Tandverlies is een van de meest voorkomende ziekten van de beschaving. Meestal een arme dieet in combinatie met armen mondhygiëne is de oorzaak van tandverlies.
Wat is tandverlies?
Meestal een arme dieet in combinatie met armen mondhygiëne is de oorzaak van tandverlies. Tandverlies is het verlies van tanden. Elke persoon gaat tijdens de adolescentie door tandverlies, wat dient om van bladverliezend naar permanent te veranderen tandstelsel Dit proces moet echter worden onderscheiden van tandverlies in de latere levensjaren als gevolg van ziekte. De verplaatsing van de melk tand maakt deel uit van de normale ontwikkeling en het bijbehorende tandverlies is tijdens de progressie totaal anders dan het verlies van tanden in de tweede helft van het leven: er is dus een regressie van de melktand wortels, waardoor ze hun houvast verliezen en uiteindelijk uitvallen. Wanneer we praten met het verlies van tanden bedoelen we over het algemeen de processen van de latere levensjaren. Dit tandverlies is echter geen normaal teken van veroudering, maar eerder een pathologisch verlies van het tandondersteunende apparaat. De regressie van het bot massa van de kaak leidt uiteindelijk tot het gevreesde tandverlies.
Oorzaken
Tandverlies kan veel oorzaken hebben. Tot de zeldzame triggers behoren vergiftiging, bijvoorbeeld met kwik Bovendien, stofwisselingsziekten zoals suikerziekte zijn verantwoordelijk voor tandverlies. Ontoereikende voeding kan ook tandverlies veroorzaken. Bijvoorbeeld een gebrek aan vitamine C leidde ooit tot scheurbuik. Deze "avitaminose" van ascorbinezuur werd vroeger beschouwd als een beroepsziekte van zeelieden, die bijna altijd leden aan tandverlies. In westerse geïndustrialiseerde landen is parodontitis de meest voorkomende oorzaak van tandverlies. Een overdreven rijk dieet is het startpunt van het syndroom, dat bijna iedereen boven de 40 jaar treft. Bij tandverlies als gevolg van parodontitis kan een overmaat van suiker en zetmeel in onze voeding wordt als de belangrijkste factor beschouwd. Dit is zo omdat koolhydraten vormen de voedselbasis voor bacteriën die het ontstekingsproces van parodontitis In de laatste fase leidt botverlies tot tandverlies.
Ziekten met dit symptoom
- Scheurbuik
- Ondervoeding
- Tandvleesziekte
- Diabetes mellitus
- Stofwisselingsstoornis
- Vergiftiging
Diagnose en verloop
Tandverlies als gevolg van parodontitis begint altijd met ontsteking van het tandvlees Triggers van deze "gingivitis"Zijn microben die in grote aantallen op ongeborstelde tanden verblijven en hele bacteriegazons vormen, zogenaamde" plaques ". Als het pathogenen kom onder de tandvleesbegint infectieuze weefselschade daar aanvankelijk. In de beginfase zijn er geen symptomen en pas naarmate de ziekte vordert, merkt de patiënt dat er bloeding optreedt bij het tandenpoetsen. Nu kan de tandarts de vorming van tandvleeszakjes detecteren en hun diepte bepalen. Een Röntgenstraal onthult of het ontsteking heeft de kaakbeen In dit geval is eerst een afname van de botstof tussen de tanden zichtbaar. Indien onbehandeld, kan deze degeneratie van het tandondersteunende apparaat ervoor zorgen dat de tanden los gaan zitten. Als parodontitis tot dit punt is gevorderd, leidt dit meestal tot tandverlies.
Complicaties
Wanneer tandverlies optreedt, is het meestal nodig om een tandarts te zien om het probleem te verhelpen. Hier wordt meestal een implantaat geplaatst op de plaats van de uitgevallen tand, die er precies zo uitziet als de echte tand. Als je niet naar de tandarts gaat als er een tand uit valt, heb je weinig kans op herstel. In dit geval, wonden en open ruimtes ontwikkelen zich in de mond, die gewoonlijk niet vanzelf genezen en door een arts moeten worden behandeld. Als er geen tandarts wordt bezocht, kan tandverlies wel leiden tot het verlies van verdere tanden. Bovendien is het niet ongewoon voor ontsteking van het tandvlees en het optreden van ontsteking van de omliggende tandwortels. In dit geval, wortelkanaalbehandeling is noodzakelijk. De patiënt kan het tandverlies niet zelf behandelen en moet een arts raadplegen. In de meeste gevallen wordt de medische behandeling ook poliklinisch uitgevoerd, zodat kritische gebieden met een vulling kunnen worden afgedekt. Wie voor een implantaat kiest, heeft een zeer goede kans op genezing en verbetering. In de mondholte, gedraagt een implantaat zich als een gewone tand en verschilt visueel niet van de andere tanden. Daarom is de behandeling van tandverlies meestal succesvol en kan de patiënt zoals gewoonlijk eten en drinken.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
Tandverlies wordt veroorzaakt door externe kracht of door aantasting van cariës In beide gevallen moet het verlies van een tand altijd door een arts worden behandeld. De permanente afwezigheid van een of meer tanden kan blijvende schade aan de rest van de tandstelsel en kaak. Daarom moet iedereen die een tand heeft verloren niet lang wachten om naar de tandarts te gaan. Alleen een snelle behandeling kan ernstige complicaties voorkomen. Iedereen die in een dergelijk geval echter afziet van medische of medicamenteuze behandeling, neemt een risico. Als een tand eruit valt, kan een open wond ontwikkelt zich tegelijkertijd. Gebrek aan mondhygiëne wel leiden tot ernstig ontsteking op deze site. Bacterie en virussen hierin kunnen settelen open wond, zodat het getroffen gebied ontstoken raakt. Uiterlijk wanneer pus formulieren, moet zo snel mogelijk een geschikte arts worden geraadpleegd. Als de behandeling door een arts niet wordt uitgevoerd, kan de ontsteking kan zelfs uitgroeien tot een abces. In het geval van een abcesis uiterste voorzichtigheid geboden, want in het ergste geval zelfs bloed vergiftiging kan een bedreiging vormen. Als u dergelijke ernstige complicaties in een vroeg stadium wilt voorkomen, moet u bij plotseling verlies van tanden onmiddellijk contact opnemen met een tandarts.
