Tumoreuze ziekten
A basalioom beschrijft een bepaald type huid kanker. Deze tumor is afkomstig van de zogenaamde basale cellen van de epidermis. Metastasen (dochtertumoren) vormen deze tumor zeer zelden, daarom is het medisch geclassificeerd als semi-kwaadaardig, dwz semi-kwaadaardig.
Basaalcelcarcinomen komen in de meeste gevallen in het gezicht voor. Risicofactoren voor de ontwikkeling zijn intensief zonlicht en chemische verontreinigingen zoals arseen. Typerend zijn een parelachtige randmuur en de kleine schepen die uitgroeien tot de tumor (telangiectasia).
Een basaalcelcarcinoom kan goed worden behandeld door een operatie of bestraling. EEN spinalioom is een kwaadaardige degeneratie van de cellen op het huidoppervlak met ongecontroleerde proliferatie. De tumor verspreidt zich niet in de diepte maar in de breedte en wordt om deze reden ook wel een horizontaal groeiende tumor genoemd.
Metastasen komen zelden voor. De belangrijkste risicofactor voor de ontwikkeling van een basaalcelcarcinoom is chronisch zonlicht. Er zijn tal van therapie-opties beschikbaar.
De tumor kan bijvoorbeeld worden bestraald. In de meeste gevallen heeft chirurgische resectie echter de voorkeur. Kwaadaardig melanoma beschrijft een zeer kwaadaardige tumor die afkomstig is uit de pigmentcellen (melanocyten) van de huid.
Melanomen metastaseren snel via het lymfekanaal en bloed naar andere organen. Risicofactoren voor de ontwikkeling zijn lever vlekken, ernstig zonnebrand en ook genetische factoren. De prognose van deze tumor hangt af van het stadium (stadium I-IV) en de metastasenDe belangrijkste therapeutische maatregel is de chirurgische verwijdering van de melanoma met een bepaalde veiligheidsmarge.
Lipomen zijn prallelastische knooppunten die onder de huid liggen. Dit is een goedaardige groei die ontstaat uit vetcellen van het onderhuidse vetweefsel. Ze veroorzaken in de regel geen klachten.
Lipomen kunnen op verschillende plaatsen voorkomen, zoals op de rug of borst. Exacte oorzaken zijn nog niet bekend. Men veronderstelt een genetische aanleg. De therapie bestaat uit een chirurgische verwijdering van de lipoom.
Genetisch veroorzaakte huidziekten
psoriasis is een chronische ontstekingsziekte. De huidcellen migreren veel sneller dan normaal door de individuele huidlagen. Typische voorkeursplaatsen zijn de hoofdhuid, de strekzijde van de armen en benen, de navel en de anale plooi.
De oorzaak van het ontstaan van dit ziektepatroon is een zekere genetische aanleg (antigeen HLA-1 en HLA-2) en externe omgevingsfactoren. De therapie bestaat uit huidverzorging met verschillende zalven, zoals een zalf met salicylzuur. Bovendien bevatten zalven glucocorticoïden (cortisone) kan worden gebruikt in psoriasis aanvallen.
De term albinisme is afgeleid van het Latijnse woord voor wit, "albus". De getroffenen lijden aan een gebrek aan pigment, wat zich uit in een zeer lichte huid en haar kleur. De oorzaak van deze ziekte is een mutatie van de genen die coderen voor het kleurpigment melanine.
Het risico van zonnebrand en huid kanker is verhoogd. Helaas is de therapie van het huidige gendefect nog niet mogelijk. Om deze reden moeten deze patiënten speciale aandacht besteden aan UV-bescherming.
Deze ziekte is een genetisch defect van het DNA-herstel enzymen. Hierdoor is de schade aan het DNA veroorzaakt door UV-straling niet meer te herstellen. Dit leidt tot verhoogde lichtgevoeligheid (lichtgevoeligheid), voortijdig huidveroudering en een verhoogd risico op huid kanker.
Een therapie voor dit genetisch defect is momenteel niet beschikbaar. Getroffen patiënten moeten UV-stralen vermijden en regelmatig worden onderzocht huidveranderingen. De neurocutane melanose beschrijft een zeldzame huidziekte waarbij delen van de hersenen alsmede de spinal cord kan worden beïnvloed.
De exacte oorzaken van deze ziekte zijn nog niet volledig bekend. De getroffen personen vertonen groot lever vlekken over het hele lichaam. De diameter hiervan lever vlekken kunnen tot 40 cm groot zijn.
Ze worden veroorzaakt door opeenhopingen van melanocyten (pigmentproducerende cellen van de huid). Een specifieke therapie is niet beschikbaar. Patiënten moeten de levervlekken regelmatig laten onderzoeken door een dermatoloog, omdat ze een verhoogd risico hebben op het ontwikkelen van kankercellen.
Alle artikelen in deze serie:
