Amalgaam is een kwikmateriaal dat decennialang als tandvulmateriaal werd gebruikt omdat het goedkoop, duurzaam en relatief gemakkelijk te verwerken was. Tegenwoordig wordt amalgaam als een zorg beschouwd omdat het kan leiden naar volksgezondheid aandoeningen zoals amalgaamallergieën en amalgaamvergiftiging.
Wat is een amalgaamallergie?
Als u een amalgaam heeft allergie, is het essentieel om uw amalgaamvullingen te vervangen door andere materialen. Uw tandarts geeft u hierover uitgebreide informatie. Een amalgaam allergie is een contactallergie op tandheelkundige amalgaamvullingen die ongemak voor de mond veroorzaken slijmvlies. Deze allergie komt zeer zelden voor, naar schatting lijdt slechts 0.01% van alle mensen aan een amalgaamallergie. Bij mensen die lijden aan atopische dermatitis, amalgaamallergie kan veroorzaken eczeem te verbreden en de huid om te bederven in de gebieden waar de huid mee in contact komt speeksel.
Oorzaken
Amalgaamvergiftiging wordt in de volksmond ook vaak amalgaamallergie genoemd, maar het is geen echte allergie. Amalgaam bestaat voor ongeveer 50% uit kwik, die giftig is voor het lichaam. Andere componenten zijn metalen zoals koper, zink, zilver en tin Amalgaamvergiftiging kan leiden op niet-specifieke fysieke reacties zoals een verzwakte immuunsysteem. Het komt voor wanneer kwik komt vrij wanneer amalgaamvullingen worden geplaatst of verwijderd, of wanneer amalgaamvullingen poreus worden. Componenten van amalgaamvullingen komen vervolgens in het maagdarmkanaal en de bloedbaan terecht speeksel Kwik wordt opgeslagen in de lever, hersenen, nier, weefsels en zenuwstelsel, waardoor de verschillende worden geactiveerd volksgezondheid problemen.
Symptomen, klachten en tekenen
Amalgaamallergie kan een reeks symptomen en ongemak veroorzaken. Wanneer een allergielijder in contact komt met het allergeen, kan hij dit ervaren chronische vermoeidheid, hoofdpijn en concentratiestoornissen, naast andere symptomen. Het metaal wordt er ook van verdacht infecties te bevorderen en te veroorzaken huid eczeem. Spier pijn wordt ook bevorderd door herhaald contact met amalgaam. Acuut, er is een sterk brandend sensatie op de tong, geassocieerd met een metallic smaak in de mond. Contact allergie het samenvoegen van tandvullingen kan ongemak van de mond veroorzaken slijmvlies en tandvlees De overgevoelige reactie resulteert in ontstekingjeuk, bloeding en mogelijk permanente weefselschade. Herhaald contact met het allergeen kan leiden tot infectie en verder ongemak. Een typische secundaire ziekte is gingivitis, die zich manifesteert als pijnlijke roodheid en zwelling. In de meeste gevallen is er sprake van afscheiding, bloeding en tranen. Dit gaat gepaard met een uitgesproken slechte adem Bovendien veroorzaakt een amalgaamallergie de typische allergische reacties. Bijvoorbeeld, huid irritaties, maagdarmklachten en oogirritaties kunnen optreden, altijd afhankelijk van welke lichaamsdelen met het metaal in aanraking komen. In extreme gevallen, anafylactische shock treedt op als gevolg van een amalgaamallergie.
Diagnose en verloop
De priktest is een allergietest om te controleren op allergische reacties op pollen of dieren haar, bijvoorbeeld. Hier worden mogelijke allergische stoffen op de huid gedruppeld, die vervolgens licht wordt geprikt met een lancet. Na 20 minuten wordt de roodheid van de huid en de grootte van de kwaddarm beoordeeld. Een amalgaamallergie wordt gedetecteerd met behulp van een epicutane test. Bij de epicutane test, die vanwege het brede scala aan mogelijke reacties alleen mag worden uitgevoerd door een ervaren dermatoloog, wordt een pleister met de te testen stoffen op de rug van de patiënt geplakt. Op deze manier kunnen allergische reacties op verschillende soorten kwik en amalgaamlegeringen worden getest, evenals op andere ingrediënten van tandvullingen zoals kunststoffen, andere metalen en cement. Als eczeem vormt zich onder de pleister binnen drie dagen, een allergie is aanwezig. Als een amalgaamallergie te laat wordt ontdekt, chronisch ontsteking, erosie en witte verkleuring van de mondholte kan gebeuren. In sommige gevallen treedt acuut eczeem ook op kort nadat nieuwe amalgaamvullingen zijn geplaatst. Amalgaamvergiftiging kan worden opgespoord met behulp van een bloed of urinetest dat maatregelen de blootstelling aan kwik van het lichaam. Omdat kwik echter voornamelijk in de weefsels wordt opgeslagen, zijn deze tests niet altijd sluitend. In de natuurgeneeskunde wordt amalgaamvergiftiging gezien als de oorzaak van vele soorten lichamelijke klachten, waaronder chronische vermoeidheidvatbaarheid voor infecties, lusteloosheid, autoimmuunziekten en depressieve stemmingen. Het is echter moeilijk aan te tonen dat de klachten daadwerkelijk worden veroorzaakt door vergiftiging door amalgaamvullingen. Daarom niet allemaal volksgezondheid verzekeringsmaatschappijen erkennen momenteel amalgaamvergiftiging als een ziekte.
Complicaties
Een amalgaamallergie is in de regel relatief goed te behandelen, zodat er geen gevolgschade of verdere complicaties optreden. Patiënten hebben meestal last van een sterk brandend sensatie op de tong en een metallic smaak in de mond Dit wordt voornamelijk veroorzaakt door het loslaten van amalgaamvullingen. Bovendien is de tandvlees kan op verschillende plaatsen ontstoken raken. Vanwege de ontstekingkan de patiënt meestal geen voedsel en vloeistoffen meer consumeren in de gebruikelijke vorm. Vaak veroorzaakt de amalgaamallergie 피로 en een depressieve stemming. De getroffen persoon wordt vatbaarder voor infecties en dus vaker ziek. De behandeling van amalgaamallergie gebeurt meestal acuut door de vullingen te verwijderen en plastic vullingen aan de tand te bevestigen. Het kan echter enige tijd duren voordat het volledige amalgaam uit het lichaam is verwijderd. Verder zijn er geen verdere complicaties. In het ergste geval kan amalgaamallergie uitgroeien tot amalgaamvergiftiging. Als er grote hoeveelheden worden ingenomen, wordt de patiënt toegediend selenium, omdat dit het kwik bindt en het uit het lichaam verwijdert. De levensverwachting wordt niet verminderd met een amalgaamallergie.
Op welk punt moet u naar een dokter gaan?
Als alle tekenen wijzen op een amalgaamallergie, is een bezoek aan de tandarts of dermatoloog onvermijdelijk. Amalgaamallergie kan reeds bestaande aandoeningen in de nasleep ervan verergeren. Het kan echter ook secundaire gezondheidssymptomen veroorzaken. Een epicutane test kan bepalen of er daadwerkelijk sprake is van een amalgaamallergie. Dit is relatief zeldzaam, maar een echte allergie voor tandheelkundige materialen zoals amalgaam moet altijd serieus worden genomen. Het is echter mogelijk dat de symptomen en het resultaat van de epicutane test meer indicatief zijn voor chronische amalgaamvergiftiging. Behandeling van amalgaamallergie kan tegenwoordig met succes worden uitgevoerd. Vaak zijn de therapie is gebaseerd op het verwijderen van de amalgaamvullingen bij de tandarts. Bij een echte allergie kan een verzoek om vergoeding voor tandheelkundige revalidatie worden ingediend bij de zorgverzekeraar. De behandelende arts ondersteunt deze aanvraag met zijn diagnostiek. Bovendien kan hij verder initiëren maatregelen om gevolgschade te voorkomen. Dit kan worden gevolgd door ontgifting en restauratie van de immuunsysteem De natuurgeneeskunde kent zachtaardig ontgifting en eliminatie procedures. Daarom is het zinvol om een ervaren alternatieve arts te raadplegen na het verwijderen van de amalgaamvullingen. Hij kan de patiënt helpen om zichzelf te ondersteunenontgifting van het lichaam door natuurlijke ontgifting maatregelen Ondersteuning voor gestreste mensen immuunsysteem is ook handig.
Behandeling en therapie
De behandelmethode bij uitstek voor zowel amalgaamallergie als amalgaamvergiftiging is tandheelkundige revalidatie, waarbij de amalgaamvullingen worden vervangen. Deze tandheelkundige restauratie moet uiterst zorgvuldig worden uitgevoerd, omdat daarbij grotere hoeveelheden kwik kunnen vrijkomen. Bij amalgaamallergie betaalt de zorgverzekeraar deze tandheelkundige revalidatie, bij amalgaamvergiftiging moet de patiënt dit zelf betalen. Keramische vullingen of bijna puur goud vullingen moeten worden gebruikt als nieuwe tandvullingen. Inferieur goud vullingen die allergene palladium bevatten, of plastic vullingen zijn geen goede alternatieven. Als verdere maatregel selenium moet worden ingenomen in geval van amalgaamvergiftiging. Selenium bindt kwik zodanig dat het geen schadelijke effecten meer heeft op het lichaam. Nemen zink wordt aanbevolen voor elk type allergie.
