Allergie en zenuwstelsel: oorzaken, symptomen en behandeling

Allergie wordt gedefinieerd als een bijzondere gevoeligheid van het organisme voor verschillende soorten stoffen, zoals chemicaliën, menselijke of dierlijke eiwitten, medicijnen, planten, graspollen en voedsel. Het organisme vormt zich antilichamen tegen de stoffen (antigenen) die de bloed op de luchtwegen, Door de huid en slijmvliezen, of tijdens voedselopname.

Oorzaken

Allergieën worden gedefinieerd als een bijzondere gevoeligheid van het organisme voor verschillende soorten stoffen, zoals chemicaliën, menselijke of dierlijke eiwitten, drugs, planten, graspollen en voedsel. In het geval van een herhaalde ontmoeting met stoffen waarvoor het lichaam door de vorming van antilichamentreedt theoretisch een reactie op tussen antigeen en antilichaam. Daarbij komen bepaalde stoffen vrij, waaronder histamine, waarvan de effecten resulteren in algemene reacties in het organisme:

Bijvoorbeeld jeuk huid striemen, eczeembronchiale spasmen, verhoogde afscheiding van slijm, temperatuurstijgingen en symptomen van de bloedsomloop, waarvan de intensiteit kan toenemen tot een totale ineenstorting van de bloedsomloop. De frequentie van dergelijke ziekten kan, in de ruimste zin, afhangen van de lichamelijke gesteldheid van de persoon. Zo zijn er families waarin de neiging tot allergische aandoeningen, zoals eczeem, bronchiale astma, daar koorts en andere is wijdverspreid vanwege een bijzondere permeabiliteit van de slijmvliezen. In dergelijke gevallen is het nodig om te proberen een verandering in de reactietoestand van het organisme te bewerkstelligen, dwz de aanleg voor allergie, al in jeugd door systematisch medicijn therapie, klimatologische behandeling en andere fysiotherapeutische maatregelen​ Regelmatige confrontatie met bepaalde materialen of stoffen kan uiteindelijk ook leiden naar allergie​ men denkt vooral aan beroepen in de chemische industrie. De overgevoeligheid voor dergelijke allergenen (dwz stoffen die allergische ziektebeelden veroorzaken) kan zo ver gaan dat ze nog steeds allergische verschijnselen kunnen veroorzaken, zelfs bij een verdunning van 1: 1,000,000. Dit is overigens de basis van het principe van allergietesten, waarin high verdunningen van stoffen die een allergie kunnen veroorzaken, worden in de huid​ Zorgvuldige gewenning daaraan verdunningen concentratie waarvan geleidelijk wordt verhoogd, kan de betrokkene ongevoelig maken voor deze stoffen. Zo'n proces wordt desensibilisatie genoemd. Al deze verbanden werden al in detail uitgelegd na de eerste onderzoeken door Richet, die in 1902 voor het eerst de regelmaat van allergische reacties bij dierproeven waarnam bij het optreden van schokken staten. Zowel bij dierproeven als bij mensen is echter waargenomen dat het optreden en het verloop van allergische reacties kan variëren bij dezelfde mate van blootstelling aan allergenen. Bijvoorbeeld de symptomen van hooi koorts die al jaren aanwezig is, kan onder invloed van professionele en privéconflicten aanzienlijk verslechteren. Het omgekeerde kan echter ook gebeuren, zoals we bijvoorbeeld zagen bij een patiënt wiens hooi koorts symptomen verdwenen enige tijd volledig tijdens een sterfgeval in het gezin. Hier komt de invloed van prikkelingen van het centrale zenuwstelsel op aan bloed vatdoorlaatbaarheid (permeabiliteit), op allergische reactie, en mogelijk is ook de vorming van antilichamen al duidelijk.

Voorbeelden

Onder bepaalde omstandigheden ervaren allergische patiënten ook lichamelijke gewaarwordingen die lijken op die van allergische reacties en waarbij toch geen allergeen kan worden gedetecteerd, waarbij de betrokkenheid van allergenen inderdaad veilig kan worden uitgesloten. Er is een echte allergie voor bepaalde stoffen, maar het kan ook op andere momenten worden geveinsd. Hier zijn de volgende voorbeelden:

