Mexicaanse griep: oorzaken, symptomen en behandeling

zwijn griep een van de invloed (griep) ziekten. Hoewel varkens griep wordt als zeer besmettelijk beschouwd, het vertoont meestal een mild beloop.

Wat is varkensgriep?

zwijn griep is een vorm van invloed (griepziekte) die mensen kan treffen, evenals verschillende zoogdieren. In de geneeskunde is de invloed agent die kan leiden naar Mexicaanse griep is ook bekend als influenza A-virus H1N1. In 2009 en 2010 Mexicaanse griep verspreid als een zogenaamde pandemie (een besmettelijke ziekte die zowel nationale grenzen als continenten overschrijdt). Varkensgriep gaat meestal gepaard met symptomen zoals koorts, hoesten, verlies van eetlust en braken en diarree​ De ziekte wordt als zeer besmettelijk beschouwd. Onderzoekers geloven dat het virus dat verantwoordelijk is voor de Mexicaanse griep voor het eerst verscheen in 1918 in de vorm van de zogenaamde Spaanse griep.

Oorzaken

De Mexicaanse griep wordt veroorzaakt door een infectie met het virus dat de griep veroorzaakt. Een dergelijke infectie kan onder meer plaatsvinden door middel van een druppel- of uitstrijkje. Bij zogenaamde druppelinfecties wordt het virus dat verantwoordelijk is voor de Mexicaanse griep overgedragen op andere mensen door druppeltjes die afkomstig zijn uit de nasopharynx van geïnfecteerde mensen. Dit kan bijvoorbeeld tijdens het praten, hoesten of niezen. Sinds de varkens griepvirus kan ook enige tijd buiten het menselijk lichaam overleven, ook een zogenaamde uitstrijkje is mogelijk. Dit gebeurt bijvoorbeeld wanneer het virus bij het handen schudden van de getroffen persoon op een andere persoon wordt overgedragen. Vanaf hier de varkens griepvirus kan nu de slijmvliezen van de mond or neus-​ Na een genezen infectie met Mexicaanse griep is er slechts beperkte bescherming tegen herinfectie, omdat de ziekteverwekker kan muteren en dan niet meer herkend wordt door de immuunsysteem als hetzelfde virus.

Symptomen, klachten en tekenen

De Mexicaanse griep vertoont in principe dezelfde symptomen als de gewone seizoensgriep. Dit omvat voornamelijk koorts en een sterk gevoel van ziekte. Als onderdeel hiervan kunnen er pijnlijke ledematen zijn, een algemeen gevoel van zwakte, verlies van eetlust, hoofdpijn en zwaar zweten​ De patiënten hebben ook last van een sterk hoesten. Daarnaast is er een koud en de vorming van grote hoeveelheden slijm. Deze symptomen verschijnen meestal binnen vier dagen na infectie met H1N1. In de meeste gevallen duren de symptomen ongeveer een week en worden ze gedurende deze tijd zwakker. De koorts is met name hoog in de eerste dagen, tot wel 40 graden Celsius, maar zakt dan snel af. Bovendien treden gastro-intestinale symptomen op tijdens de Mexicaanse griep. Misselijkheid en braken zijn algemeen. Er is ook maag en intestinaal ongemak en diarree. Buikpijn vertegenwoordigt een veel voorkomend symptoom. In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, is de Mexicaanse griep niet veel gevaarlijker dan de gewone griep. In de meeste gevallen verloopt de ziekte zeer mild en is bijna niet te onderscheiden van gewone griep. De symptomen maken de Mexicaanse griep echter zeer besmettelijk. Bovendien is de kans op complicaties groter.

Diagnose en verloop

Een vermoedelijke diagnose van Mexicaanse griep kan in eerste instantie worden gesteld op basis van de aanwezigheid van typische symptomen. Kenmerkend hier, naast de typische symptomen van een griepziekte (griep), zoals het plotseling opkomen van koorts en hoesten or koud, zijn aanvullende tekens zoals braken en / of diarree​ In enkele gevallen kan de Mexicaanse griep echter ook voortschrijden zonder dat de getroffen persoon symptomen heeft. Een vermoedelijke diagnose van Mexicaanse griep kan echter alleen worden bevestigd nadat een medisch wattenstaafje is genomen uit de slijmvliezen van de mond or neus-​ Hoewel het verloop van de Mexicaanse griep tot dusver overwegend mild is gebleken, zijn er wereldwijd doden gevallen in verband met de ziekte. Degenen met een hoger risico op ernstigere kuren van Mexicaanse griep zijn onder meer kinderen jonger dan vier jaar, vrouwen tijdens zwangerschap, en mensen met bepaalde chronische aandoeningen.

