Diagnose
Ten eerste, naast een onderzoek van het getroffen gebied, a fysiek onderzoek door de arts moet worden uitgevoerd. Als je naar de weefselvocht knooppunt regio, aandacht moet worden besteed aan roodheid en mogelijk fistel formatie (gang) fysiek onderzoek is de eenvoudigste en tegelijkertijd zeer effectieve manier om gezwollen te onderzoeken weefselvocht knooppunten. Tijdens de fysiek onderzoekpalpeert de onderzoeker het individu weefselvocht knoopgebieden met zijn vingers, wat in de geneeskunde palpatie wordt genoemd.
Tijdens het palpatieonderzoek moet de aangetaste lymfeklier worden onderzocht op grootte, mobiliteit, consistentie en mogelijke druk pijn. Een kwaadaardige verandering in de lymfeklieren is wanneer ze vergroot, verhard, pijnlijk en slechts in geringe mate beweegbaar zijn ten opzichte van de omgeving. Een laboratoriumonderzoek van de bloed kan worden beschouwd als een verdere diagnostische maatregel.
Hier kan bijvoorbeeld een ontsteking worden opgemerkt, die zich meestal manifesteert door een verhoogde CRP (C reactive protein), een ontstekingseiwit, en een verhoogde leukocytenwaarde, dwz de witte bloed cellen. Als een verdere optie in diagnostiek, een ultrageluid onderzoek van de vergrote lymfeklieren kan volgen. Dit kan bepalen of de vergroting goedaardig of kwaadaardig is. Bovendien mogelijk pus formatie kan worden gezien. eindelijk, de lymfeklieren kunnen operatief worden verwijderd en vervolgens voor onderzoek naar een patholoog worden gestuurd, die ze bijvoorbeeld met een microscoop onderzoekt om hun structuur, groeigedrag en samenstelling te bepalen.
Duur
De duur van de gezwollen lymfeklieren achter het oor hangt voornamelijk af van de oorzaak van de zwelling van de lymfeklieren. Als de oorzaak bacterieel of viraal is, zal de zwelling doorgaan totdat de ziekte is genezen. Dit komt door het feit dat de immuunsysteem werkt totdat de kiem is verslagen en stopt pas met vermenigvuldigen als de kiem is genezen en de afweercellen in de lymfeknoop zijn gestopt.
Hetzelfde geldt voor andere tijdelijke ontstekings- of immunologische processen. Als een ontsteking aan de tand bijvoorbeeld verantwoordelijk is voor de zwelling van de lymfeklieren, zullen deze ook vergroot en pijnlijk zijn totdat de oorzaak is behandeld en geëlimineerd. Ook is het mogelijk dat vergrote lymfeklieren niet meer goed terugwijken of daardoor waarneembaar blijven.
Dit is niet ernstig en duidt eerder op een sterke reactie van de immuunsysteem waarin het lymfeklierweefsel is toegenomen. Als de lymfeklieren langer dan drie tot vier weken zonder merkbare ontsteking gezwollen blijven en in de loop van de tijd ook groter worden, dient de patiënt zijn of haar huisarts te raadplegen. Over het algemeen mogen gezwollen lymfeklieren die voelbaar zijn geen opwinding veroorzaken.
Het is mogelijk dat ze na een infectie niet zo klein worden als voor de ontsteking. Dit komt simpelweg omdat het weefsel vaak niet volledig achteruitgaat na een immuunreactie. Desalniettemin dienen patiënten na 4 weken bestaande zwelling van de lymfeklieren - hetzij achter het oor of elders op het lichaam - een arts te raadplegen die een mogelijke gevaarlijke oorzaak kan uitsluiten.
Permanent gezwollen lymfeklieren kunnen ook ziekten zijn van de immuunsysteem, zoals hiv, waarbij het immuunsysteem constant het hiv-virus bestrijdt en daardoor continu actief is, wat kan leiden tot permanent gezwollen lymfeklieren achter het oor. Lymfeklieren kunnen ook worden vergroot bij ziekten van het lymfestelsel. Deze omvatten kwaadaardige ziekten zoals lymfomen (kanker in de lymfeklieren).
Andere kankers die zich naar de lymfeklieren verspreiden, kunnen er ook voor zorgen dat ze opzwellen. In de meeste gevallen zitten de lymfeklieren vast aan het omliggende weefsel en zijn ze niet pijnlijk. Als het kanker verspreidt zich in de retroauriculaire lymfeklieren, het is meestal een kwaadaardige tumor van de achterkant of zijkant van de hoofd, de oorschelp of de gehoorgang. Deze tumoren zijn over het algemeen echter zeer zeldzaam.
