COPD is een afkorting voor Chronische obstructieve longziekte. In deze context, COPD bevat verschillende vergelijkbare ziektepatronen met vergelijkbare symptomatologie en symptomen. In het bijzonder ernstige kortademigheid, hoesten en sputum (hoestend slijm) zijn typisch. De belangrijkste oorzaak van COPD is roken.
Wat is COPD?
Infographic over de verschillende long ziekten en hun kenmerken, anatomie en locatie. Klik om te vergroten. Chronische obstructieve longziekte (COPD) is schade aan de longen die niet ongedaan kan worden gemaakt (onomkeerbaar). De COPD is in principe bijna chronisch bronchitis ("Rokers hoesten“), Chronische bronchiolitis en emfyseem (vernietiging van de longblaasjes en dus aanzienlijk verminderd uitwisselingsoppervlak voor de gassen) samen. Een typisch symptoom is een ademhaling stoornis tijdens het verstrijken. Tijdens de uitademing klappen de bronchiën in of worden ze belemmerd door stroperig slijm. Dit wordt medisch obstructie genoemd. Aan het begin van de ziekte treedt kortademigheid slechts met tussenpozen op tijdens inspanning en later is het soms permanent in rust. Andere symptomen zijn wit tot bruinachtig sputum, vooral in de ochtend, en een pijnlijke hoesten. Chronische obstructieve longziekte is een van de meest voorkomende ziekten in Duitsland en de incidentie blijft stijgen.
Oorzaken
Verreweg de meest voorkomende oorzaak van COPD (chronische obstructieve longziekte) is actieve, maar ook passieve sigarettenpeuken. roken Zelfs ex-rokers kunnen nog steeds chronische obstructieve longziekte krijgen. Het risico is echter veel lager. De fysieke prikkels en gifstoffen beschadigen direct de cellen in de luchtwegen, maar veroorzaken en bevorderen ook chronische ontsteking In dit proces verwijderen de afweercellen niet alleen giftige deeltjes, maar beschadigen ze ook de long kader door zelfvertering. Evenzo is algemene milieuverontreiniging (bijvoorbeeld door fijnstof of afbraakproducten van biobrandstoffen) een relevante oorzaak van chronische obstructieve ziekten. Sommige auteurs geven het zelfs een vergelijkbaar belang toe als voor roken Minder vaak voorkomende oorzaken zijn beroepsmatig contact met gevaarlijke stoffen (bijv. Katoen of chemische stoffen), infecties en voedingsgewoonten (voedsel dat nitriet bevat lijkt COPD te bevorderen). Alfa1-antitrypsinedeficiëntie leidt ook tot emfyseem. Dit is erfelijk voorwaarde waarin een enzym ontbreekt of verminderd is dat de zelfvertering kan beperken enzymen.
Symptomen, klachten en tekenen
Door de geleidelijke progressie van COPD worden typische symptomen van de ziekte vaak laat herkend en wordt de diagnose pas in een laat stadium van de ziekte gesteld. Typische symptomen van COPD zijn onder meer sputum, hoesten, en kortademigheid, ook samengevat als "AHA" -symptomen. De productieve hoest met stroperig slijm is meestal een aantal maanden chronisch. Het komt vooral 's ochtends na het opstaan voor en is moeilijk op te hoesten. De vernauwing van de luchtwegen veroorzaakt ook kortademigheid. De problemen manifesteren zich vooral tijdens het uitademen. Patiënten hebben problemen ademhaling uit de lucht volledig en een droog, fluitend ademhalingsgeluid kan optreden tijdens het uitademen. In eerste instantie treedt de kortademigheid vooral op tijdens inspanning, de zogenaamde inspanningsdyspneu, maar in de loop van de tijd komt kortademigheid ook vaker voor in rust. Patiënten lijden aan een toenemende vermindering van hun fysieke capaciteit. Als gevolg van het afnemen long capaciteit, er is een toenemend gebrek aan zuurstof levering aan het lichaam. Dit manifesteert zich als een blauwe verkleuring van de lippen, tong, en de toppen van de vingers of tenen. Artsen noemen dit cyanose Frequente virale infecties en sigarettenrook verergeren de symptomen van COPD (exacerbatie) en bevorderen zo de progressie van de ziekte.
Type cursus
Hoe eerder COPD (chronische obstructieve longziekte) wordt gediagnosticeerd en behandeld door een arts, hoe minder complicaties er zullen optreden en de ziekte kan een relatief goede prognose hebben. Bovendien hangt de ziekte ook af van het feit of de getroffen persoon stopt roken en voert actief verschillende revalidaties uit maatregelen Typische complicaties die in de loop van de ziekte kunnen optreden, zijn longontsteking of zelfs long kanker veroorzaakt door rokenIn deze context, en met inadequate behandeling, hart- falen of volledige ademhalingsinsufficiëntie kan zelfs de dood tot gevolg hebben.
