Dyer's bezem is een van de geneeskrachtige planten die met grote voorzichtigheid moeten worden gebruikt. Om deze reden wordt de geelbloeiende plant tegenwoordig zeer zelden gebruikt, hoewel het effect ervan bij verschillende soorten ziekten als bewezen wordt beschouwd. Daarom wordt het, afhankelijk van het toepassingsgebied, vaak vervangen door paardebloem, berk bladeren en soortgelijke andere geneeskrachtige kruiden.
Voorkomen en teelt van verfbezem.
Dyer's bezem was al bekend bij de Romeinen: ze verfden wol en linnen met de gele luteoline en genisteïne. Dyer's bezem (Genista tinctoria) behoort tot de vlinderbloemigenfamilie (Fabaceae) en de vlinder familie (Faboideae) onderfamilie. Andere namen van de wintergroene bossige halfstruik zijn ververswiet, wilde brem en goudwier. De plant heeft een penwortel die tot een meter de grond in groeit en ongeveer 60 cm hoog wordt. De takken zijn gegroefd. De groene bast is op sommige plaatsen bedekt met kleine platte haartjes. De volledig gerande donkergroene bladeren van de wiet van de verver hebben een lancetachtige vorm. Bovendien vormt de medicinale plant nog steeds korte priemvormige steunblaadjes. Van mei tot augustus staat hij in volle bloei: zijn hermafrodiete gele pluimen groeien tot 6 cm lang. Elke individuele bloem maatregelen ongeveer 1.5 centimeter. Na de bloei rijpen kleine zaadjes in de zwarte peulen en komen vrij wanneer de peulen openbarsten. Dyer's bezem was al bekend bij de Romeinen: ze verfden wol en linnen met de gele luteoline en genisteïne. De veelzijdige halfstruik groeit in veel delen van Europa tot 1800 meter boven zeeniveau en geeft de voorkeur aan de leemachtige, kalkarme bodems van droge weiden, droge bossen en heidevelden. Het komt echter helemaal niet voor in de Alpen, Spanje, Griekenland, Ierland en Scandinavië.
Effect en toepassing
Als natuurlijke medicinale plant is verversbezem omstreden. Het bevat zeer kleine hoeveelheden alkaloïden zoals cytisine, anagyrine, lupanine, N-methylcitisine, sparteïne, isosparteïne, flavonoïden, isoflavonen (genisteïne), en kleine sporen van tannines en etherische oliën. Wilde bezem behoort officieel tot de giftige planten, omdat de meeste delen zwak giftig zijn. Alleen het kruid dat tijdens de bloeiperiode wordt geoogst, kan veilig worden gebruikt. Het wordt aanbevolen om advies in te winnen bij een deskundige fytotherapeut voor de juiste dosering. Als de gebruiker per ongeluk giftige componenten van de plant consumeert, braken komt meestal voor. Hierdoor worden de gifstoffen snel uitgescheiden, waardoor ergere gevolgen worden vermeden. Als de gebruiker dan niet kan overgeven, moet hij of zij zo snel mogelijk contact opnemen met het antigifcentrum. Wilde bezem wordt alleen intern gebruikt: het wordt gedronken als thee of samen met andere medicinale kruiden gebruikt als kruidenthee-mengsel om ziekten te genezen, te verlichten en te voorkomen. Als het als thee moet worden geconsumeerd, moet de gebruiker alleen de takken gebruiken die tijdens de bloeitijd in gedroogde vorm zijn afgesneden. Om de bezemsthee van de ververs te maken, schenkt hij 1/4 liter koud water over 1 theelepel gedroogde kruiden, breng het geheel aan de kook en zeef het dan. De liter thee wordt vervolgens de hele dag in slokjes gedronken. Als onderdeel van een kruidentheemengsel wordt gypsophila gebruikt als een blaas en nier thee of samen met vrouwenmantel en rode klaver behandelen volksgezondheid aandoeningen die optreden tijdens menopauze Verlagen bloed druk, de gebruiker drinkt het samen met windhond, pepermunt, maretak, arnica, berberis en kamperfoelie. Homeopathie gebruikt alleen de verse scheuten, bloemen en bladeren in extreem verdunde concentraties als moedertinctuur. Als er per ongeluk een overdosis optreedt tijdens de bereiding van de thee, diarree en milde verlammingsverschijnselen zijn het gevolg. Interacties met andere middelen zijn niet bekend met de verversbezem. Echter, tijdens zwangerschap en borstvoeding, mag het geneeskrachtige kruid niet worden geconsumeerd, omdat het mogelijk een schadelijk effect kan hebben op de embryo- of zuigeling.
Betekenis voor gezondheid, behandeling en preventie.
Dyer's bezem heeft een breed spectrum aan effecten. Verzekerd door eeuwenlang gebruik, zijn de uitdrogende en spijsverteringseffecten. Gebruikt als diureticum, helpt het bij het genezen van ziekten zoals nier en blaas jicht, urinestenen, blaas stenen, urineweginfecties, oedeem, reumatiek en jicht. Ook hiervoor wordt de wilde bezem preventief ingezet volksgezondheid aandoeningen. Gebruikt als remedie voor constipatie, het heeft een bloed zuiverende, ontgiftende en zuiverende werking.Lang bekend in de natuurgeneeskunde en bevestigd door recente studies is dat het gedroogde kruid van verversbezem beschermt tegen osteoporose en andere botziekten. Het fyto-oestrogeen genisteïne dat het bevat, vermindert de oestrogeendominantie en tegelijkertijd de bijbehorende afbraak van botweefsel. Om te voorkomen dat botdichtheid dat begint bij het begin van menopauze, wordt de oude plantremedie meestal gecombineerd met vrouwenmantel, die een soortgelijk effect heeft als progesteron Recent onderzoek suggereert dat genisteïne ook een preventieve werking heeft borstkanker, omdat het wordt gekoppeld aan de oestrogeenreceptoren van borstkankercellen. tevens de isoflavonen in wilde bezem regelen het niveau van thyroxine in de bloed Op deze manier helpt het schildklieraandoeningen te voorkomen en te genezen. Omdat genisteïne een oestrogeenachtig effect heeft in menselijk bloed, compenseert het dit oestrogeentekort: Het helpt bij onregelmatig menstruatie en amenorroe (totale afwezigheid van menstruatie). Dyer's bezem wordt ook gebruikt voor milde hart- klachten: de daarin aanwezige sparteïne werkt hartversterkend, vooral na langdurige ziekte. Het reguleert ook laag bloeddruk en stimuleert de circulatie. in homeopathie, wordt de bezem van de ververs gebruikt hoofdpijn, prikkelbare darm syndroom, diarree en jeuken huid uitslag. Het vermindert de overmaat van maag zuur dat veroorzaakt Maagzuur en maagpijn.