에이즈, afgeleid van Acquired Immune Deficiency Syndrome, is een immunodeficiency ziekte veroorzaakt door het hiv-virus. 에이즈 wordt dus voorafgegaan door een HIV-infectie. Helaas is er tot de huidige stand van het medisch onderzoek nog geen genezing of therapeutische benadering die deze ziekte met succes kan behandelen. De meest voorkomende oorzaak van HIV-infectie en vervolgens 에이즈, is onbeschermde geslachtsgemeenschap met personen die al besmet zijn met HIV.
Wat is aids?
menselijk immunodeficiency virus (HIV) is een retrovirus. Onbehandelde hiv-infectie leidt tot aids na een symptoomvrije periode die meestal meerdere jaren duurt. Klik om te vergroten. De ziekte AIDS (afkorting voor: Acquired Immune Deficiency Syndrome) is inmiddels bij iedereen bekend, omdat het tot op de dag van vandaag ongeneeslijk is en het leven aanzienlijk kan verkorten. Het wordt vaak verward met een hiv-infectie, waarbij alleen het HI-virus het menselijk lichaam heeft geïnfecteerd en gedurende een periode van meerdere jaren ervoor zal zorgen dat de immuunsysteem is volledig vernietigd. AIDS daarentegen is de voorwaarde waarin de immuunsysteem wordt zodanig vernietigd dat zogenaamde opportunistische infecties zich kunnen verspreiden en uiteindelijk de persoon kunnen doden.
Oorzaken
AIDS is het terminale resultaat van een infectie met het hiv-virus. Zodra het virussen vinden hun weg naar het menselijk lichaam, veroorzaken ze aanvankelijk slechts milde, griep-achtige symptomen die snel verdwijnen. echter, de virussen doe dit niet: ze blijven in het lichaam en kunnen niet worden herkend en vernietigd door de menselijke immuuncellen, zoals het geval zou zijn met andere pathogenen. Virussen smokkel hun RNA (ribonucleïnezuur) omzetten in gezonde menselijke lichaamscellen en deze zodanig herprogrammeren dat ze alleen nieuwe virussen kunnen produceren. De lichaamscellen gaan dan dood en de virussen zoeken weer nieuwe gastheercellen op. Dit mechanisme vernietigt gezonde immuuncellen totdat er geen meer zijn. Men spreekt van AIDS als de voorwaarde van de immuunsysteem duidelijk blijvend gestoord of ziek is. AIDS wordt merkbaar door zogenaamde opportunistische infecties of opportunistische tumoren, die zich kunnen verspreiden omdat het immuunsysteem er niets tegen heeft.
Symptomen, klachten en tekenen
AIDS, als een volwaardige hiv-infectie, wordt gekenmerkt door ernstige opportunistische infecties, hersenen disfunctie, en het zogenaamde verspillingssyndroom. Verspillingssyndroom houdt langdurig in diarree, koorts, 피로en ernstig gewichtsverlies dat meer dan tien procent van het lichaamsgewicht overschrijdt. De disfunctie van de hersenen manifesteert zich door een verscheidenheid aan neuropsychiatrische symptomen zoals verminderd bewustzijn, bewegingsstoornissen en vegetatieve stoornissen. Degeneratieve processen kunnen dat wel leiden tot de ontwikkeling van progressief dementie Bijzonder typerend voor AIDS zijn echter ernstige opportunistische infecties veroorzaakt door micro-organismen die geen problemen veroorzaken bij gezonde individuen. Deze infecties omvatten ernstige longontsteking veroorzaakt door de schimmel Pneumocystis jirovecii, bacteriële longontsteking, tuberculose, toxoplasmose, of herhaalde infecties met salmonella. Herpes infecties in de maagslokdarm of longen komen ook vaak voor. Verder komen er infecties voor die helemaal niet voorkomen bij gezonde personen. Deze omvatten infecties met de cytomegalovirus, die met name de netvlies van het oog, door vogels overgedragen schimmelinfecties, darminfecties met protozoa en andere atypische infecties. Ook typerend voor AIDS is het voorkomen van kwaadaardige tumoren zoals Kaposi's sarcoom, verschillende non-Hodgkin-lymfomen, kwaadaardige tumoren van het CZS of agressief baarmoederhalskanker. Kaposi's sarcoom wordt gekenmerkt door meerdere bruinrode verharde platen op de huid Deze knobbeltjes vormen zweren en kunnen, indien onbehandeld, het geheel aantasten huid, slijmvliezen en verschillende organen. Elke ziekte die optreedt in de setting van AIDS kan dat wel leiden tot de dood.