Complicaties
De progressieve verzwakking van de longen door COPD kan leiden tot verhoogde kolonisatie van bacteriën en andere pathogenen Daardoor kunnen verdere luchtweginfecties toenemen. In dit geval hebben de slijmvliezen (vooral die van de luchtwegen) niet langer de mogelijkheid om de infecties tegen te gaan. Een acute verslechtering van de belangrijkste symptomen van COPD is ook op elk moment mogelijk. De toegenomen kortademigheid en gebrek aan zuurstof krampen veroorzaken en bijgevolg hoger bloed druk en verhoogde belasting van de hart- spieren. Beide verhogen het risico op hart- aanval en beroerte aanzienlijk. Bovendien vereist een acute exacerbatie niet zelden behandeling omdat de getroffen persoon helemaal niet meer kan ademen. De puur structurele schade aan de luchtwegen veroorzaakt door chronische obstructieve longziekte kan leiden tot instorting van de longen. EEN pneumothorax kan sterk variëren in ernst en kan ook een acute levensbedreiging vormen. Nachtelijk ademhaling stopzettingen, die in verband kunnen worden gebracht met vergevorderde COPD, kan leiden naar hartfalen. Verminderd bloed doorstroming kan permanente schade aan organen veroorzaken. Bovendien kan het hart opzwellen en uiteindelijk volledig uitvallen als gevolg van een slechte zuurstofvoorziening.
Wanneer moet je naar een dokter?
Aangezien COPD een van de belangrijkste doodsoorzaken is, is een snelle reis naar de dokter op zijn plaats. Dus als de typische symptomen - hoesten en kortademigheid - optreden, mag geen enkele patiënt terugschrikken om naar de dokter te gaan. Het is logisch om de symptomen te verduidelijken. Hoewel het mogelijk is dat het een onschadelijke infectie is, zijn het chronische symptomen op de lange termijn roken of frequente blootstelling aan verontreinigende stoffen die wijzen op chronische schade aan de longen. Hoe eerder COPD wordt gedetecteerd, hoe beter kan worden voorkomen dat het vordert. Dienovereenkomstig kunnen de risico's voor de gevolgen van de rokerslong goed worden verminderd, wat leidt tot een bijna normale levensverwachting met minder beperkingen als de long consequent wordt behandeld. Behandelend artsen zijn in eerste instantie de huisarts (voor opheldering van infecties en ten behoeve van een eerste onderzoek) en voor de verdere behandeling van de COPD een longarts. Als COPD al is gediagnosticeerd, regelmatig Grensverkeer door de behandelende arts wordt aanbevolen om de therapie indien nodig. In het geval van een optredende verslechtering van de voorwaardemoet in ieder geval een arts worden geraadpleegd.
Behandeling en therapie
Therapie wordt gegeven volgens de graad (stadium) van chronische obstructieve longziekte (COPD). Het doel is alleen om de symptomen te verbeteren. Er worden ook inspanningen geleverd om de progressie van de ziekte te voorkomen of te vertragen. De longveranderingen zelf zijn onomkeerbaar. Eerst en vooral zijn drugs die de bronchiën verwijden. Deze worden meestal ingeademd als kortademigheid optreedt en zijn snel effectief. Typische vertegenwoordigers van deze groep zijn de kortwerkende beta-2-sympathicomimetica (bv salbutamol), anticholinergica (bv ipratropiumbromide) en de methylxanthines (theofylline, reserve medicijn). Een combinatie van drugs uit verschillende medicijngroepen is mogelijk. Als de medicatie niet voldoende is wanneer nodig, langwerkende bèta-2 sympathicomimetica (Bv salmeterol) zijn toegevoegd. glucocorticoïden (Bv budesonide) worden gebruikt vanaf stadium drie of in het geval van een - meestal door infectie veroorzaakte - verslechtering van de voorwaarde (verergering). Deze kunnen inhalatief worden gegeven, en in acute gevallen ook systemisch als tablets of intraveneus. Systemisch op lange termijn cortisone therapie is niet nuttig bij chronische obstructieve longziekte. In aanvulling op, antibiotica moet worden gebruikt in het geval van infecties, aangezien ontstekingen in de zin van een exacerbatie de symptomen enorm kunnen verergeren. De effectiviteit van slijmoplossers (bijv. Acetylcysteïne (ACC)) is niet bewezen. Fysiek maatregelen zijn ook nuttig, bijvoorbeeld het gebruik van de ademhalingsondersteunende spieren in de zogenaamde coachstoel of ademhalingsoefeningen voor meer controle over de ademhaling (lip rem bij het uitademen). Als deze maatregelen zijn niet voldoende (stadium vier), wordt de patiënt voorzien van zuurstof Draagbare zuurstofapparaten kunnen eenvoudig in het dagelijks leven worden geïntegreerd. Er wordt onderscheid gemaakt tussen continue behandeling en intervalbehandeling. Als de ziekte verder vordert, kunnen de ademhalingsspieren het toegenomen werk niet meer aan en raken uitgeput. De getroffen persoon moet dan thuis volledig worden beademd ventilatie Intervaltherapie is in dit geval ook mogelijk. Echter, spenen van ventilatie is meestal alleen realistisch als er sprake is van een verergering. Chirurgische ingrepen (long volume resectie voor emfyseem, longtransplantatie) zijn de laatste therapielijnen.