Een meisje lijdt aan een voedselallergie tot aardbeien, wat tot uiting komt in jeukende rode huidkronkels. Om deze reden is het haar door haar arts verboden om deze smakelijke vruchten te eten. Bij het bezoeken van bekenden moet ze daarom kijken naar een aardbei maaltijd met slagroom tot haar ergernis. En toch, al tegen het einde van de maaltijd, voelt ze jeuk en ontstaan ​​er dezelfde huidpitten als na een echte consumptie van het fruit.In dit geval kan worden aangenomen dat de allergie ook wordt veroorzaakt door de geur van aardbeien, omdat we weten dat zelfs minimale hoeveelheden van het allergeen een uitgesproken allergische manifestatie kunnen veroorzaken. Om dit te controleren zetten we de patiënt, die zelf opheldering wilde hebben, onder hypnose en stelde voor om aardbeien te eten. Gelukkig reikte ze in haar verbeelding naar het fruit dat aanwezig was. Na korte tijd traden dezelfde huidsymptomen op als na een echte consumptie van aardbeien. Het triggeren van een astma aanval als een uiting van overgevoeligheid voor bedveren of schimmels die in bedveren aanwezig zijn, kan ook in dezelfde intensiteit optreden met alle manifestaties van bronchiale spasmen en verhoogde slijmafscheiding als het aanraken van beschimmelde bedveren alleen wordt geveinsd. Het bekendste is echter het volgende veel geciteerde voorbeeld: een patiënt die reageerde op de geur van rozen met een astma aanval, kreeg een gewelddadige aanval toen hij papieren rozen rook. Uit onze voorbeelden blijkt dat naast een echte allergie nog andere factoren het uitlokken van een allergische aanval veroorzaken, namelijk nervositeit reflexen, die steeds meer ontwikkeld worden naarmate de ziekte langer duurt. Bij dergelijke patiënten is het een formatie van de “geconditioneerde reflexen”Beschreven door Pavlov, maar hier op pathologisch geconditioneerde reacties, die uitsluitend worden geactiveerd door de verbeelding, dwz via de centrale zenuwstelsel, zoals speekselvloed bij de gedachte aan een smakelijke maaltijd. De invloed van de centrale zenuwstelsel over het beloop van allergische reacties wordt veel gecompliceerder door het opnemen van andere factoren, zoals uitgelegd aan het begin met het voorbeeld van hooikoorts​ Dit geldt voor bronchiale astma evenals voor allergische huidsymptomen. Eczeem kan volledig verdwijnen in een mentale toestand ontspanning​ Naast de bestaande fysieke veranderingen speelt ook de psychologische houding ten opzichte van het lijden, vooral in verband met het uitlokken van de individuele aanval, een grote rol. Zelfs de angst voor de aanval in de eerste plaats kan de epileptische aandoening veroorzaken. De herhaalde ervaring van een astma aanval in het ouderlijk huis kan ook de neiging tot een echte aanval aanzienlijk vergroten, vooral bij kinderen. Periodes van mentale en fysieke uitputting kunnen ook een opeenstapeling van aanvallen veroorzaken, terwijl een evenwichtige stemming in het vakantieoord of opgewekte opwinding kan werken als een 'astmamedicijn'.

Symptomen, klachten en tekenen

De symptomen en klachten van een allergie kunnen heel verschillend zijn en ook sterk afhankelijk zijn van de specifieke allergie. In het ergste geval kan een allergie ook leiden naar schokken, dan is behandeling in een ziekenhuis verplicht. Bij een allergie hebben de meeste patiënten last van jeuk en een rode huid. De jeuk wordt erger wanneer de getroffen persoon zichzelf krabt. Zwelling of ademhaling Door de allergie kunnen ook moeilijkheden optreden en deze hebben een zeer negatief effect op de kwaliteit van leven van de patiënt. Vaak zijn de ademhaling moeilijkheden zijn zo ernstig dat er een verlies van bewustzijn is. Zwelling kan leiden beperkingen in beweging. Bovendien zijn de ogen vaak rood en jeuken ze, en ze kunnen ook water​ De symptomen verergeren als het allergeen blijft worden ingenomen of ingeademd. Wanneer het allergeen wordt verwijderd, verdwijnen de symptomen meestal vanzelf. Een allergie kan ook leiden tot ongemak in de buik of maag​ Veel lijders hebben er daarom ook last van diarree or braken. Hart hartkloppingen kunnen ook voorkomen. Vaak vertonen patiënten ook rhinitis en ernstig hoofdpijn, met veelvuldig niezen.