Type cursus
Het verloop van de ziekte bij aids kost weinig tijd. Over aids wordt tenslotte pas gesproken zodra het immuunsysteem niet langer in staat is zich af te weren pathogenenHet beloop van de ziekte is zo gestructureerd dat de getroffen persoon op een dag ziek wordt door een infectie, wat triviaal kan zijn - hij zal er echter binnen een paar weken aan overlijden, aangezien de HI-infectie de zijne bijna volledig heeft verzwakt. immuunsysteem. Ook mogelijk zijn tumor ziekten, wat snel kan leiden tot de dood. Voordat AIDS optreedt, wordt de HI-infectie echter gevolgd door een jarenlange latentiefase, waarin het immuunsysteem slechts wordt afgebroken. In de tussentijd kan de getroffen persoon nog niet overlijden aan banale infecties, maar ze kunnen langer aanhouden en lastiger zijn. Alleen wanneer duidelijk wordt dat de getroffen persoon zich niet langer alleen tegen een ziekte kan verdedigen, kan dat gebeuren praten van aids. Zeer zelden kan het ook gebeuren dat aids nooit uitbreekt en de besmette persoon levenslang in de latentiefase blijft of de HI-virussen bestrijdt.
Complicaties
Als laatste stadium van een hiv-infectie gaat aids altijd gepaard met ernstige complicaties. Ten eerste is er een verhoogd risico op verschillende infecties en ontstekingen, waaronder bijvoorbeeld bronchitis, cytomegalie, salmonella bloedvergiftiging en de Candida-schimmelinfectie. Longontsteking or ontsteking van de slokdarm en verschillende soorten longontsteking komen ook vaak voor. Het risico op tumoraandoeningen neemt ook aanzienlijk toe, wat kan leiden tot baarmoederhalskanker en kwaadaardig lymfoom, onder andere. Specifieke gevolgen van AIDS omvatten Kaposi's sarcoom (een kwaadaardige tumor), verspillingssyndroom (snel gewichtsverlies met chronische diarree) en infecties met mycobacteriën die in de longen of door het hele lichaam voorkomen. Over het algemeen verhoogt aids het risico op het ontwikkelen van tumoren en infecties. Het begin van deze secundaire ziekten gaat meestal gepaard met een snelle lichamelijke en geestelijke achteruitgang. Ziekten zoals HIV encefalopathie veroorzaken onomkeerbare schade aan de hersenen, leidend tot verdere complicaties. Het laatste gevolg van aids is meervoudig orgaanfalen en bewusteloosheid, gepaard gaande met de dood van de patiënt. Maar alomvattend therapie kan tegenwoordig in ieder geval de AIDS-typische complicaties verminderen.
Wanneer moet je naar een dokter?
Na een bepaalde incubatietijd (die lang kan zijn) leidt infectie met hiv tot aids. Het lastige is dat de eerste symptomen na infectie op elkaar lijken griep of invloed infectie en kan in het begin niet gemakkelijk van hen worden onderscheiden. Kenmerken zijn diffuse symptomen zoals koorts, 피로, hoofdpijn, verlies van eetlusthuiduitslag, spierweefsel pijn, misselijkheid, diarree of gewichtsverlies. Om deze reden wordt een infectie met het HI-virus vaak niet direct als zodanig herkend. Een ander probleem is dat de symptomen die op infectie volgen, worden gevolgd door een langdurige latentieperiode die jaren kan duren. Gedurende deze tijd zijn patiënten vrijwel symptoomvrij. Als de infectie met hiv echter niet wordt behandeld, leidt dit onvermijdelijk tot een uitbraak van de ziekte in een later stadium. Een ernstig verzwakt immuunsysteem is het belangrijkste kenmerk. Het maakt de getroffenen vatbaar voor infecties en kankers. Dus als griep- zoals symptomen optreden zonder aanwijsbare reden, langdurig aanhouden en conventionele behandelingen niet effectief zijn, is het tijd om een huisarts te raadplegen. Hij of zij kan een bloed test en verwijs de patiënt vervolgens naar een specialist. Dit geldt vooral als men tot de zogenaamde risicogroepen behoort (drugsverslaafden, mensen met vaak wisselende seksuele partners, etc.).
Behandeling en therapie
AIDS kan momenteel niet worden genezen; alleen palliatieve behandeling wordt overwogen. Zodra de getroffen persoon ziek wordt met een opportunistische infectie, is het mogelijk om de symptomen op zijn minst te verlichten. In het geval van een koud of een gelijkaardige infectie veroorzaakt door AIDS, kunnen de symptomen onder controle worden gehouden. Behandeling met antibiotica of andere agenten zouden niet langer bruikbaar zijn. De belangrijkste focus van de AIDS-behandeling is momenteel echter om het begin van AIDS na een HIV-infectie uit te stellen. Er zijn al moderne benaderingen dat deze vertraging meerdere jaren of zelfs decennia mogelijk is. Medisch onderzoek werkt echter op volle toeren om de AIDS-ziekte te verslaan. Als het daarentegen een opportunistische tumor is die wordt veroorzaakt door aids, pijnstillers worden vaak toegediend en de getroffen persoon lijdt er minder onder. Ook belangrijk is Grensverkeer de aidspatiënt gedurende deze tijd een passende symptomatische behandeling te bieden en hem of haar te sparen pijn.
Vooruitzichten en prognose
HIV-infectie is nog steeds niet volledig te genezen. Echter, volledig immunodeficiency kan worden voorkomen door uitgebreide therapie Cruciaal voor een positieve prognose is een consistente en langdurige behandeling van de virale infectie. Als aids eenmaal is uitgebroken, is het echter dodelijk. Modern drugs kan niettemin de levensverwachting en kwaliteit van leven van de getroffenen aanzienlijk verbeteren. Op de lange termijn ontwikkelen zich echter secundaire ziekten, zoals infecties en lever or kanker ziekten, die het immuunsysteem en het hele organisme steeds meer verzwakken. Patiënten met andere ziekten, evenals ouderen of drugsverslaafden, hebben een bijzonder lage levensverwachting. De vooruitzichten op een lang leven met aids zijn ook beduidend slechter in landen met minder goede volksgezondheid zorg.
Follow-up
Er is geen nazorg maatregelen die kunnen worden ingenomen met AIDS. Liever nazorg maatregelen moet gebaseerd zijn op de verschillende aandoeningen die leiden tot de diagnose AIDS. Dit komt doordat aids niet te genezen is. In sommige gevallen is het voorwaarde van de patiënten kan worden verbeterd door een consistent medicijn therapie Vervolgonderzoeken bestaan uit Grensverkeer de CD4-waarden en de virale lading. In het geval van HIV-geassocieerd anaal carcinoomzijn ongeveer jaarlijkse controles nodig, bestaande uit een controle van de rectum en delen van de dikke darm Voor alle hiv-gerelateerde infecties en parasitaire besmettingen moeten ook de passende vervolgopties zijn uitgeput. In veel gevallen betekent dit regelmatige medische zorg voor de aidspatiënt en Grensverkeer of bloed telt mee om secundaire infecties op te sporen en te volgen. Al met al de follow-up maatregelen die worden ingenomen voor AIDS-patiënten in het geval van opkomende en behandelde ziekten zijn dezelfde als voor HIV-negatieve patiënten. Alleen het gebruik van immunosuppressiva (indien van toepassing) moet dringend worden heroverwogen. Om verdere opportunistische infecties te voorkomen, moeten mensen met aids een zeer gezonde levensstijl leiden die het immuunsysteem zo goed mogelijk versterkt. Dit omvat een gezonde dieet, lichaamsbeweging en zich onthouden van stoffen die het immuunsysteem negatief beïnvloeden, zoals alcohol en nicotine.
Hier is wat u zelf kunt doen
Omdat aids een verworven immuundeficiëntie is, zijn alle stappen die het immuunsysteem versterken aangegeven. Door de ernst van de ziekte zijn zelfhulpmaatregelen echter slechts in beperkte mate mogelijk. Naast reguliere medicatie, een gemengd dieet rijk aan vitaminen, veel sporten en bewegen in de frisse lucht zijn gunstig. In het bijzonder een voldoende hoeveelheid vitamine C er moet rekening worden gehouden. Andere immuunversterkende maatregelen zoals afwisselende douches en een regelmatige dagelijkse routine zijn ook nuttig. In sommige gevallen kan dit helpen om de bijwerkingen van de medicatie te verminderen. Degenen die ondanks de ziekte een positieve kijk op het leven behouden, doen ook goed aan hun immuunsysteem. Nuttige, ondersteunende sociale contacten in plaats van uitsluiting zijn gunstig voor lichaam, ziel en geest. Vanwege hun immunodeficiëntie moeten de getroffenen infecties van anderen vermijden. Vaccinaties kunnen helpen (bijvoorbeeld wanneer ze naar andere landen reizen), maar soms wordt aids-patiënten afgeraden vaccinaties. Alternatieve geneesmethoden kunnen worden getest als ondersteunende maatregelen. Echter, acupunctuur, homeopathie en dergelijke zijn nog niet wetenschappelijk bewezen.
