De vijg bladpompoen, een lid van de komkommerfamilie, is een van de vijf soorten pompoenen waarop bijna alle soorten pompoen die over de hele wereld worden geteeld, kunnen worden herleid. In tegenstelling tot de meeste andere pompoen variëteiten, die houden van warme, vrij droge laaglandklimaten, de vijg bladpompoen gedijt op vochtige grote hoogten tot ongeveer 3,000 m NN en kan koele temperaturen verdragen, maar geen vorst. De vijg bladpompoen is geschikt voor menselijke consumptie, maar bekleedt geen culinaire toppositie binnen de squashfamilie.
Dit is wat je moet weten over de vijgenbladpompoen.
De vijgenbladpompoen, uit de komkommerfamilie, is een van de vijf soorten pompoen waarvan bijna alle soorten pompoen die wereldwijd worden geteeld, kunnen worden herleid. De vijgenbladpompoen (Cucurbita ficifolia) uit de kalebasfamilie (Cucurbitaceae) is een van de vijf pompoensoorten waarnaar bijna alle commercieel gekweekte pompoenvariëteiten ter wereld kunnen worden herleid. Het dankt zijn naam aan zijn bladeren, die erg op vijgenbladeren lijken. De vruchten lijken qua uiterlijk en kleur op watermeloenen huid Bij sommige variëteiten zijn de groene huiden bezaaid met witte spikkels of zijn de huiden volledig wit van kleur. De vijgenbladpompoen, hoewel goed voor menselijke consumptie in een breed scala aan mogelijke bereidingsvormen, is niet een van de culinaire hoogtepunten onder pompoenen. De eenjarige plant is eenhuizig (eenhuizig) zoals de meeste andere pompoen variëteiten en houdt, in tegenstelling tot zijn tegenhangers in het laagland, van vochtige lucht op grote hoogte tot 3,000 meter boven zeeniveau. Voor een optimale groei heeft de pompoen veelvuldige regenval of goede irrigatie nodig. Vijgenbladpompoen wordt vaak geplant als een begeleidende plant voor andere groenten omdat het insecten van groenten zoals komkommers en wortels kan afschrikken. Het belangrijkste oogstseizoen loopt van begin september tot en met januari. Vijgenbladpompoenen die in augustus of begin september worden geoogst terwijl ze nog onrijp zijn, zijn het beste voor menselijke consumptie. Pompoenen die volledig rijp worden geoogst, worden ook vaak gebruikt als veevoer. Zoals waarschijnlijk allemaal pompoen variëteiten, de vijgenbladpompoen is ontstaan in landen van het midden van Amerika. Aangezien er van deze variëteit geen wilde vormen meer zijn gevonden, is een nauwkeurige reconstructie van de oorsprong ervan niet mogelijk. Recente archeologische vondsten uit Midden-Amerika suggereren dat gecultiveerde pompoenvariëteiten hoogstwaarschijnlijk de eerste plantenveredeling zijn door mensen, die teruggaat tot minstens 8,000 jaar voor Christus. Tijdens de teelt moesten de in de wilde vormen van de pompoen aanwezige bitterstoffen eruit worden gekweekt, omdat ze een giftige werking hebben op mens en leiden te serieus problemen met de spijsvertering Het werd in de 16e en 17e eeuw door zeevarenden verspreid naar Europa, India en Azië. Het vruchtvlees van de vijgenbladpompoen is typisch zoet smaak en het is goed voor het maken van een speciale jam genaamd engel haar De talrijke zwarte zaden worden vaak gebruikt om gezonde tussendoortjes te maken.