Vooruitzichten en prognose
Een amalgaamallergie leidt in de regel niet tot speciale klachten als de getroffen persoon afziet van contact met amalgaam of het slikken ervan. Dit leidt ook niet tot bijzondere beperkingen in het leven en de dagelijkse routine van de patiënt. De symptomen en klachten treden meestal op als het amalgaam loskomt van de tandvullingen en zo het lichaam binnendringt. smaak in de mond or brandend van de tong Bovendien hebben de getroffenen er vaak last van hoofdpijn en algemene 피로 Soms zijn er ook verschillende ontstekingen van de tandvlees, die meestal zonder een bepaalde reden gebeuren. Als het amalgaam lange tijd wordt ingenomen, kan dit een negatief effect hebben op de interne organen van de getroffen persoon, omdat amalgaam in feite een giftig materiaal is. In de regel kan het de nieren beschadigen, hersenen en lever Dit vermindert de levensverwachting van de patiënt. De amalgaamallergie is meestal niet te behandelen. De getroffen persoon moet het dan doen zonder tandvullingen gemaakt van amalgaam, hoewel er geen speciale beperkingen zijn.
het voorkomen
Als preventieve maatregel moeten nieuwe tandvullingen in het geval van een amalgaamallergie worden getest op hun allergene werking voordat ze worden ingebracht. Dit helpt nieuwe contactallergieën te voorkomen. Mensen die aan amalgaamvergiftiging lijden, moeten preventief elke consumptie van voedsel met zware metalen, zoals tonijn en garnalen uit vervuilde zeeën, vermijden. Drinken water van oude loden pijpen en sigarettenpeuken kunnen de symptomen ook verergeren. Veel bewegen, gezond eten en zo weinig alcohol mogelijk zijn goed voor de lever en nieren, waardoor de zelfontgifting van het lichaam wordt bevorderd.
Nazorg
Een amalgaamallergie behoeft alleen behandeling voor zover de typische symptomen optreden. Dit houdt in dat getroffen personen in contact komen met metalen die de legering bevatten. De nazorg is gericht op het voorkomen van de reactie. De verantwoordelijkheid hiervoor ligt bij de patiënt. Geplande vervolgbezoeken aan een arts zijn niet gepland na een eerste diagnose. De pathologische afweerreactie wordt bepaald door een allergoloog. Hij voert meestal een epicutane test uit. Slechts in zeldzame gevallen is een meervoudige enquête nodig. Complicaties doen zich soms voor bij oudere mensen bij wie amalgaamvullingen zijn geplaatst. Ze hebben last van ongemak totdat de legeringen zijn vervangen door keramische of plastic componenten. Vandaag kunstgebit gebruik geen amalgaam vanwege de bekende bijwerkingen. De nazorg heeft uitsluitend een preventief karakter. Naast het vervangen van vervuild kunstgebitmoeten patiënten ook kijken naar de herkomst van bepaalde voedingsmiddelen. Vis uit vervuilde zeeën en vervuild water kan ook een allergische reactie Als grote hoeveelheden het lichaam binnendringen, kan vergiftiging het gevolg zijn. Ernstigere symptomen en complicaties zijn mogelijk. De allergie voor amalgaam heeft meestal geen invloed op het dagelijks leven. Vervuilde metalen onderdelen kunnen in Europa zonder aarzelen worden vervangen. Noch de kwaliteit van leven, noch de levensduur lijdt eronder.
Wat u zelf kunt doen
Bij vermoeden van een amalgaamallergie moet eerst een arts worden geraadpleegd. In de meeste gevallen is tandheelkundige revalidatie aangewezen, die door middel van enkele maatregelen door de getroffen persoon kan worden ondersteund. Eerst en vooral is het belangrijk om gezond en evenwichtig te eten dieet die voldoet aan de instructies van de tandarts. De patiënt mag niet overmatig consumeren koud, hete of anderszins irriterende voedingsmiddelen en dranken. Daarnaast moet aandacht worden besteed aan goed mondhygiëne Vooral in de eerste dagen na een ingreep is het belangrijk om goed voor de tanden en kiezen te zorgen mondholte om ontstekingen en soortgelijke klachten te voorkomen. De verantwoordelijke arts zal de patiënt een geschikte mondspoeling voorschrijven om eventuele infecties te voorkomen. Tandheelkundige revalidatie moet worden ondersteund door selenium in te nemen. De stof bindt kwik en voorkomt schadelijke gevolgen voor het lichaam. Vaak is het voldoende om selenium via een aangepast dieet of dieet supplementen In ernstige gevallen kan een infusie nodig zijn. Dit hangt af van de hoeveelheid amalgaam in het lichaam, de gezondheid van de patiënt en enkele andere factoren. In aanvulling op, zink moet regelmatig worden ingenomen. De arts moet de inname van supplementen en pas aan in geval van bijwerkingen en interacties.
