Studies over alcoholisme en alcoholisme in Duitsland schetsen een specifieke leeftijdsgroep die het meest wordt blootgesteld aan het risico van alcohol misbruik. De resultaten van deze onderzoeken geven duidelijk aan dat de belangrijkste gebruikers van alcoholische dranken worden aangetroffen tussen de 18 en 40 jaar. In deze leeftijdsgroep komen vooral de overmatige drinkers voor. Tegelijkertijd betekent dit dat we in de komende decennia een toenemend aantal alcoholisten in pathologische zin moeten verwachten, als we hun gedrag ten opzichte van alcohol onder deze leeftijdsgroep vandaag.
Algemene informatie over alcoholisme
Alcoholisme wel leiden tot een breed scala aan gevolgen bij getroffen individuen, zowel acuut als in het chronische beloop. De lever wordt in het bijzonder getroffen. Bij verdere analyse van onze enquêtes ontdekten we dat het vooral de alleenstaanden (alleenstaanden) en de werkende en werkloze vrouwen en mannen zijn die risico lopen (in het geval van vrouwen is dit een gelijkheidstendens die we zeker niet willen. zien). We moeten in de enquêtes altijd vinden waar mensen weinig van af weten alcohol en alcoholisme Dit is niet verwonderlijk, aangezien de meeste artsen zelf heel weinig weten over de oorzaken van alcoholisme. Hoewel al eeuwenlang alcohol wordt gedronken, werd pas in de 19e en 20e eeuw wetenschappelijk onderzoek gedaan naar de alcoholproblematiek, zonder dat de oorzaken van alcoholisme echter voldoende werden opgehelderd. De bepaling van bloed alcoholgehalte - een belangrijke voorwaarde voor de kwantitatieve meting van kwalitatieve veranderingen in menselijk gedrag - werd voornamelijk mogelijk gemaakt door bepaalde ontdekkingen die in de jaren twintig van de vorige eeuw werden gedaan. Een specifieke methode, dat wil zeggen een methode die alleen ethylalcohol (ethylalcohol) bepaalt, werd pas in 1920 onafhankelijk ontwikkeld door Duitse en Zweedse wetenschappers. Dit feit betekent dat we - strikt wetenschappelijk gesproken - geen specifieke methode hadden voor ethylalcohol. detectie tot in de jaren 1951. Tegenwoordig zijn we in staat om zowel fysiologisch als verhoogd te detecteren bloed alcoholgehalte met absolute zekerheid. Ja, we kunnen zelfs de concentratie van alcohol in de bloed die aanwezig was tijdens de “tijd van de misdaad” en op deze manier indirect de mate van invloed bepalen. Alleen onze huidige methoden om de mate van dronkenschap te bepalen, zijn nauwkeurig en betrouwbaar. Dit aangename feit is echter tegelijkertijd een indicatie van hoeveel we nog moeten zijn in de vroege stadia van andere kwesties van alcoholisme - bijvoorbeeld in de principekwestie voor onze samenleving: waarom ontwikkelen bepaalde mensen zich tot alcoholisten? Het exacte bewijs van alcohol kan de momentane situatie weergeven - maar niet de fase waarin iemand zich ontwikkelt tot alcoholist; evenmin kan het een antwoord geven op hoever deze toestand al is gevorderd bij de betrokken personen. We willen hier niet de verschillende theorieën over deze vraag noemen - theorieën benadrukken - omdat we nog niet weten waarom en wanneer iemand alcoholist wordt.
Soorten alcoholisten volgens Jellinek
We achten het echter nodig om hier kort de meest algemeen aanvaarde theorie van de ontwikkelingsstadia van alcoholisme te schetsen - uitgewerkt door EM Jellinek. We zijn ervan overtuigd dat deze theorie het meest overeenkomt met de werkelijkheid en in een bepaald opzicht typerend is voor elke alcoholist.
Probleemdrinker (alfadrinker).