Vooruitzichten en prognose
De prognose van COPD wordt meestal als ongunstig beschouwd. Het hangt er grotendeels van af of en in hoeverre het beloop van de ziekte kan worden beïnvloed. Als de progressie van de ziekte aanzienlijk kan worden vertraagd, nemen de vooruitzichten op verbetering toe. Desalniettemin neemt de levensverwachting van een COPD-patiënt gemiddeld tot 5-7 jaar af in vergelijking met gezonde mensen. Voor de verbetering van volksgezondheidis de medewerking van de patiënt essentieel. De consumptie van schadelijke stoffen moet volledig worden vermeden. Dit omvat het stoppen met roken en het gebruik van andere giftige stoffen. Als de patiënt wordt blootgesteld aan nicotine, uitlaatgassen of andere vervuilende stoffen uit de handel of de bouw, zijn kansen op terugwinning aanzienlijk afnemen. Tegelijkertijd verloopt het verloop van de ziekte sneller. Zodra het longweefsel van de COPD-patiënt maar minimaal beschadigd is, neemt de kans op verlichting van de klachten of de kans op herstel toe. Dit is echter slechts bij enkele patiënten mogelijk. In de meeste gevallen is de weefselschade aan de longen van COPD-patiënten al ver gevorderd en niet meer te herstellen. Vaak is dit de enige manier om te verbeteren volksgezondheid is dan het verkrijgen van een donorlong en dus een transplantatie. Desalniettemin kan verdere progressie van COPD worden voorkomen met medicamenteuze behandeling en het vermijden van schadelijke stoffen.
het voorkomen
De beste preventie is om stoppen met roken of om in de eerste plaats niet te beginnen met roken. Passief roken moet echter ook consequent worden vermeden. Bovenste luchtwegen infecties moeten consequent worden behandeld om een uitbraak of verergering van chronische obstructieve longziekte te voorkomen.
Follow-up
Bij chronische obstructieve longziekte kunnen verschillende methoden van follow-up worden overwogen. Deze zijn afhankelijk van de mate waarin de longen kunnen worden ontlast en de effecten die de ziekte heeft gehad en blijft hebben op het lichaam en de psyche van de getroffen persoon. Mensen met COPD kunnen bijvoorbeeld gebruik maken van psychologische begeleiding en zelfhulpgroepen. Dit is vooral waardevol als de ziekte niet langer als behandelbaar wordt beschouwd of tot ernstige beperkingen heeft geleid. Dit kan bijvoorbeeld het gevolg zijn van een storing in het uiterlijk van de huid als gevolg van de ziekte of tot een algehele prestatievermindering. Voor alle vormen van milde en matige gevallen van COPD waarvoor intramurale behandeling nodig was, kunnen verschillende vormen van lichamelijke nazorg worden overwogen. Lichte lichaamsbeweging (lopen, traplopen, enz.) En naar plaatsen met schone lucht gaan wordt over het algemeen aanbevolen. Bovendien regelmatig ademhalingsoefeningen maken ook deel uit van de nazorg. Ook het gezond houden van het lichaam (zeker met betrekking tot overgewicht) behoort tot de nazorg. Patiënten met chronische obstructieve longziekte moeten ook regelmatig vervolgonderzoeken ondergaan. Hier worden de longfunctie en -structuur geregistreerd en worden voortgang of tegenslagen bepaald. Bij ernstig beschadigde longen kan worden uitgegaan van levenslang vervolgonderzoek.
Wat u zelf kunt doen
Om te kunnen herwinnen sterkte wanneer de diagnose COPD wordt gesteld en om ondanks de ziekte onafhankelijk en mobiel te blijven, hebben de getroffenen veel opties. Zo zou naast het onvoorwaardelijk stoppen met sigaretten, gestreefd moeten worden naar een dagelijks leven waarin nauwelijks vervuilende stoffen in de lucht zitten. Dit omvat het vermijden van stoffige kamers, chemische dampen en drukke wegen. Regelmatige wandelingen in de frisse lucht en een geschikte sport - dit moet in overleg met de behandelende arts - zijn aan te raden. Op deze manier worden de longen gereinigd en kan de ademhalingscapaciteit worden vergroot. Toegepaste ademhalingstechnieken zoals lip-blokkering kan ook de ademhaling verbeteren. Aangezien de ademhaling steeds zwaarder wordt naarmate COPD vordert, kan het nodig zijn om de dieet. Bijvoorbeeld de dieet moet bijzonder rijk zijn aan vitaminen en mineralen zodat celvernieuwing in de bronchiën, slijmproductie en de immuunsysteem Voldoende vocht en thee vergemakkelijken het ophoesten van opgehoopt sputum. Stoominhalaties zijn effectief gebleken bij het ontlasten van de longen en het tegelijkertijd losmaken van slijm. Munt, eucalyptus, tijm en salie zijn oliën die hier vaak worden gebruikt. Het installeren van een luchtfilter in ruimtes die vaak worden gebruikt, kan de longen verder beschermen tegen extra deeltjes. Als de zwakte als gevolg van kortademigheid toeneemt, elke dag AIDS (handgrepen op de badkuip en dergelijke) moeten worden geïnstalleerd.