Belang voor de gezondheid
De volksgezondheid het belang van vijgenbladpompoen ligt niet in de primaire ingrediënten, zoals koolhydraten, eiwitten en vetten zijn er weinig - behalve in de zaden. Caloriebewuste mensen kunnen pompoen veilig consumeren in elke vorm van bereiding tot verzadiging vanwege de lage voedingswaarde. De pompoen met vijgenblad komt echter op de proppen volksgezondheid-relevante, zogenaamde secundaire ingrediënten. Eerst en vooral is het hoge mineraalgehalte en vitamine inhoud. Het vruchtvlees is bijzonder rijk aan kalium. Kalium heeft een diuretisch effect en zorgt daarom voor een milde werking uitdroging Tegelijkertijd een voldoende kalium inname bevordert een stal hart- ritme (sinusritme), dat vooral relevant kan zijn voor mensen die vatbaar zijn voor boezemfibrilleren Pompoen is ook belangrijk als leverancier van magnesium, ijzer, koper en natrium, evenals verschillende B vitaminen Verder suggereert de oranje kleur van het vruchtvlees al een hoog gehalte aan beta-caroteen. De beta-caroteen wordt aangevuld door de carotenoïden luteïne en zeaxanthine, die een belangrijke rol spelen voor het netvlies, zodat zelfs een preventieve werking ontstaat tegen het ontstaan van leeftijdsgebonden maculaire degeneratie (AMD) is vastgesteld. Onlangs wordt aangenomen dat de consumptie van het pompoenvlees een gunstig effect heeft op suikerziektePompoenpitten zijn ook bijzonder volksgezondheid relevantie. Ze bevatten onder andere meervoudig onverzadigde vetzuren en worden in de natuurgeneeskunde beschouwd als een middel om de blaas spieren en tegen prostaat uitbreiding.
Ingrediënten en voedingswaarden
Het lage gehalte aan koolhydraten, eiwitten en vetten in het vruchtvlees leiden tot de zeer lage calorische waarde van minder dan 25 kcal per 100 g, zodat de vijgenbladpompoen tot de uitgesproken caloriearme groenten wordt gerekend. De bijzondere en gezondheidsrelevante waarde van de pompoen is terug te voeren op de secundaire ingrediënten of micronutriënten. Allereerst is er het kaliumgehalte met meer dan 300 mg per 100 g pulp. Maar ook calcium, magnesium en ijzer is aanwezig in een gezondheidsrelevante concentratie. Voor zover vitaminen zijn bezorgd, het is voornamelijk beta-caroteen, vitamine A (128 µg) en B-vitamines (B1, B2, B6) evenals niacine waarmee de vijgenbladpompoen kan scoren. De inhoud van vitamine C is slechts in het bereik van 12 mg. De pompoenpitten bevatten belangrijke vetzuren zoals palmitinezuur, stearinezuur en linolzuur, evenals vitamine E en fytosterolen en fyto-oestrogenen.
Intoleranties en allergieën
Er is weinig bekend over voedselintoleranties of allergieën die verband houden met de consumptie van vijgenbladpompoen. De pompoengroente is goed en licht verteerbaar en bevat weinig allergenen. Als er echter intoleranties of allergieën optreden bij het eten van een andere groente uit planten uit de komkommerfamilie, is voorzichtigheid geboden omdat de symptomen dan ook kunnen optreden bij het eten van vijgenbladpompoen. Mogelijke symptomen, die meestal een mild beloop hebben, zijn blozen in het gezicht en gezichtszwelling In uiterst zeldzame gevallen levensbedreigend anafylactische shock kan ook voorkomen.
Winkelen en keukentips
Het hoogste oogstseizoen voor vijgenbladpompoen die ten noorden van de evenaar wordt gekweekt, is van september tot januari. Vanwege het mindere culinaire belang van de pompoen voor koken, wordt het niet altijd overal aangeboden. Voor directe consumptie zijn de pompoenen die nog niet volledig gerijpt zijn het beste, die vanaf eind augustus of begin september op de weekmarkten te vinden zijn. Het vruchtvlees heeft dan nog een betere smaak met een licht nootachtige toon. Zorg er bij het kopen voor dat de huid intact is en dat er nog een klein stukje van de steel aanwezig is, want een gebroken steel kan als poort voor mogelijk dienen pathogenen Onrijpe pompoenen kunnen maar een paar dagen worden bewaard, terwijl volwassen exemplaren maandenlang vers kunnen worden gehouden bij temperaturen tussen ongeveer 10 graden en 14 graden. De bereiding van het vruchtvlees is vrij eenvoudig, de pompoen wordt gesneden en geschild en het binnenste vezelige vruchtvlees, dat de zaden bevat, kan er met een lepel uit worden geschraapt. Vlees en zaden kunnen dan afzonderlijk verder worden verwerkt.
Voorbereidingstips
Het vruchtvlees kan worden gekookt of gestoomd als groentegarnituur of gepureerd om een soep te maken. Het zoete vruchtvlees van de vijgenbladpompoen is ook uitstekend geschikt voor het maken van jam. De jam die bekend staat als engel haar wordt beschouwd als een speciale delicatesse en kan zelf worden gemaakt in een relatief uitgebreid proces met limoen en sinaasappelsap, gember en conservering suiker.