Drinken heeft in ons land een sociaal motief. Mensen drinken bij verschillende sociale gelegenheden. Niet alleen de toekomstige alcoholist merkt na een bepaalde tijd op dat drinken hem een opluchting geeft, a ontspanning In het begin meent hij terecht dat dit voortkomt uit de gelukkige stemming in het gezelschap, dat wil zeggen uit de begeleidende omstandigheden en het ritueel van het drinken, en minder uit de consumptie van de alcoholische drank zelf. (Dit kan worden verklaard door de ontwikkeling van geconditioneerd reflexen, waarbij alle factoren die in de tijd samenvallen met een positief reactieproces al na regelmatige herhaling het gehele gedrags- en zintuiglijke proces veroorzaken. ontspanning tijdens het drinken van alcohol in gezelschap - alcohol alleen kan ook bij hem tot ontspanning leiden).
Gelegenheidsdrinker (bètadrinker).
Al snel voelt de gelegenheidsdrinker de verbinding tussen de drank en de opluchting. Hij drinkt grotere hoeveelheden dan de anderen, want om het gevoel van op te wekken ontspanning - waaraan eigenlijk aanvankelijk door het bedrijf is bijgedragen - hij heeft steeds meer alcohol nodig; dat wil zeggen, zijn drinken wordt regelmatig. Dit is de beginfase van alcoholisme, die soepel overgaat in de tweede, de waarschuwingsfase. Nu wordt de persoon zich bewust van het feit dat hij anders drinkt dan zijn medeburgers en grotere hoeveelheden alcohol nodig heeft om tot ontspanning te komen. Hij heeft opgemerkt dat drinken geen sociale aangelegenheid voor hem is, maar een behoefte - hij krijgt schuldgevoelens.
Verslavende drinker (gammadrinker).
Een kenmerkend symptoom van de waarschuwingsfase (verslavende drinker) is de zogenaamde geheugen hiaten; de persoon kan zich bepaalde gebeurtenissen tijdens de dronkenschap niet herinneren. Hij is bang voor kritiek, schaamt zich ook en begint zich daarom uit zijn sociale kring terug te trekken. In dit stadium ziet hij zijn situatie nog steeds over het hoofd en zou hij eruit kunnen komen als hij wist dat hij zich in deze ontwikkelingsfase bevindt. Helaas realiseren de meeste mensen die geloven dat ze hun problemen kunnen oplossen door te drinken, niet dat deze fase na een paar jaar soepel overgaat in de kritieke fase van alcoholisme. Deze fase wordt gekenmerkt door het verlies van controle over het drinken. Als de betrokkene al een alcoholische drank heeft gedronken, voelt hij de behoefte om te blijven drinken - totdat hij volledig dronken is. Des te verder kan hij zichzelf niet verloochenen bril na de eerste; hij kan nu echter nog beslissen of hij überhaupt de eerste slok neemt. Dus in dit stadium kan hij weken of zelfs maanden zonder alcohol leven. Na deze tijd gelooft hij echter dat hij zichzelf nu kan bevredigen met slechts één slok, en hij vermoedt niet dat het verlies van controle over zijn drinken, dat noodzakelijkerwijs optreedt, niet te wijten is aan zijn wilskracht, maar het resultaat is. van misbruik van zijn lichaam, van een gecompliceerd pathologisch mechanisme van ziekelijke reflecties die hij niet langer kan beheersen. Om uit deze situatie te komen, probeert hij zijn drinken steeds meer onder een voorwendsel te rechtvaardigen. Hij zoekt naar geloofwaardige redenen waarom hij dronken moest worden in dit of gene specifieke geval. Hij heeft deze rechtvaardiging in de eerste plaats nodig voor zichzelf, en dan meer en meer voor degenen om hem heen.
Spiegeldrinker (deltadrinker).