Complicaties

In de meeste gevallen verloopt de Mexicaanse griep licht tot matig, dus complicaties zijn zeldzaam. Als ze echter optreden, verlengt dit de duur van de ziekte. In sommige gevallen is zelfs levensgevaar mogelijk. Secundaire infecties behoren tot de meest voorkomende gevolgen van de Mexicaanse griep. Bijvoorbeeld het slijmvlies van de luchtwegen kan tijdelijk worden beschadigd door de virussen die de ziekte veroorzaken, dus die andere pathogenen zoals bacteriën kan gemakkelijk het aangetaste organisme binnendringen. Dit creëert op zijn beurt het risico op extra infecties, zoals longontsteking, otitis media or ontsteking van de hart- spier (myocardiet​ De omvang van de schade veroorzaakt door de secundaire infectie, ook wel superinfectie, hangt af van de algemene toestand van de patiënt volksgezondheid​ Senioren, zwangere vrouwen, jonge kinderen of mensen die al aan chronische reeds bestaande aandoeningen lijden, zoals bronchiale astma, suikerziekte mellitus, of 에이즈 (HIV) worden geacht een bijzonder risico te lopen op secundaire infecties. Longontsteking komt vooral voor bij kinderen en jongvolwassenen. Een andere complicatie van Mexicaanse griep is myositis (spierontsteking​ Vooral bij kinderen, encefalitis (ontsteking van de hersenen) komt soms voor. Een zeldzaam maar zeer gevaarlijk gevolg van Mexicaanse griep is long mislukking. In dit geval is het kiemen van de ziekte vallen de longen aan en leiden naar ontsteking van hun weefsel. Omdat er dus nauwelijks gasuitwisseling in de longblaasjes is, loopt de patiënt in extreme gevallen het risico op overlijden door verstikking.

Wanneer moet je naar de dokter gaan?

In het geval van Mexicaanse griep is onmiddellijke behandeling door een arts noodzakelijk om verdere symptomen en complicaties te voorkomen. Alleen een vroege diagnose en behandeling van de ziekte kan de dood van de getroffen persoon voorkomen. Als de patiënt aan zeer hoge koorts lijdt, moet een arts worden geraadpleegd. In dit geval treedt de koorts op zonder een bepaalde reden en duurt deze relatief lang. Ook lijdt de patiënt aan ernstig hoofdpijn, zweten en in het algemeen een gevoel van 피로 en zwakte. Voor deze symptomen moet altijd een arts worden geraadpleegd. Evenzo rhinitis en hoesten duiden op Mexicaanse griep en moeten worden onderzocht. Sommige patiënten hebben ook pijn op de borst of ernstige diarree en braken. Als deze klachten over een langere periode optreden, dient een huisarts te worden geraadpleegd. Verdere behandeling wordt dan meestal ook uitgevoerd door een huisarts.

Behandeling en therapie

Een geschikte therapeutische behandeling van Mexicaanse griep hangt in eerste instantie af van het beloop van de ziekte; als de Mexicaanse griep mild is, is behandeling van de symptomen die optreden gewoonlijk voldoende. Na overleg met de behandelend arts kan dit bijvoorbeeld met behulp van drugs met een koortsverlagend effect of met geneesmiddelen die koud symptomen. Af en toe veroorzaakt Mexicaanse griep verschillende bacteriële infecties, zoals acute bronchitis (een ontstekingsziekte van de luchtwegen​ Als dit het geval is, kan een overeenkomstige ziekte, indien nodig, worden bestreden met antibiotica, bijvoorbeeld. Afhankelijk van het individuele geval kan de Mexicaanse griep ook worden behandeld met gerichte griepmedicatie; dit kan bijvoorbeeld nodig zijn voor getroffenen met chronische onderliggende ziekten. Indien de juiste griepmedicatie wordt toegediend, wordt snel na de eerste symptomen van de Mexicaanse griep, de virussen kan worden voorkomen dat ze zich in het lichaam vermenigvuldigen. Voorafgaand aan dergelijke medicatie administratiewordt een risicobeoordeling meestal uitgevoerd door de behandelende arts.

