Behandelmethoden
Het is ook mogelijk dat de wervelkolom ondanks therapie niet in zijn oorspronkelijke vorm kan worden hersteld en dat er misstanden optreden. Dit kan resulteren in een onjuiste belasting, wat kan leiden tot chronische pijn of op de lange termijn andere omliggende wervels beschadigen vanwege de onevenredige belasting. Een ander aspect van de genezing van wervelfracturen is het type therapie.
Bij conservatieve therapie gaan patiënten meestal naar een terug school. De eerste 2 tot 4 weken worden ze in het ziekenhuis opgenomen, waarna ze verder ambulant worden behandeld. De verdere genezing hangt af van de locatie van de wervel breuk.
Breuken tussen de thoracale en lumbale wervelkolom worden meestal poliklinisch behandeld met een korset gedurende 6-8 weken. Aan de andere kant moeten patiënten met fracturen van de cervicale wervelkolom nog 6-12 weken een cervicale ondersteuning dragen voor genezing. Het verloop van de genezing is iets anders voor chirurgische behandelmethoden.
Met minimaal invasieve procedures zoals vertebroplastiek, kyfoplastie en endoscopie, genezing is het snelst en verlicht de patiënt onmiddellijk. Dit komt doordat de wervelkolom direct na de operatie belast kan worden. Bovendien hoeft de patiënt maar een paar dagen in de kliniek te blijven, is er geen speciale revalidatie nodig, en pijn en bloed verlies is erg laag.
Invasieve chirurgische methoden daarentegen vereisen een korte bedrust van een paar dagen en meestal het dragen van een korset, plus revalidatie die enkele weken duurt. Bij invasieve procedures duurt de genezing ongeveer 6-9 maanden. Daarnaast is er echter ook de vraag of de operatie zonder complicaties is verlopen of dat er extra constructies gewond zijn geraakt.
Een andere factor is de ernst van het letsel. Hierbij speelt de classificatie van de ernst van het letsel en de daaruit voortvloeiende mate van invaliditeit een rol. De volgende tabel geeft een beknopt overzicht, de afkorting GdB is de mate van invaliditeit. Vanaf 20 jaar spreekt men van een mate van invaliditeit, die oploopt tot maximaal 100.
Hoe hoger het percentage, hoe ernstiger de bijzondere waardevermindering. Vanaf 50 GdB betreft het een zware handicap. Hieruit kan de meest waarschijnlijke uitkomst worden afgeleid. Mate van ernst: (GdB)
- Compressiefracturen met processus spinosusfracturen (<10)
- Wervelfractuur met een axiale afwijking onder (10-20)
- Wervelfractuur met axiale afwijking van meer dan 15 graden (20-30)
- Posttrauma onstabiel mobiel segment samen met radiculaire symptomen (30-50)
- Onvolledige dwarslaesie (30-100)
- Volledige dwarslaesie (100)
