Test op mogelijke artrose
Kraakbeenschade in de verschillende gewrichten
Kraakbeen schade aan de kniegewricht is niet ongewoon. Natuurlijke slijtage treedt op in de loop van het leven. De kniegewricht wordt zijn hele leven uitgedaagd door dagelijks te lopen en te staan.
Bovendien wordt verdere slijtage veroorzaakt door andere stressvolle activiteiten zoals sporten, verkeerde plaatsing van de kniegewricht en verwondingen aan de bot- en ligamentstructuren van het kniegewricht. De chronische afbraak en het defect van kraakbeen in de knie staat bekend als gonartrose. Dit gebrek aan kraakbeen manifesteert zich in de vorm van pijn wanneer de knie belast is en later ook in rust.
Bovendien is de knie ook beperkt in zijn mobiliteit. Naast de hierboven beschreven degeneratieve variant van kraakbeendegeneratie, kraakbeenschade kan traumatisch zijn (gerelateerd aan een ongeval). Dit komt vaak voor bij sport- en valblessures.
In dit geval breekt een stuk kraakbeen van enkele centimeters in diameter uit het kraakbeenoppervlak. Het resterende kraakbeen van de knie is echter nog intact, evenals het onderliggende bot. Met deze vorm van kraakbeenschadezijn er goede therapeutische opties om een intact kraakbeenoppervlak te herstellen.
In beide vormen van kraakbeenschade, ontlasting van de knie is geïndiceerd. Dit betekent dat de patiënt met gonartrose moeten stressvolle activiteiten (sporten, slechte houding, zwaar gewicht) op de lange termijn verminderen. In het geval van traumatische kraakbeenschade dienen ook onnodig belastende activiteiten voor het kniegewricht te worden vermeden tijdens de periode van regeneratie en therapie.
In beide gevallen kan fysiotherapeutische behandeling nuttig zijn om te verminderen pijn en problemen. Een andere risicozone voor kraakbeenschade in de knie gebied is het kraakbeen tussen de knieschijf en het gewricht botten. Dit is waar overirritatie en schade aan deze kraakbeenzone optreedt als gevolg van onjuiste belasting van de knie.
Vaak dit voorwaarde wordt veroorzaakt door verkeerde standen in het kniegewricht, verkorte spieren en ook blijvende overbelasting door lopend en fietsen, daarom wordt het ook wel genoemd runner's knee. Deze pijn voorwaarde kan enkele weken aanhouden en kan leiden tot verstoring van het normale lopen. De therapie bestaat hier uit een trainingspauze, spanningsverbanden, ijspakken en stretching oefeningen voor de spiergroepen die de knie en romp stabiliseren.
Verder moet aandacht worden besteed aan de keuze van lopend schoenen. Als het probleem niet verbetert, a cortisone injectie in de knie en, in uitzonderlijke gevallen, kan een chirurgische ingreep nodig zijn. In tegenstelling tot andere gewrichten heup gewricht heeft een relatief dunne laag kraakbeen.
Dit is essentieel voor de levenslange functionaliteit van de heup gewricht. Schade aan het kraakbeen kan net als bij andere degeneratief zijn gewrichten. Dit betekent dat ze zich in de loop van hun leven ontwikkelen als gevolg van stress en slijtage.
Dit resulteert in artrose. Kraakbeenschade aan de heup kan echter ook worden veroorzaakt door trauma. Overmatige en onjuiste belasting van het gewricht, bijvoorbeeld tijdens sporten, een ongeval of een val, kan het kraakbeen beschadigen en delen ervan afbreken.
Zo'n relatief klein letsel kan in de loop van de tijd uitgroeien tot een chronisch probleem. De oorspronkelijke verwonding betreft meestal een relatief klein kraakbeengebied, terwijl kraakbeenschade die zich in de loop van de jaren ontwikkelt, grotere delen van het kraakbeen aantast. Andere oorzaken van kraakbeenschade aan de heup zijn te vinden bij stofwisselingsstoornissen zoals jicht.
Hier worden kleine kristallen van stoffen in het gewricht afgezet die het lichaam niet meer voldoende kan uitscheiden, waardoor pijn en verdere slijtage van het kraakbeen ontstaat. Sommige bacteriën chronische schade veroorzaken aan gewrichten, Waaronder heup gewricht, in de loop van een infectie. Dit is een artritis veroorzaakt door bacteriën. Hier moet het probleem worden verminderd door een correct geselecteerde antibioticatherapie.
