Therapie | Abces op tand

Therapie

Om een abces op een tand is in ieder geval een chirurgische ingreep nodig. Bij tanden die gevoelig zijn voor kloppen, met botverlies zichtbaar in de röntgenstraal, wordt de tand geopend als een eerste maatregel om de pijn, om de pus stroom door de tand. Zolang pus nog steeds stroomt, moet de tand open worden gelaten.

Dit betekent dat als de stroom van pus na ongeveer 20 minuten niet is verdwenen, kan de patiënt met een open gat in de tand naar huis worden gestuurd en zal de volgende behandeling pas de volgende dag of twee plaatsvinden. In de meeste gevallen is het pijn zakt abrupt nadat de pus is gedraineerd, omdat de permanente druk wordt verwijderd. De tand is behandeld met een medicinale inlay en de opening is afgesloten met tijdelijke vulling materiaal.

Zodra de ontsteking is verdwenen, is een complete wortelkanaalbehandeling moet uitgevoerd worden. De hierboven beschreven procedures worden uitgevoerd onder plaatselijke verdoving. In de onderkaak een geleiding anesthesie wordt toegepast in de bovenkaak de betreffende tand wordt onder infiltratie-anesthesie ingespoten.

Indien de abces al ver gevorderd is, is het mogelijk dat een anesthesie niet voldoende is. De anesthesie-inname hangt samen met de pH-waarde van het weefsel. Bij een ontsteking daalt de pH van het weefsel en kan de verdoving niet meer voldoende worden opgenomen.

Door extra verdoving te injecteren en sterkere middelen te gebruiken wordt getracht alsnog voldoende diepte te bereiken anesthesie​ Een pure behandeling van een abces met medicatie is niet mogelijk. Helemaal aan het begin van de ontsteking kan worden geprobeerd de pijn met medicatie en om de vorming van pus te voorkomen, maar zelfs dan een wortelkanaalbehandeling is onvermijdelijk.

If parodontitis oorzaak van het abces is, wordt geprobeerd, ook onder plaatselijke verdoving, de tandvleeszakjes te reinigen en de etter weg te laten lopen. Over het algemeen moet de acute infectie altijd worden gestopt voordat verdere behandelingsmaatregelen kunnen worden genomen. Diepe pockets die door het abces worden gevormd, moeten mogelijk worden verkleind door middel van parodontale chirurgie om ervoor te zorgen dat de betreffende tand in de kaak wordt gestabiliseerd.

Onbehandelde abcessen die ongehinderd kunnen blijven groeien, zullen uiteindelijk hun puscapsule doorbreken en de pus en de bacteriën het bevat zal zich door het lichaam verspreiden. Dan een onmiddellijke bloed analyse en een ziekenhuisopname is de normale procedure. Een abces moet zo snel mogelijk worden geopend / opengesneden.

Dit is echter pas mogelijk als de ontsteking zover is gevorderd dat er zich ook pus heeft gevormd. Als pus eenmaal is gevormd, kan het niet meer vanzelf wegvloeien of door het lichaam worden afgebroken. Zonder behandeling zal zich steeds meer etter vormen en de abcesholte zal door de drukstijging steeds groter worden.

Afhankelijk van de locatie kan het zich dan in verschillende richtingen verspreiden en zonder behandeling ernstige schade aanrichten. Door het abces open te snijden kan de etter wegvloeien en kan de ontsteking daarna genezen. In de meeste gevallen, wortelkanaalbehandeling of extractie van de schuldige tand is achteraf nodig om volledige en blijvende pijnvrijheid te garanderen.

Hoe eerder het abces wordt opgespoord en behandeld, hoe groter de kans op herstel. Een verdere verspreiding is onwaarschijnlijk met een adequate behandeling. Nee.

Het wordt in ieder geval niet aanbevolen om een ​​abces op de tand zelf te openen. Zo kunt u thuis nooit zo steriel werken als de arts in de praktijk. Het gevaar van bacteriën migreren in de wond en de ontsteking - misschien meer dan voorheen - weer oplaaien is immens.

Zeker omdat het niet mogelijk is om zonder speciale apparatuur 100% afvoer in huis te realiseren. De opening sluit dan binnen korte tijd weer en het abces vult zich weer. Anderzijds kan het abces zich op een zeer ongunstige positie bevinden, bijvoorbeeld nabij a bloed vaartuig of zenuwen.

Deze kunnen tijdens het openen worden geraakt en er kan permanente schade ontstaan. Alleen de tandarts weet precies waar het schepen bevinden zich en zullen ze sparen als het abces wordt geopend. Men moet daarom zelfbehandeling vermijden en zo snel mogelijk een specialist raadplegen.

In de regel wordt een tand na abcesvorming pas getrokken als alle andere therapiepogingen vooraf zijn mislukt. Dit omvat voornamelijk de verzachtende incisie van het abces en een wortelkanaalbehandeling, als de tand nog ontstekingszenuwweefsel bevat. Als het abces zich heeft ontwikkeld ondanks een intact wortel vulling, naast de incisie van het abces, wordt een poging gedaan om een apicoectomie en, indien nodig, de wortelvulling van onderaf af te dichten.

Bij een root apex-resectie is de root apex van de tandwortel wordt verwijderd door een chirurgische ingreep. Na een mislukte apicoectomiekan de tandarts beslissen of een tweede poging tot deze therapie al dan niet zinvol is. Als ook deze therapie heeft gefaald, wordt de tand pas als laatste redmiddel getrokken.

An apicoectomie is noodzakelijk bij aanwezigheid van een abces als een voltooide wortelkanaalbehandeling met wortel vulling is mislukt en de tand blijft ongemak veroorzaken ondanks de optimale lengte van de wortelvulling. Radiologisch wordt een rondachtig wit worden rond de worteltip van de aangetaste tand zichtbaar. In dit geval wordt het gezwollen weefsel operatief uit het bot verwijderd om de worteltip van de aangetaste tand te bereiken, die vervolgens met 2 mm wordt ingekort.

De ruimte wordt gereinigd en gedesinfecteerd, indien nodig de wortel vulling is bovendien afgedicht vanaf de wortelpunt. Na het reinigen van bot en weefsel wordt de plek gehecht en wordt gewacht op de wondsluiting. Als de tand nu asymptomatisch wordt en de wond geneest, kan de tand als vol lid van de tandboog weer de spanning weerstaan.

Als de ontsteking echter terugkeert en er zich opnieuw een abces vormt, moet u overwegen de tand te laten verwijderen. Patiënten die antibioticabescherming nodig hebben, moeten ß-lactam gebruiken antibiotica in de loop van de ziekte om de bacteriën in de mondholte van het binnendringen van het hele lichaam, vooral de hart- or hersenen, en ongewenste secundaire schade veroorzaken. Dit zijn patiënten met acute endocarditis, met immuundeficiënties en ook mensen die eraan lijden suikerziekte, aangezien diabetes het genezingsproces van dergelijke ontstekingen vertraagt, of in het geval van diabetes het zelfgenezende vermogen van het lichaam sterk wordt verminderd.

Bij deze patiënten moet veel belang worden gehecht aan het feit dat er tijdens de injectie van het anestheticum niet te veel verdoving wordt gegeven. Patiënten zonder volksgezondheid problemen hebben niet nodig antibiotica na de procedure. antibiotica mag alleen worden gegeven als de infectie zich in het lichaam dreigt te verspreiden.

Dit is vaak amoxicilline of clindamycine. Deze breedspectrumantibiotica bestrijken bijna het gehele kiemspectrum en doden zo pathogenen kiemen voordat ze schade aan het lichaam kunnen veroorzaken. Er zijn veel huismiddeltjes bekend voor de behandeling van abcessen, maar in de meeste gevallen bieden ze alleen verlichting op korte termijn.

De huismiddeltjes bestrijden alleen de symptomen, maar nooit de oorzaak. Heel vaak wordt de genezende kracht van uien gebruikt, die een antiseptisch effect hebben als je een rauwe plak gedurende enkele minuten kauwt. Kamille heeft antibacteriële effecten en kan zo andere ziekteverwekkers uit de buurt van een ontstoken gebied houden. Een sterke thee moet worden gekookt en er vervolgens meerdere keren per dag mee worden afgespoeld. Brandnetel thee heeft een ontstekingsremmend en bloed-zuiverende werking bij dagelijkse inname van ongeveer drie kopjes.