Complicaties

Allergieën hebben een aanzienlijke invloed op de zenuwstelsel en kan dus een aantal complicaties veroorzaken. Bij type I, allergie van het onmiddellijke type, bestaat het risico van een onmiddellijke allergische reactie. Zo'n anafylactische shock gaat onder meer gepaard met een forse drop-in bloed druk, misselijkheid en braken, evenals astmatische klachten, en kan vervolgens leiden tot flauwvallen of zelfs de dood van de getroffen persoon. Als gevolg van allergische rhinitis, allergisch bronchiale astma kan zich ontwikkelen, wat gepaard gaat met hoesten, kortademigheid en daaruit voortvloeiende angst. Type II, de cytotoxische allergie, kan immuunstoornissen, problemen met de bloedsomloop veroorzaken en, als gevolg van celvernietiging, bloedarmoede​ Type II, de immuuncomplexreactie, kan leiden tot ontsteking in de gewrichten en orgels in de loop van een paar dagen. Als gevolg daarvan vasculair ontsteking en orgaanschade kan optreden. Typische gevolgen zijn serumziekte en aviaire long​ Vergelijkbare complicaties worden veroorzaakt door type IV, de late allergie. Bovendien is er een verhoogd risico op ernstige huiduitslag, ziekten van het zenuwstelsel en de vorming van nieuwe allergieën, die ernstiger kunnen worden naarmate de ziekte voortschrijdt. Ongeacht het type leidt daadwerkelijke allergie ook tot veelvormige complicaties.

Wanneer moet je naar de dokter gaan?

Wanneer een allergie voor het eerst optreedt, moet een arts de exacte oorzaak bepalen. De medische professional kan het allergeen diagnosticeren met een allergietest en stel passende behandelingsopties voor. De meeste allergieën zijn gemakkelijk te behandelen met allergiemedicijnen en het vermijden van de triggerende stof. Als de symptomen aanhouden, moet een arts bepalen of andere therapeutische methoden of preparaten geschikter zijn. Bij acute symptomen die langer dan twee tot drie dagen aanhouden of in de loop van de dag verergeren, dient direct een arts te worden geraadpleegd. Dit geldt vooral voor kinderen en mensen met een verzwakt immuunsysteem. Zwangere vrouwen en patiënten met reeds bestaande zenuwstelselaandoeningen dienen in geval van allergie regelmatig een arts te raadplegen. In het geval van een ernstige allergische reactie (anafylactische shock), moet een spoedarts worden geraadpleegd. Begeleidend eerste hulp maatregelen moet gegeven worden. Na de eerste behandeling moet de allergie worden vastgesteld en indien nodig de medicatie worden aangepast. Beroepsallergieën vereisen een snelle opheldering, simpelweg vanwege het risico op een ongeval. Behandeling kan plaatsvinden op kosten van de wettelijke ongevallenverzekering.

Behandeling en therapie

Van de wetenschappelijk onderzochte verbindingen tussen de grote hersenen, de vegetatieve schakelpunten in het diencephalon en het opwekken van allergische reacties, zouden essentiële conclusies kunnen worden getrokken voor de preventie en behandeling van allergische aandoeningen. Ook al kan de arts in veel gevallen niet zonder anti-allergica, anti-astmatica of bijnier hormoonpreparatenzal hij altijd rekening houden met de invloed van de regulering van het centrale zenuwstelsel, die de vasculaire permeabiliteit kan veranderen of bronchiale spasmen kan veroorzaken. Door schadelijke psychologische invloeden te elimineren, is het wellicht mogelijk om mentale en fysieke te voorkomen spanning, angst en kortademigheid door de laatste aanzet te geven tot het uitlokken van een astma-aanval. Kennis van deze fysiek-mentale verbindingen neemt de angst voor de aanval weg en redt zo vaak de persoon van de aanval zelf. Vergelijkbare profylactische educatieve methoden hebben het ons ook mogelijk gemaakt om de angst voor de bevalling van zwangere vrouwen en zo tot stand te brengen pijn opluchting tijdens het geboorteproces. Deze profylaxe moet ook worden gecombineerd met fysiek ontspanning door ademhalingsoefeningen en herstellende gymnastiek. Indien nodig kunnen patiënten oefeningen voor zichzelf lerenontspanning​ Dergelijke oefeningen kunnen ook met succes in groepen worden uitgevoerd. Kinderen van ouders die aan astma lijden, dienen op jonge leeftijd profylactische ontspanningsgymnastiek te krijgen, zodat ze de klachten van de zieke vader of de lijdende moeder niet kopiëren en als 'voorbeeldig' adopteren. Het mechanisme van oorsprong en het beloop van allergische ziekten tonen ons met treffende duidelijkheid het nauwe verband en de wederzijdse invloed van een overgevoelig reagerend verdedigingsmechanisme met de respectievelijke staat van opwinding en de regulerende processen in het centrale zenuwstelsel. De meeste mensen met een allergie zijn zich nog steeds niet bewust van de onderlinge verbanden en begrijpen daarom vaak de aanbevelingen van de behandelende arts niet. Sommige patiënten begrijpen simpelweg niet waarom ze geen medicatie krijgen voorgeschreven, ook al is deze maatregel medisch gezien helemaal correct. Mogelijk zoekt het nog een andere arts, die het uit onwetendheid over zijn totale ziektebeeld met recept naar de apotheek stuurt en daardoor slechter dan goed handelt.

Vooruitzichten en prognose

Allergie kan een zeer negatieve invloed hebben op het leven van de getroffen persoon. In de regel beperkt het het dagelijkse leven van de patiënt aanzienlijk. In dit geval leidt contact met of inname van het allergeen vaak tot ademnood, huiduitslag of andere symptomen. De klachten en symptomen zijn in veel gevallen relatief verschillend en variëren van patiënt tot patiënt. Als contact met de allergenen niet wordt vermeden, kan de interne organen en schepen kan ook worden beschadigd, wat resulteert in een aanzienlijk kortere levensverwachting van de getroffen persoon. Directe behandeling van een allergie is meestal niet mogelijk. Met behulp van medicatie kunnen de klachten en symptomen in sommige gevallen beperkt worden. Overgevoeligheid van de getroffen persoon is ook mogelijk. Als de patiënt contact met het allergeen vermijdt en zich anderszins niet blootstelt aan bepaalde gevaren van de allergie, is er meestal ook geen verminderde levensverwachting.

Follow-up

Bij klachten of ziekten die een allergie en het zenuwstelsel aantasten, kan de maatregelen van een nazorg zijn in de meeste gevallen ernstig beperkt en de getroffen persoon is primair afhankelijk van een vroege opsporing en van de verdere behandeling van deze klachten. Het verdere verloop en de exacte mogelijke maatregelen van een nazorg zijn daarbij zeer sterk afhankelijk van de exacte ziekte, zodat daardoor geen algemene voorspelling kan plaatsvinden. In de meeste gevallen verminderen dergelijke ziekten of klachten de levensverwachting van de getroffen persoon niet als ze in een vroeg stadium worden ontdekt en behandeld. De getroffen persoon moet in de eerste plaats de triggerende stoffen of stoffen en voedingsmiddelen vermijden die verantwoordelijk zijn voor de allergie. Alternatieve stoffen kunnen worden gebruikt. Als het om medicijnen gaat, kan het ene medicijn na overleg met een arts worden stopgezet of vervangen door een ander. Het is niet ongebruikelijk om medicijnen te kunnen nemen die de symptomen van een allergie aanzienlijk kunnen verlichten of volledig kunnen elimineren. Dergelijke medicatie moet regelmatig en in de juiste dosering worden ingenomen. Ook het contact met andere getroffen personen kan daarbij zinvol zijn, aangezien het daarbij vaak gaat om informatie-uitwisseling.

Wat u zelf kunt doen

Als u uw lichaam kent en de stoffen die allergische reacties veroorzaken, moet u deze vermijden. Het zenuwstelsel kan echter in beperkte mate worden ondersteund en versterkt zodat de allergieën niet of slechts in geringe mate optreden. Dit omvat het nemen van hoge doses calcium tablets or beta-caroteen voor zonneallergieën. De manier waarop het centrale zenuwstelsel mede verantwoordelijk is voor allergische reacties wordt duidelijk in stressvolle situaties. Dan plotseling reflexen optreden, die ook bekend staan ​​als "zenuwreacties". De regel is dan om te vermijden spanning zoveel mogelijk en om rusttijden vaker te gebruiken. Spanning op het werk manifesteert zich vaak in de vorm van jeukende huiduitslag en zelfs astma-aanvallen. Dan is niet een allergeen de trigger, maar de overbelasting op het werk of in het gezin. In zijn test met honden liet Pavlov zien op welke manier bepaalde ideeën een reflex in het centrale zenuwstelsel veroorzaken. Bij zijn honden was het de stroom van speeksel, die werd getoond in verband met bepaalde geluiden. Dit is ook het geval bij allergieën, die zich manifesteren in verband met het zenuwstelsel. Mensen die er last van hebben hooikoorts of jarenlange jeuk kunnen dus ook worden genezen als ze bijvoorbeeld van baan veranderen.