De behandeling met bètablokkers moet beginnen "naar binnen te kruipen", dat wil zeggen met lage doses die slechts langzaam toenemen. De symptomen kunnen aanvankelijk ook verergeren. Het therapeutische succes van bètablokkers therapie begint meestal pas na drie maanden. Bètablokkers mogen daarom alleen worden toegediend aan patiënten die in een stal zijn geweest voorwaarde al enige tijd.
Bijwerkingen van bètablokkers
Bètablokkers mogen in bepaalde gevallen niet worden gegeven hart- aritmieën, zeer trage hartslag, extreem laag bloed druk, astma, en enkele andere voorwaarden.
Bijwerkingen zijn onder andere:
- Allergische huidreacties
- Vermoeidheidslaapstoornissen, verminderde tranenvloed.
- Indigestie
- Fluctuerende bloedglucosespiegels
- Toegenomen kortademigheid
- Potentie stoornissen
De bijwerkingen verdwijnen meestal na stopzetting van het medicijn - bij veel patiënten helpt het ook om over te schakelen naar het preparaat van een andere fabrikant. Daarom moeten patiënten tijdens de behandeling met bètablokkers in nauw contact staan met hun behandelende arts en eventuele complicaties rechtstreeks aan hem melden.
Niet gebruiken bij stressgerelateerde hypertensie
Bij patiënten van wie hypertensie is voornamelijk te wijten aan spanningkan behandeling met bètablokkers problematisch worden als de stress niet wordt weggenomen. Omdat deze klasse van medicatie dat wel kan leiden verhoogd 피로 en verminderde prestaties, een vicieuze cirkel van "spanning-hogedruk-medicatie-verminderde prestatie-verhoogde stress-… ”kan ontstaan.
Vooral jonge, dynamische mensen lopen het risico verstrikt te raken in deze cyclus. De redenen voor hoge druk moeten daarom worden opgehelderd voordat de behandeling wordt gestart en moeten tijdens de behandeling permanent worden gecontroleerd.
Toepassing van bètablokkers is op veel manieren mogelijk
Bètablokkers kunnen ook worden gebruikt voor hyperthyreoïdie, cirrose van de lever met portaal hypertensie, circulatiestoornissen van de hart- en hartritmestoornissen.
Zoals de naam al doet vermoeden, blokkeren bètablokkers zogenaamde bètareceptoren, die in veel verschillende organen worden aangetroffen, wat resulteert in een breed scala aan toepassingen voor bètablokkers:
- In hyperthyreoïdie, worden ze meestal alleen gebruikt als een verhoogde hart- tarief (tachycardie) is aanwezig. Diverse veel voorkomende enkelvoudige preparaten met actieve ingrediënten zoals metoprolol or bisoprolol kan hiervoor worden gebruikt. Een speciaal geval is de zogenaamde thyreotoxische crisis, een ontsporing van hyperthyreoïdie, die bijvoorbeeld kunnen worden veroorzaakt door infecties of jodium- met contrastmiddelen. Dan wordt bij voorkeur de bètablokker propanolol gebruikt, die de aanmaak van actieve schildklier onderdrukt hormonen en werkt ook tegen de symptomen van tremor en rusteloosheid die optreden in het klinische beeld.
- In circulatiestoornissen van het hart - dat wil zeggen coronaire hartziekte - en na hartaanvallen worden ook bètablokkers gebruikt om de hartslag Dit komt doordat het hart hierdoor minder werk hoeft te doen en zuurstof het verbruik wordt verminderd, wat logisch is omdat het verminderd bloed flow voorziet het hart van minder zuurstof Hier kunnen veel van de gangbare bètablokkers ook als een enkel preparaat worden gebruikt.
- Hetzelfde geldt ook voor verschillende vormen van hartritmestoornissen, waarin de hartslag wordt verhoogd (bijvoorbeeld boezemfibrilleren).
- In lever cirrose met portaal hypertensieaan de andere kant wordt gewoonlijk propanolol gebruikt, en carvedilol zeldzamer. Deze twee bètablokkers verlagen de druk in het portaal ader door het vat te verwijden.
Bètablokkers als combinatiegeneesmiddelen.
Bètablokkers zijn in veel gevallen als combinatiepreparaten op de markt. Combinatiepreparaten combineren gewoonlijk bètablokkers met een dehydratatiemiddel (hydrocholorothiazide; HCT) en zijn vooral nuttig bij hypertensie therapie omdat HCT antihypertensief wordt. Ze worden ook gebruikt bij matig tot ernstig hartfalen wanneer water retentie treedt op.
