoe hoog het aantal niet-gemelde gevallen werkelijk is met het oog op verkeerde diagnoses. Het is belangrijk om een zorgvuldige geschiedenis te volgen. Bij een typisch Asherman-syndroom zijn er in het verleden abortussen en / of chirurgische ingrepen aan de baarmoeder, bijvoorbeeld door keizersnede Als een vrouw niet zwanger wordt en lijdt aan secundaire amenorroe of hypomenorroe, moet ze worden beoordeeld op het Asherman-syndroom. Na een zorgvuldige geschiedenis te hebben genomen, heeft een ultrageluid onderzoek kan worden uitgevoerd, maar verklevingen zijn moeilijk te detecteren op echografie. Bij patiënten met risico op verklevingen, hysterosonografie met zoutoplossing (ultrageluid onderzoek met een zoutoplossing) kan worden gedaan om te zien of er vernauwingen of occlusies zijn. Om de baarmoeder nader te onderzoeken, een hysteroscopie (endoscopie van de baarmoeder) wordt uitgevoerd. Dankzij technische vooruitgang kunnen dergelijke procedures nu poliklinisch worden uitgevoerd onder plaatselijke verdoving in 98% van de gevallen. Videohysteroscopie, waardoor een andere onderzoeker de casus kan beoordelen, vermindert het risico op verkeerde interpretatie. Hysteroscopie is bijzonder geschikt omdat in het geval van verklevingen de procedure kan worden uitgebreid om de verklevingen op elk moment los te maken. Hysterolalpinografie (Röntgenstraal onderzoek van de baarmoeder en eileiders), waarbij de baarmoeder en eileiders worden gevisualiseerd met behulp van een contrastmiddel, wordt vaak uitgevoerd als onderdeel van een vruchtbaarheidsbehandeling.
Complicaties
Bij het Asherman-syndroom treden verschillende complicaties op, en in het ergste geval kan de patiënt volledig onvruchtbaar zijn. In de meeste gevallen zorgt het Asherman-syndroom ervoor dat vrouwen hun menstruatie volledig overslaan of een zeer lichte bloeding krijgen. Meestal is dit voor veel vrouwen een teken van zwangerschap. Vrouwen met het Asherman-syndroom zijn echter in veel gevallen onvruchtbaar en het lichaam kan geen zwangerschap verdragen. In dit geval zijn er sterke psychische klachten en Depressie Het gevoel van eigenwaarde is in dit geval ook sterk verminderd. Naast de patiënt zelf kan ook de partner last hebben van de psychische klachten. Asherman-syndroom veroorzaakt pijn vaak. Als de vrouw ondanks de verklevingen toch zwanger wordt, eindigt de zwangerschap meestal miskraam De miskraam kan leiden tot ernstige psychische complicaties die door een psycholoog moeten worden behandeld. De behandeling wordt uitsluitend uitgevoerd door chirurgische ingrepen. De ingreep is erg ingewikkeld voor doktoren en doet dat niet leiden tot succes in elk geval. In het geval van een mislukte operatie, kunnen verklevingen zich blijven vormen. Bij succes kan de vrouw zwanger worden. Zwangerschappen gaan echter gepaard met risico's.
Wanneer moet je naar een dokter?
Het Asherman-syndroom hoeft niet noodzakelijk door een arts te worden beoordeeld. Een medische diagnose wordt aanbevolen als er aanhoudende symptomen zijn tijdens menstruatie (onder meer afwezigheid of vertraging van periodes). Als de bovenstaande symptomen optreden na a curettage of een ziekte van de baarmoeder, het is waarschijnlijk het Asherman-syndroom. Een bezoek aan de gynaecoloog is echter niet altijd nodig. Bij vrouwen die kinderen willen krijgen, moeten dergelijke afwijkingen echter worden opgehelderd, omdat onbehandeld Asherman-syndroom kan leiden tot onvruchtbaarheid, miskraam en voortijdige geboorte, en problemen in de postpartumperiode. Dus, afhankelijk van de ernst van de symptomen, vereist het Asherman-syndroom niet noodzakelijk medische behandeling. Als de verklevingen psychisch of lichamelijk ongemak veroorzaken of een specifieke kinderwens in gevaar brengen, verduidelijking van de voorwaarde is noodzakelijk. Als de juiste diagnose wordt gesteld, kunnen de verklevingen worden losgemaakt en verwijderd. De juiste contactpersoon is altijd de gynaecoloog. Gaat het om het Asherman-syndroom, dan verwijst de gynaecoloog de behandeling door naar een specialist.
Behandeling en therapie
Omdat het Asherman-syndroom zelfs onder gynaecologen weinig bekend is, zijn er weinig specialisten in de behandeling ervan. Voor succesvol therapiemoeten de verklevingen worden losgemaakt en verwijderd. Er is veel ervaring nodig van chirurgen om de baarmoederholte adequaat te reconstrueren. Als de procedure niet correct wordt uitgevoerd, zal de toestand verslechteren. Het verwijderen van verklevingen gebeurt endoscopisch tijdens hysteroscopie. Als de patiënt geluk heeft, bevat de baarmoeder nog voldoende gezond slijmvlies om zich na de procedure te verspreiden en nieuwe verklevingen te voorkomen. In dit geval kan ze zelfs zwanger worden. Alle verdere zwangerschappen worden echter beschouwd als zwangerschappen met een hoog risico. Als de baarmoederwand zo ernstig is beschadigd door een curettage dat er geen intacte restanten meer overblijven, zullen er weer nieuwe verklevingen ontstaan. De vrouw is dan onvruchtbaar. Zelfs als de procedure succesvol is, is een zorgvuldige follow-up noodzakelijk.
