Diagnose
Dus hoe kan men nu een chronische herkennen Lyme? Net als in de andere stadia is de diagnose chronische ziekte van Lyme gebaseerd op twee pijlers. Enerzijds is er het klinisch onderzoek, met de verschillende symptomen die de ziekte van Lyme kan veroorzaken in de laatste fase. Deze kunnen zijn: Hersenvliesontstekingneuroborreliose, artritis - voornamelijk beperkt tot één kniegewricht, en terugkerend huiduitslag.
Aangezien deze symptomen ook verband kunnen houden met andere ziekten, a bloed test is essentieel voor een definitieve diagnose. Dit is de tweede pijler van diagnostiek. De detectie van Lyme is niet helemaal eenvoudig, en is niet altijd succesvol.
Vooral in de vroege stadia van de ziekte, Lyme tests kunnen de Borrelia-infectie slechts voor een goede 50% detecteren. De reden hiervoor is dat de serologische tests alleen de antilichamen tegen de Borrelia bacteriën. Als deze nog niet aanwezig zijn - bijvoorbeeld omdat de infectie zich nog niet heeft verspreid, de bloed tests werken ook niet.
In de late stadia de serologische bloed tests zijn zeer nauwkeurig. Ze worden echter zelden geordend omdat de symptomen meestal relatief niet-specifiek zijn, zelfs in het chronische stadium, en serologische tests relatief duur zijn. Natuurlijk is de volksgezondheid van de patiënt wordt niet gespaard, maar dure tests "in het blauw" worden vermeden. Vooraf probeert men frequentere ziekten uit te sluiten. Deze kunnen variëren van FSME tot tumoren en systemische ziekten.
Profylaxe van de ziekte van Lyme
De profylaxe van de ziekte van Lyme bestaat voornamelijk uit het vermijden van tekenbeten. Omdat de ziekte van Lyme in Duitsland voornamelijk via teken wordt overgedragen, is het een verstandige maatregel om ze te vermijden. Hoewel er geïsoleerde gevallen zijn gedocumenteerd waarin overdracht heeft plaatsgevonden via muggen of dazen, is de overdrachtssnelheid van muggen in Duitsland verre van zo hoog als die van teken.
Lange kleding die zoveel mogelijk de huid bedekt, helpt tegen teken. Gebruik bij een picknick in het bos of op weilanden altijd een stoelhoes en ga niet direct op de bosbodem zitten. Een vaccinatie tegen borrelia is momenteel (vanaf 2015) nog niet mogelijk.
Hoewel er klinische onderzoeken zijn die hoop geven op een vroege introductie van een vaccin, zal het enkele jaren duren voordat het vaccin is goedgekeurd. Tot die tijd is extra voorzichtigheid geboden, vooral in gebieden met een hoge incidentie van teken. Het RKI (Robert Koch Institute) biedt een gedetailleerd overzicht van het voorkomen van teken op haar homepage.
Vooral Beieren en Baden hebben hier last van. In het geval van een tekenbeetmoet de teek langzaam en gecontroleerd worden verwijderd. Het vinkje moet dicht bij het hoofd, dwz direct op de huid.
Dit voorkomt het hoofd niet in de huid blijven steken. Schokkerige en snelle bewegingen moeten worden vermeden, evenals pogingen om de teek te verdoven met huismiddeltjes om hem daarna te verwijderen. De beste manier om een teek te verwijderen is met een zogenaamde tekentang, die verkrijgbaar is in dierenspeciaalzaken en apotheken.