het voorkomen

De Mexicaanse griep kan voornamelijk worden voorkomen door contact met het virus dat de griep veroorzaakt, te vermijden. Onder andere regelmatige handreiniging en geen nauw lichamelijk contact met getroffen personen kunnen hieraan bijdragen. Het is vooral belangrijk om uw eigen gezicht niet met onreine handen aan te raken. Ten slotte kan het vermijden van grote evenementen of het dragen van ademhalingsbescherming ook de Mexicaanse griep helpen voorkomen.

Follow-up

Mexicaanse griep is een besmettelijke ziekte die het lichaam permanent kunnen verzwakken. De patiënt voelt dit vaak duidelijk, zelfs na voltooiing van therapie​ De nazorg is daarom primair gericht op twee zaken: enerzijds is het bedoeld om terugval te voorkomen, anderzijds moet het organisme duurzaam kunnen regenereren. De nazorg wordt veelal afgestemd met de behandelende huisarts; na het overleven van een ziekte is het belangrijk dat de patiënt niet direct de grens van zijn of haar limiet bereikt. uithoudingsvermogen, maar verhoogt alleen geleidelijk zijn of haar prestaties door een bundel van mogelijke maatregelen​ Voldoende en rustgevende slaap is een belangrijke factor na herstel. Bovendien moet aandacht worden besteed aan een gezond dieet​ Groenten en fruit zorgen voor het lichaam vitaminen​ De hoeveelheid die u drinkt is ook belangrijk. Ongeveer anderhalve tot twee liter water en / of kruidenthee zijn dagelijks nodig zodat de stofwisselingsprocessen in het lichaam fysiologisch kunnen verlopen en de circulatie is gestabiliseerd. Op zijn beurt moet alles wat schadelijk is voor het organisme worden vermeden. Waaronder alcohol, nicotine en drugs​ Bescherming tegen verdere infecties behoort ook tot de nazorg. Kleding die geschikt is voor de buitentemperatuur of waarbij nauw contact met zieke mensen wordt vermeden, is efficiënt maatregelen hier, net als het verminderen spanning bij de getroffen persoon.

Wat u zelf kunt doen

Voor Mexicaanse griep is zelfhulp hetzelfde als voor klassieke griep. Rustig aan doen, voldoende slapen en voldoende drinken zijn de factoren die voorop staan. Lichamelijke rust is belangrijk voor herstel en om te voorkomen dat de infectie zich verspreidt naar de hart- spier. Drinken bevochtigt de slijmvliezen en vergemakkelijkt het ophoesten van slijm uit de bronchiën, wat gebruikelijk is bij deze vorm van virale infectie. Bijzonder aanbevolen zijn stilstaand water en kruidenthee met ontstekingsremmende eigenschappen, zoals salie or kamille​ Voor hoest, weegbree en klimop preparaten zijn ook effectief gebleken. Inhalaties kunnen ook nuttig zijn tegen luchtweginfecties. Bovendien verzachten wrijvingen met etherische oliën de symptomen en voor vocht in de slaapkamer van de getroffen persoon, een kleine kom met water kan op de kachel worden geplaatst of als alternatief kan een lichte doek worden opgehangen. Nek kompressen en kuitkompressen behoren tot de klassiekers huismiddeltjes​ Keelkompressen werken rechtstreeks op de luchtwegen gebied, terwijl kuitkompressen een beproefd middel zijn om koorts te verminderen en ook goed bij kinderen kunnen worden gebruikt. Voor slikproblemen, kan gorgelen of zuigen aan een snoepje worden gebruikt. Frisse lucht in de slaapkamer van de getroffen persoon is belangrijk tijdens een virale infectie. Regelmatig luchten zou routine moeten zijn. Koude baden moeten met voorzichtigheid worden gebruikt tijdens koorts om niet onnodig te worden spanning de patiënt is verzwakt circulatie.