Behandeling en therapie
Het vermijden van tandverlies is daarom het doel van de behandeling van parodontitis. In milde gevallen begint de tandarts na scaling met het reinigen en desinfecteren van de tandvleeszakjes. Dit "curettage”Wordt uitgevoerd onder plaatselijke verdoving en wordt meestal meerdere keren herhaald. Naast deze conservatieve therapiezijn chirurgische methoden beschikbaar voor ernstige gevallen. Als de gingivale pockets erg diep zijn, moet de tandarts reliëfsneden tussen de tanden maken om de pockets volledig te kunnen reinigen. Laserbehandeling is een bloedeloos alternatief. Het is zachter dan een operatie met een scalpel en belooft betere genezingskansen. Echter chirurgisch curettage biedt het voordeel dat een verlies van inhoud van de kaakbeen kan worden gecompenseerd. Dit wordt gedaan door materialen in te brengen die het bot gedeeltelijk kunnen vervangen. Membranen worden ook gebruikt om het botweefsel te stimuleren om nieuw bot te vormen. Vaak naast deze maatregelen, het gebruik van antibiotica is noodzakelijk. Deze systemische medicatie ondersteunt het gebruik van desinfecterende irrigatie solutions, die de patiënt zelf ook regelmatig moet gebruiken. Het eigen initiatief en de medewerking van de patiënt voorkomen zo uiteindelijk tandverlies.
Vooruitzichten en prognose
Het is meestal niet mogelijk om tandverlies te stoppen als het al aan een bepaalde tand is begonnen. De arts kan de schade echter beperken en tandverlies van de resterende tanden in het proces voorkomen. Als tandverlies bij kinderen optreedt op de melk tand, het is een veel voorkomend symptoom. De blijvende tanden zullen dan groeien terug op de respectievelijke plaatsen. Als het tandverlies bij een volwassene optreedt, kan een implantaat in de getroffen gebieden worden geplaatst. Het behandelen, vervaardigen en inbrengen van het implantaat vergt in de regel een relatief lange tijd, waarin de patiënt het zonder de betreffende tand moet stellen. Na het inbrengen blijft het implantaat in de mondholte voor onbepaalde tijd. Er is meestal geen pijn of verder ongemak, en idealiter blijft het implantaat in de mond voor de rest van het leven van de patiënt. Als het tandverlies niet wordt behandeld, kan dat leiden tot ontsteking en infectie in de mondholte, zodat de andere tanden en ook de tandvlees kan worden beïnvloed. In de meeste gevallen wordt tandverlies ook geassocieerd met pijn, zodat gewone inname van voedsel en vloeistoffen niet meer mogelijk is.
het voorkomen
Het voorkomen van tandverlies begint dus bij mondhygiëne. Tegenwoordig leren tandartsen hun patiënten routinematig over effectief tandenpoetsen door middel van profylaxe-oefeningen. Om de interdentale ruimtes schoon te maken, moeten mensen ook leren gebruiken tandzijde en maak er een permanente gewoonte van. Het controleren van het tandstelsel moet om de zes maanden worden gedaan. Bij deze gelegenheid verwijdert de tandarts ook schaal als onderdeel van professionele gebitsreiniging. Al deze preventieve maatregelen voorkomen van parodontaal tandverlies.
Je kan het zelf doen
Als een tand eruit valt, moet dit altijd met de tandarts worden besproken, zodat een passende behandeling kan worden gestart en ernstige complicaties kunnen worden vermeden. Indien beschikbaar, moet de uitgevallen tand in een tandreddingsdoos worden bewaard en voor medisch onderzoek worden meegenomen. Als alternatief kan de tand worden bewaard in een isotone zoutoplossing, alcohol of UHT melk. Speeksel biedt ook een oplossing op korte termijn. Bovendien, algemeen eerste hulp maatregelen toepassen: als een tand eruit valt, blijf kalm, koel het getroffen gebied en bel de spoedtandarts. De tandarts heeft alle nodige informatie nodig om een passende behandeling voor te bereiden en de tand weer in te brengen. De tand mag echter niet zelfstandig worden ingebracht, omdat dit de wortelvezels en zenuwuiteinden permanent kan beschadigen. Ook de tand kroon mag niet worden schoongemaakt zonder medisch advies. Het is zinvoller om direct een arts te raadplegen en de aangetaste plek tussentijds iets af te koelen. Als de tand als gevolg van een ongeval is uitgevallen, moet onmiddellijk de eerste hulp worden bezocht. Hevig bloeden uit de tandholte kan worden verlicht met een stoffen zakdoek of gaasverband.