De enkel gewricht moet het volledige lichaamsgewicht vasthouden tijdens beweging en rust. Het kraakbeen staat constant bloot aan belasting en staat daardoor onder grote druk. Het gewricht wordt vaak blootgesteld aan grote externe krachten, die kunnen leiden tot compressie van het kraakbeen en tot verwondingen aan kraakbeen en andere gewrichtsstructuren.
Compressie van het kraakbeen kan leiden tot ernstige kneuzingen en scheuren. Bovendien kan het ook leiden tot afbrokkeling van kraakbeen. Andere verwondingen aan de enkel gewricht zoals supinatie trauma's (naar buiten buigen) en verwondingen aan botten en ligamentstructuren tasten ook vaak het kraakbeen aan.
Naast verbrijzeling en scheuren bestaat ook het risico dat botfragmenten afsplinteren en acute of langdurige schade aan het kraakbeen veroorzaken. Getroffen personen hebben vaak een beperkt draagvermogen en mobiliteit van de aangedane voet. Pijn en instabiliteit komen ook voor, die mogelijk verband houden met het letsel aan andere structuren.
In de loop van het ouder worden, de schoudergewricht is vaak de plaats van pijn en dus verantwoordelijk voor bewegingsproblemen. Dit wordt vaak veroorzaakt door schade aan pezen van spieren van de rotator manchet. Maar ook het kraakbeengebied van het gewricht, de cavitas glenoidalis, kan door slijtage worden aangetast.
Een andere reden voor klachten zijn acute traumatische gebeurtenissen zoals valpartijen en ongevallen, waarbij grote krachten op het gewricht inwerken en delen van het kraakbeen beschadigen. Kraakbeenschade wordt echter ook vaak aangetroffen bij langdurige overbelasting van de schoudergewricht bij beoefende sporten waarbij de schouder wordt overbelast door eenzijdige en frequent uitgevoerde bewegingen (tennis) of waarbij met regelmatige tussenpozen onnatuurlijke trek- en duwbewegingen tegen het schoudergewricht worden uitgevoerd (voetbal). Verder personen die oefenen krachttraining over een langere periode zware slijtage vertonen.
De eerste tekenen van schade verschijnen vaak in de vorm van bewegingsbeperkingen, pijnlijke bewegingen, scheuren in het gewricht, zwelling en zwakte. Om de kraakbeenschade nauwkeuriger te kunnen inschatten, een Röntgenstraal beeld kan worden gemaakt en een magnetische resonantie tomografie (MRT) kan worden uitgevoerd. Het bestaande defect kan echter nog nauwkeuriger worden bepaald door middel van artroscopie.
Dit is een minimaal invasieve chirurgische techniek, die als voordeel heeft dat deze niet alleen voor diagnostische doeleinden kan worden gebruikt, maar ook directe toegang biedt tot enkele therapeutische benaderingen. Tijdens deze procedure kunnen indien nodig bot- of kraakbeendelen worden verwijderd, het kraakbeen gladgestreken en het gewricht gereinigd en gespoeld (lavage of debridement). Bij minder uitgesproken veranderingen kan fysiotherapie voldoende zijn om de patiënt een klachtenvrij leven te laten leiden.
Pijnstillers en / of schoenzolen kunnen worden gebruikt om de behandeling te begeleiden. Daarnaast is het natuurlijk belangrijk dat alle risicofactoren worden geëlimineerd of zoveel mogelijk worden verkleind. Te zwaar moeten worden verminderd, zware sporten en andere overmatige inspanningen moeten worden vermeden, en onderliggende ziekten of verkeerde posities moeten worden geëlimineerd.
Als deze maatregelen niet voldoende zijn om de symptomen significant te verbeteren, zijn er verschillende nieuwere methoden om kraakbeenbeschadiging tegen te gaan: Vooral bij jongere patiënten is het aan te raden om gezond kraakbeenweefsel te transplanteren dat eerder uit minder aangetaste delen van het gewricht is verwijderd. Daarnaast zijn er volledig nieuwe medicijnen op de markt die heel specifiek bepaalde inflammatoire triggers remmen die mede verantwoordelijk zijn voor de schade aan het gewrichtskraakbeen. Hoewel deze momenteel nog worden getest en erg duur zijn, beloven ze zeer succesvol te worden.
Last but not least moet worden vermeld dat er momenteel onderzoek wordt gedaan naar de kraakbeenteelt. Het is nu mogelijk om kraakbeencellen uit te kweken bloed stamcellen in het laboratorium en dergelijke kraakbeenkweken met daaropvolgende transplantatie worden al met succes uitgevoerd in sommige delen van Duitsland.