Zijn drankgebruik wordt algemeen opgemerkt - de samenleving begint in zijn drankgebruik geïnteresseerd te raken. Daarom vermijdt hij de sociale kring en zijn familie en isoleert hij zichzelf. We moeten deze persoon al een alcoholist noemen. Hij begint de dag al met de ochtenddrank, overdag heeft hij wat onderhoudsdrankjes nodig, en pas 's avonds drinkt hij zichzelf vol. Het is vrij duidelijk dat deze manier van leven normale werkprestaties niet toelaat, dat hij in financiële en sociale moeilijkheden komt en op een dag geen uitweg ziet. En dit is het begin van de laatste fase van alcoholisme: nu wordt hij dronken tijdens het werk, waarvoor zelfs zeer kleine hoeveelheden voldoende zijn, die hij zonder problemen verdroeg. Een typisch teken van deze fase is de afname van de alcoholtolerantie. Zijn leugens, zelfbedrog storten ineen; hij wordt verlaten door familie en vrienden en staat hulpeloos alleen. Een genezing in de ware zin van het woord is hier alleen mogelijk als de betrokkene de rest van zijn leven nooit meer een alcoholische drank aanraakt, want hij kan nooit meer leren gematigd sociaal drinken. Zoals EM Jellinek en na hem andere wetenschappers hebben bewezen, duren de afzonderlijke fasen altijd jaren.
Oorzaken
Maar waarom de een alcoholist wordt en de ander niet, is nog niet bekend. Tot nu toe hebben we in de beginfase nog niet kunnen bepalen of deze persoon zich zal ontwikkelen tot alcoholist of niet. Eén feit is echter onberispelijk bewezen: alcoholisme kan niet ontstaan zonder alcohol.Daarom eisen we dat alle mensen zo laat mogelijk in contact komen met alcohol - daarom hebben we wettelijke voorschriften om het kinderen onmogelijk of moeilijker te maken. en jongeren om alcohol te drinken. Maar medische eisen en wettelijke voorschriften alleen zullen nooit voldoende zijn om beslissend te beteugelen alcohol misbruik De strijd tegen alcoholisme is een maatschappelijk probleem waaraan iedereen moet deelnemen. Het begint al in het gezin, in de werkgroep, etc. Misschien denken sommigen dat drinken toch niet zo erg is. De presentatie van de ontwikkelingsfasen van alcoholisme heeft ons laten zien hoe verkeerd deze trivialisering is. Als we vandaag moeten schatten dat één procent van de bevolking chronisch aan alcoholische beperkingen lijdt, dwz tot de laatst beschreven fase behoort, dan is dat reden genoeg voor alle lagen van de samenleving, tot in de kleinste familiekringen, om hun gewoonten te herzien en te overwegen of het is gepast om "alcohol te gieten" bij elke gelegenheid die zich voordoet.
Symptomen, klachten en tekenen
Een alcoholstoornis is vooral merkbaar door het gedrag van een verslaafde. Getroffen personen hebben een verlangen om alcohol te consumeren en verliezen dan vaak de controle over hun drinkgedrag. Naast deze klassieke symptomen zijn er nog andere fysieke en psychologische symptomen. Uiterlijk is de ziekte onder andere merkbaar door een rood en opgeblazen gezicht, wallen onder de ogen en een verstopt tong Verslaafden hebben ook last van overmatig zweten, vooral op de handen en het gezicht. Ze kunnen ook last krijgen van gewichtsverlies en glazige ogen. Als patiënten niet drinken, beginnen hun handen te beven (tremor) en er treden verdere ontwenningsverschijnselen op. Patiënten zijn bijvoorbeeld vaak prikkelbaar en lijden aan depressieve stemmingen wanneer ze niet consumeren. Innerlijke rusteloosheid, vergeetachtigheid en gebrek aan concentratie behoren ook tot de typische psychologische symptomen. Alcoholisme kan ook leiden slaapstoornissen en leiden tot impotentie bij de getroffen persoon. Als deze klachten zich over een periode van enkele weken en maanden voordoen en gepaard gaan met verwaarlozing van de omgeving, kan van afhankelijkheid worden uitgegaan. In het verdere verloop manifesteert alcoholisme zich door ernstig lever schade en soms ook door verminderde fysieke en mentale prestaties.
