Schimmelziekten
De huidschimmel kan zich op veel verschillende plaatsen in het menselijk lichaam manifesteren. De aangetaste gebieden vallen op door een rood worden van het huidoppervlak en hevige jeuk. Er ontstaan schilferende plaques en de huid kan scheuren, met zweren tot gevolg.
Zalven die de actieve ingrediënten bevatten die de ziekteverwekkers doden, kunnen voor therapie worden gebruikt. Lees er meer over schimmelziekten hier. Voetschimmel is een van de meest voorkomende huidaandoeningen in Duitsland.
De getroffen gebieden vertonen roodheid. Bovendien is er in deze gebieden ernstige jeuk en schilfering van de huid. Ook bevochtiging van de huid en vorming van blaren is mogelijk.
Het risico op infectie is hoog in openbare baden. Er zijn verschillende crèmes beschikbaar voor therapie, evenals medicijnen om de schimmels te doden. Een infectie door a nagel schimmel beschrijft de aantasting van het nagelbed.
Het leidt tot een verdikking en vervorming van de nagel, wat leidt tot instabiliteit. Bijgevolg begint de nagel af te brokkelen. Bovendien komt het tot een gelige, bruine verkleuring.
ook pijn wanneer lopen kan worden veroorzaakt. Het infectiegevaar is vooral hoog in warme en vochtige omgevingen, zoals in de sauna of zwemmen Bij een lichte plaag zijn conventionele huismiddeltjes zoals appelazijn en bakpoeder een goed alternatief voor medicatie. Bij aantasting van het nagelbed kunnen medicijnen worden ingenomen die de schimmels doden.
Weefselspecifieke ziekten
De meest voorkomende huidziekte is acne. Het begint meestal in de puberteit tussen de 10 en 14 jaar en verdwijnt uiterlijk op de leeftijd van 20-25 jaar. Het ziektebeeld wordt gekenmerkt door comedonen (mee-eters), papels en puisten (puistjes) en abcessen (pus), afhankelijk van de ernst van de ziekte.
De getroffen gebieden zijn voornamelijk het gezicht, de schouders en een V-vormig gebied op de bovenrug en borst. Acne vulgaris is een ontstekingsziekte van de talgklippen, die wordt veroorzaakt door verschillende factoren (bijv bacteriën). De basis van de behandeling is een correcte en grondige huidreiniging.
Afhankelijk van de omvang van de ziekte kunnen andere behandelingsopties, zoals het toedienen van antibiotica, kan ook worden overwogen. Het klinische beeld van hyperkeratose beschrijft verdikking van de buitenste huidlaag, de zogenaamde hoornlaag. Normaal gesproken heeft het een beschermende rol.
Verschillende oorzaken kunnen echter leiden tot een aandoening en dus tot een verhoogde vorming van het hoornvlies. hyperkeratosis komt voor in verschillende vormen, zoals wratten, likdoorns en actinische keratose. Oorzaken voor het ontstaan kunnen een mechanische irritatie zijn of UV straling.
De therapie is afhankelijk van de vorm van hyperkeratose. Leukoplakie beschrijft de verdikking van het hoornvlies van de slijmvliezen (vooral in de mond). Het vormt witte strepen die niet kunnen worden weggeveegd.
Het risico op het ontwikkelen van een huidtumor door een dergelijke huidverandering is groter. Mechanische irritaties zijn de oorzaak van de ontwikkeling. Er zijn geen andere symptomen dan het witachtige uiterlijk.
De therapie omvat het consequent vermijden van irritatie. Patiënten die roken, moeten bijvoorbeeld stoppen roken direct. In de meeste gevallen is het leukoplakie geneest dan vanzelf.
Talgklier cysten worden veroorzaakt door een verstopping van een talgklier door afscheiding van talgklier. In medische terminologie wordt het ook een atheroma genoemd. Ze kunnen in verschillende delen van het lichaam voorkomen, zoals de hoofd of zelfs het intieme gebied.
Een exacte oorzaak voor de ontwikkeling is niet bekend. Talgcysten zijn meestal asymptomatisch. Zij veroorzaken pijn in zeldzame gevallen.
Bijvoorbeeld wanneer ze ontstoken zijn door een bacteriële infectie. De therapie bestaat uit het verwijderen van deze cyste. Een mol (lat.
naevus) beschrijft een misvorming van de huid, die optreedt als gevolg van een toename van pigmentcellen op een lokaal beperkt gebied. Het is een van de meest voorkomende veranderingen in de huid. In principe zijn het allemaal voorlopers van de huid kanker, maar degeneratie is zeldzaam. In het geval van opvallend lever vlekken, weefselmonsters worden genomen en de dermatoloog beslist of verwijdering gepast is.
Alle artikelen in deze serie:
