Oorzaken - een overzicht
Mogelijke oorzaken van een abces op de tand zijn
- Ernstige onbehandelde tandvleesontsteking
- Diepe, onbehandelde tandvleeszakken
- Parodontitis
- Wortelkanker
- Alveolaire ontsteking
- Diepe, onbehandelde cariës
- Ontsteking in het tandvlees (pulpitis)
Om de exacte oorzaak van een abces in de mondholtemoet eerst onderscheid worden gemaakt of de ontsteking afkomstig is van het omringende parodontium (parodontaal apparaat) of van de tand zelf. Diep cariës kan de tand zodanig vernielen dat bacteriën en kiemen kan in het vruchtvlees terechtkomen en pulpitis (ontsteking van het tandmerg) veroorzaken. Als de pulpitis niet erg snel en nog in de vroege stadia van de ontsteking wordt behandeld, wordt de tand onvermijdelijk avitaal, dwz hij sterft.
Het vruchtvlees ligt in de tand en zijn wortel. Het bevat zenuwvezels en kleine slagaders en aders om de tand te voeden en in leven te houden. Als de pulpa ontstoken of beschadigd is, is er geen manier om endodontische behandeling te omzeilen (wortelkanaalbehandeling).
In de daaropvolgende periode ontwikkelt zich vaak een ontsteking van de worteltip van deze tand, technisch gesproken 'apicaal' parodontitis Normaal gesproken blijft de ontsteking plaatselijk beperkt tot de tand, alleen in de zeldzaamste gevallen kiemen verspreid door de weefselvocht knooppunten of de bloedbaan in het lichaam. Aangezien deze mogelijkheid bestaat, wordt aanbevolen de therapie zo snel mogelijk uit te voeren om verdere schade te voorkomen.
Soms zijn de oorzaken van een abces worden niet gevonden in de tand maar in het omliggende parodontium. Marginaal parodontitis is een vrij algemeen ziektepatroon en is het resultaat van gevorderd en onbehandeld gingivitis (ontsteking van het tandvlees). De bacteriën en kiemen ervoor zorgen dat het bot dat de tand in de tandholte vasthoudt zich terugtrekt.
Tegelijkertijd ontwikkelen zich diepe tandvleeszakken omdat het tandvlees ook ontstoken is en loskomt van de tand. De tand verliest zijn houvast en begint te wiebelen omdat hij niet meer stevig verankerd kan worden in de kaakbeen Als het bot eenmaal is verdwenen, kan het niet meer worden herbouwd.
Als gevolg van marginaal parodontitiskunnen abcessen ontstaan, die kunnen worden gezien als gezwollen wangen. Dit onderwerp is wellicht ook interessant voor u: kneuzingen aan het tandvlees Niet alleen uw eigen tanden, maar ook een implantaat kan worden aangetast door een abces, hoewel dit zeldzaam is. Dit gebeurt vaak direct na de implantatie en kan ook veroorzaakt worden door de operatiewond.
Dit is een groot probleem voor het behoud van het implantaat. Daarom moet snel worden gehandeld. Een antibioticum moet worden toegediend om de ontsteking te beheersen.
If pus zich heeft gevormd, moet de abcesholte worden geopend zodat deze kan wegvloeien. Eenmaal genezen, moet de arts een röntgenstraal om mogelijk botverlies rond het implantaat te beoordelen. Alleen dan kan hij beslissen over de verdere procedure.
Als alle voorzorgsmaatregelen zijn genomen, is deze cursus echter vrij zeldzaam. Vanwege de dichte structuur van het bot in de onderkaakbijna alle kaakabcessen komen hier voor, terwijl de bovenkaak wordt nauwelijks aangetast vanwege het zachtere bot. In de onderkaakworden abcessen genoemd naar hun anatomische locatie (bijv. perimandibulair abces of submandibulair abces).
Door een bacteriële infectie op de tand, pus vormen als gevolg van de mislukte afweerreactie van het lichaam, die zich vanuit de tand in verschillende richtingen kan verspreiden. Deze neiging tot verspreiding kan leiden tot levensbedreigende complicaties, zoals sepsis. Symptomen van dit abces zijn zwelling pijn en een sterk gevoel van druk, het openen van de mond en het vermogen om te slikken kan beperkt zijn en de tand is gevoelig voor kauwdruk.
Uiterste voorzichtigheid is geboden als slikproblemen en luchtwegobstructies optreden. Er moet onmiddellijk actie worden ondernomen en de tandarts, spoedeisende hulp of kliniek moet worden geraadpleegd om het abces te verlichten en het pus Het persen of zelfs onafhankelijk doorprikken van het abces moet koste wat het kost worden vermeden, omdat hierdoor de pusblaar kan barsten en de pus zich in het weefsel kan verspreiden.
Het chirurgisch openen en verwijderen van het abces bij de tandarts of kaakchirurg is tegenwoordig een routineprocedure en daarbij geldt: hoe kleiner het abces, hoe minimaal invasiever de ingreep en hoe sneller het genezingsproces. Voor therapeutische ondersteuning wordt meestal een antibioticum voorgeschreven om alles te doden bacteriën zo snel mogelijk. De patiënt kan het getroffen gebied voor en na de procedure afkoelen om te voorkomen dat het abces zich verspreidt en vergroot.