Complicaties
Alcoholisme kan leiden met een breed scala aan gevolgen, zowel acuut als chronisch. De lever wordt in het bijzonder getroffen. Chronisch alcoholgebruik kan leiden tot een verhoogde ophoping van vetten in de lever, wat resulteert in een gelige, deegachtige uitstraling leververvetting, die zich kunnen ontwikkelen tot cirrose naarmate de ziekte vordert. Dit wordt voornamelijk gekenmerkt door een disfunctie van de synthese, minder eiwitten worden geproduceerd voor het bloed, inclusief de belangrijke stollingsfactoren, en de bloeden tijd wordt daardoor verlengd. Bloed circulatie in de lever is ook verstoord. Het bloed wordt in toenemende mate omgeleid naar bypass-circuits. Dit veroorzaakt spataderen in de slokdarm, die kan barsten en kan leiden tot ernstige inwendige bloedingen. Aambeien kan ook het resultaat zijn. tevens de ontgifting functie van de lever is ook verstoord. Gifstoffen hopen zich op in het lichaam, vooral gevaarlijk ammonia, wat kan leiden tot hepatische encefalopathie. Bacterie kan zich daardoor ook in het bloed verspreiden, wat leidt tot bloedvergiftiging Bovendien schaadt alcoholgebruik ook de hersenen, zodat het kan leiden tot het Korsakow-syndroom. De getroffen persoon heeft geen relatie meer met de werkelijkheid, weet niet waar hij is en wie hij is. Confabulaties komen hier vaak voor, wat betekent dat de getroffen persoon zich verdoezelt geheugen hiaten met spontaan verzonnen werkelijkheden.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
Zolang er nog geen psychologische of fysieke afhankelijkheid van alcohol is, kan het probleem in veel gevallen worden beheerst door de drinkgewoonten consequent te veranderen zonder medische hulp. Een bezoek aan de dokter moet worden gebracht als de behoefte aan alcohol constant is en het alcoholgebruik uit de hand loopt. Lichamelijke ontwenningsverschijnselen zoals zweten, beven en slaapstoornissen wanneer de hoeveelheid alcohol wordt verminderd of wanneer deze volledig wordt onthouden, geven evenveel aanleiding tot medisch onderzoek als de noodzakelijke voortdurende verhoging van de alcoholinname om het optreden van deze klachten te voorkomen. een arts is ook aan te raden als alcoholisme grote delen van iemands leven beheerst en andere gebieden zoals gezin, hobby's en werk daarvoor worden verwaarloosd. Ook het regelmatig deelnemen aan het wegverkeer onder invloed van alcohol of het herhaaldelijk onder invloed van alcohol verschijnen op het werk geeft dit aan alcoholverslaving, die moet worden behandeld met de hulp van een arts. Het eerste aanspreekpunt is meestal de huisarts, met wie al een vertrouwensrelatie bestaat:
Afhankelijk van de omvang van de verslavingsproblematiek kan hij of zij een verwijzing naar een psycholoog of een klinische opname initiëren. De lever, maag, darmen, hart- en hersenen ernstig worden getroffen door constant overmatig alcoholgebruik - eventuele klachten die daaruit ontstaan, vereisen onmiddellijke opheldering door een huisarts, internist of neuroloog.
Vooruitzichten en prognose
Alcoholisme vertegenwoordigt een zeer ongezonde voorwaarde voor het lichaam van de patiënt en kan in het ergste geval ook tot de dood leiden. In veel gevallen veroorzaakt langdurig gebruik van alcohol onomkeerbare schade aan de interne organen van het lichaam en ook naar de hersenen Verder kan alcoholisme ook leiden tot psychische klachten. Veel getroffen mensen hebben er last van Depressie en andere psychische klachten. Het is niet ongebruikelijk dat patiënten onder invloed van alcohol ook agressief worden en zichzelf of anderen ernstig verwonden. De levensverwachting is aanzienlijk beperkt en verminderd door alcoholisme. De getroffenen lijden ook aan constant 피로 en uitputting. Evenzo is het risico van een hart- aanval neemt enorm toe. De behandeling van alcoholisme kan worden gedaan door een psycholoog of in een gesloten kliniek. In sommige gevallen kan de getroffen persoon de behandeling ook alleen uitvoeren. Het is echter niet universeel te voorspellen of dit zal resulteren in een positief beloop van de ziekte. In veel gevallen is de schade niet meer ongedaan te maken. Dit kan leiden tot psychologische en neurologische beperkingen.
Nazorg
Om het succes van de terugtrekking te verzekeren therapie op de lange termijn dienen patiënten na voltooiing psychologische zorg te blijven ontvangen. Dit vindt meestal poliklinisch plaats in verslavingszorgcentra of met gevestigde artsen en therapeuten, en een uitwisseling met andere getroffenen in een zelfhulpgroep kan ook nuttig zijn. De alcoholist wordt getoond hoe hij conflicten kan oplossen en het hoofd kan bieden aan alledaagse stress zonder hulp te zoeken bij alcohol. Als de kans op terugval groot is, kan tijdelijke huisvesting in een speciale woonvoorziening voor verslaafden ook aangewezen zijn. Verder omvat nazorg ook re-integratie maatregelen die een terugkeer naar het werk en het sociale leven mogelijk maken. Sociaal isolement en verveling vormen een groot gevaar tijdens de droge fase van alcoholisme - het is daarom raadzaam om hulp te aanvaarden om de dagelijkse routine op een zinvolle manier in te richten en om vrije tijd te organiseren. Familie en vrienden moeten de patiënt ondersteunen bij het maken van een nieuwe start zonder alcohol en zijn onthouding respecteren: hij mag in geen geval worden aangemoedigd om te drinken. In veel gevallen is het nodig om uit de oude kennissenkring te breken en een nieuwe vriendenkring op te bouwen. Het bevorderen van sociale contacten speelt daarom een essentiële rol bij de nazorg. Even belangrijk is regelmatig medisch onderzoek om aan alcohol gerelateerde orgaanschade in een vroeg stadium op te sporen en te behandelen.
Hier is wat u zelf kunt doen
Een aan alcohol gerelateerde ziekte moet altijd onder professionele begeleiding worden behandeld. Het begeleiden van het typische ongemak tijdens ontwenning kan door sommigen worden verlicht huismiddeltjes en trucs. Ten eerste is het raadzaam om mogelijke triggers voor het verslavende verlangen te identificeren en te elimineren. Een prettige omgeving en contact met begripvolle mensen zijn belangrijke pijlers voor een succesvolle terugtrekking. Spanning en lichamelijke inspanning moet indien mogelijk in de eerste paar dagen worden vermeden. Maatregelen zoals meditatie of lichte ontspanningsoefeningen, die het lichaam en de psyche ondersteunen tijdens alcoholopname, zijn verstandiger. Voor wat betreft voeding geldt het volgende: uitsluitend prikkelarme en zoutarme voeding en weinig dierlijke vetten. De dieet moet bestaan uit vezelrijke volkorenproducten, veel eiwitten, meervoudig onverzadigd vetzuren en vitaminen A, C en E ook zink en thiamine.Bovendien kalmeert de lever theesoorten gemaakt van mariadistel zaden of Heidelberg poeder worden aanbevolen. Valeriaan en Sint-janskruid kunnen ook worden gebruikt vanwege hun kalmerende werking. Na overleg met de arts, licht slaappillen or pijnstillers worden ook aanbevolen, altijd afhankelijk van de ernst van het alcoholisme en het fysieke van de patiënt voorwaarde Om complicaties te voorkomen, allemaal maatregelen moet van tevoren met de arts worden besproken.