Vooruitzichten en prognose
De prognose van het Asherman-syndroom is ongunstig. De verklevingen kunnen alleen worden opgelost met veel inspanning en gynaecologische ervaring. Zelfs specialisten zijn in veel gevallen niet in staat om het syndroom volledig te genezen. Zonder medische zorg verandert er niets aan de omstandigheden. Het weefsel kan niet terugvallen in zijn natuurlijke vorm zonder invloed van buitenaf. In ernstige gevallen worden seksueel volwassen vrouwen bedreigd met de diagnose onvruchtbaarheid. Met behandeling is de prognose iets beter, maar nog niet optimaal. Nogmaals, in ernstige gevallen van verklevingen is er geen kans op genezing en wordt de vrouw ook bedreigd met onvruchtbaarheid. Dit leidt vaak tot psychologische gevolgen en emotionele gevolgen spanning Momenteel is een chirurgische ingreep de enige therapeutische manier om het Asherman-syndroom te genezen. Dit kan enkele uren duren, afhankelijk van de ernst van de verklevingen. In sommige gevallen is slechts een geleidelijke scheiding van de vergroeide weefselgebieden mogelijk. Als de baarmoeder voldoende heeft slijmvlies, kan het zich na de procedure verspreiden en tot een positieve prognose leiden. Zwangerschap zou dan mogelijk zijn, maar brengt risico's met zich mee. Bij ernstige weefselbeschadiging is er ondanks een operatie achteraf sprake van een terugval en herhaling van verklevingen.
het voorkomen
Om het Asherman-syndroom te voorkomen, is het voor gynaecologen belangrijk om met hun patiënten de risico's van een curettage af te wegen en met hen mogelijke alternatieven te bespreken. Als het toch nodig is, is het belangrijk om het zorgvuldig uit te voeren. Als menstruatie niet hervat na een curettage, moet het Asherman-syndroom worden onderzocht. Indien mogelijk mag schrapen niet worden uitgevoerd na een postpartum zwangerschap omdat de baarmoederslijmvlies is nog steeds gevoelig.
Nazorg
Omdat het Asherman-syndroom een erfelijke aandoening is, kan het niet volledig worden behandeld. Hierdoor zijn de mogelijkheden voor nazorg ook zeer beperkt, waardoor de getroffen persoon primair afhankelijk is van medische behandeling. Als de patiënt ook een kinderwens heeft, genetische counseling zou handig kunnen zijn. Op deze manier kan de overerving van het Asherman-syndroom mogelijk worden voorkomen. In de meeste gevallen wordt het syndroom zelf behandeld door chirurgische ingrepen. De patiënt moet na een dergelijke procedure beslist rusten en zich onthouden van lichamelijke activiteit. Lichamelijke inspanning en andere stressvolle situaties moeten worden vermeden. Spanning moet ook worden vermeden. De procedure leidt mogelijk niet altijd tot een volledig herstel. In sommige gevallen is ook een tweede behandeling nodig. Bovendien kan het contact van de getroffen persoon met andere patiënten met het Asherman-syndroom een positief effect hebben op het beloop van de ziekte. Dit kan leiden tot informatie-uitwisseling, wat het dagelijks leven gemakkelijker kan maken. Omdat zwangerschappen na een succesvolle operatie altijd risicovolle zwangerschappen zijn, is aanvullend onderzoek zeer aan te raden om complicaties te voorkomen. De levensverwachting van getroffen personen wordt gewoonlijk niet verminderd door het Asherman-syndroom.
Hier is wat u zelf kunt doen
Het Asherman-syndroom is een zeer zeldzame aandoening die vaak over het hoofd wordt gezien tijdens een routinematig lichamelijk onderzoek. Vrouwen die er last van hebben krampen in de buik, bloeding en andere niet-specifieke symptomen dient daarom onmiddellijk een specialist te worden geraadpleegd. De feitelijke symptomen kunnen worden verlicht door verschillende zelfhulp maatregelen Allereerst zijn warmtetoepassingen een goede keuze. Kussens met spelt of kersenpit verlichten pijn in de buik en hebben een algeheel ontspannend effect. Een warm vol bad met citroenmelisse or kamille als badadditief vermindert ook de typische symptomen. Daarnaast worden rust en bedrust aanbevolen. In overleg met de arts kan de pil worden ingenomen, omdat het preparaat het hormoon reguleert evenwicht en draagt zo bij tot de verlichting van de typische symptomen. Getroffen vrouwen moeten ook veel drinken water en eet gezond dieet Sportieve activiteiten moeten in eerste instantie worden vermeden. Na de operatie kan ongemak worden verlicht door gymnastiekoefeningen of yoga. Indien pijn blijft bestaan na het verwijderen van de verklevingen, moet de arts opnieuw worden geraadpleegd. Het Asherman-syndroom is niet levensbedreigend, maar er moeten nog steeds medische maatregelen worden genomen, evenals zelfhulp maatregelen, anders worden de symptomen na verloop van tijd ernstiger.
