Effect op de huid
UV straling is over het algemeen erg energierijk en heeft verschillende belangrijke betekenissen voor de mens. Waarschijnlijk de bekendste hiervan is het risico dat het vormt voor de huid. Ook hier moet men weer onderscheid maken tussen het effect van de UV-A en de UV-B straling.
UV-A straling heeft niet zo'n hoog energetisch potentieel en is daar dus nauwelijks verantwoordelijk voor zonnebrand. Soms kunnen UV-A-stralen echter leiden tot een zogenaamde zonneallergie of andere door licht veroorzaakte huiduitslag. De lange golven dringen niet zo diep in de huid door, ze bereiken alleen de dermis.
Daarom, hoewel ze relatief direct tot een bruine kleur leiden (dit licht veroorzaakt een conformationele verandering in het pigment melanine, die verantwoordelijk is voor het kleuren van de huid), het duurt slechts een zeer korte tijd en laat geen permanente beschermende laag op de huid achter. Bovendien kan de straling denatureren eiwitten in de huid en vooral in de collageen vezels die erin zitten, waardoor ze hun vorm verliezen. Deze effecten worden echter pas later in de vorm van prematuur merkbaar huidveroudering en verhoogde rimpelvorming.
Bovendien veroorzaakt UV-A-licht indirecte schade aan het erfelijk materiaal (DNA), wat na verloop van tijd het risico op een bepaalde huid vergroot. kanker, kwaadaardig melanoma. UV-B-straling is energieker en dus ook gevaarlijker. Omdat de korte golven dieper in de huid kunnen doordringen, zijn ze ook geassocieerd met een hoog risico op zonnebrand.
In ruil daarvoor veroorzaken ze ook het pigment melanine vormen zich in de opperhuid, wat resulteert in een vertraagde maar langdurige bruine kleur van de huid, die echte bescherming biedt tegen de zon. UV-B-straling veroorzaakt directe schade aan het DNA door strengbreuken in het DNA te veroorzaken. Dit verhoogt op zijn beurt het risico op huidtumoren. De omvang van al deze gevaren neemt toe met de frequentie en intensiteit van blootstelling aan zonlicht en dus UV straling.
Om ze te voorkomen moet men daarom niet te veel tijd in de directe, sterke zon doorbrengen en altijd zorgen voor voldoende UV-bescherming met behulp van textiel en / of crèmes of sprays. Echter, UV straling heeft niet alleen nadelige gevolgen voor de mens, integendeel! Het is absoluut noodzakelijk, zodat ons lichaam Cholecalciferol (Vitamine D3) kan vormen uit Cholesterin.
Een gebrek aan vitamine D leidt tot rachitis, een ziekte die voornamelijk wordt veroorzaakt door een verstoring van het botmetabolisme, maar ook gepaard gaat met spieraandoeningen en een verhoogde vatbaarheid voor infecties. Een invloed op de voorwaarde van de centrale zenuwstelsel en dus over stemming is ook beschreven. Hierdoor voelen veel mensen zich prettiger in de zon of hebben ze last van een zogenaamde “winter” Depressie”Vanwege een langdurig gebrek aan licht.
Ook wordt aangenomen dat vitamine D kan zelfs beschermen tegen bepaalde vormen van kanker. Buiten dat kan men zelf de energie van UV-licht ondertussen in vele bereiken gebruiken. Slechts enkele voorbeelden zijn blacklight, fluorescentielampen, desinfectie en elektronica.
