Symptomen van de ziekte van Addison

De typische symptomen van de ziekte van Addison worden veroorzaakt door een gebrek aan vitale boodschappersubstanties zoals minerale corticoïden en glucocorticoïden​ Pas als meer dan 90% van de bijnierschors is vernietigd, treden de symptomen op de ziekte van Addison manifesteren zich in hun volle omvang. Deze omvatten onder meer: ​​In de loop van een zogenaamd de ziekte van Addison crisis, wat een zeer acuut ziektebeeld is, er zijn bewustzijnsstoornissen, misselijkheid, braken, diarree en een ernstige daling bloed druk.

De Addison-crisis is levensbedreigend voorwaarde.

  • Verlaagde bloeddruk
  • Ongewenst gewichtsverlies
  • Uitdrogingsverschijnselen - Dit kan zich uiten door een zeer droge huid en slijmvliezen, verwarring, misselijkheid en duizeligheid
  • Algemene zwakte, ook bekend als adynamisch
  • Pigmentatie van de huid en slijmvliezen
  • Zouthonger is heel typerend voor de ziekte
  • verzuring
  • Psychologische veranderingen / depressie
  • Bij vrouwen kan er een verlies van oksel- en schaamhaar optreden

De ziekte van Addison wordt gekenmerkt door een zeer lage bloed drukwaarden. Deze drop-in bloed druk wordt voornamelijk veroorzaakt door twee mechanismen.

Bij de ziekte van Addison wordt de productie van zogenaamde minerale corticoïden in de bijnierschors komt niet voor. Deze boodschappersubstanties zorgen ervoor dat water uit de urine weer in de bloedbaan wordt opgenomen. Als dit niet gebeurt, is er een gebrek aan volume in de bloedbaan, wat de oorzaak is bloeddruk laten vallen.

Daarnaast is de productie van glucocorticoïden, die ook van invloed zijn op bloeddruk, is ook beperkt. Als gevolg, bloeddruk blijft dalen, wat resulteert in een soms zeer scherpe daling van de bloeddruk. In een Addison-crisis, dwz een acuut tekort aan glucocorticoïden, een bloedsomloop schokken kan zelfs voorkomen.

Mensen die aan de ziekte van Addison lijden, hebben meer waterverlies. Dit kan als volgt worden verklaard: Bij de ziekte van Addison wordt de productie van boodschappersubstanties, mineralcorticoïden genaamd, verminderd. Deze boodschappers zorgen ervoor dat de urine zich concentreert en het water weer in de bloedbaan wordt opgenomen.

Een tekort aan minerale corticoïden resulteert in een verhoogde uitscheiding van water in de urine. De gevolgen zijn erg droge huid, droge slijmvliezen, een gevoel van zwakte en problemen met de bloedsomloop. Hoofdpijn en misselijkheid zijn ook typische symptomen hiervan uitdroging.

De ziekte van Addison als zodanig kan gepaard gaan met verschillende maagdarmkanaalklachten. Er kan zijn misselijkheid en pijn in de buik of acute symptomen zoals braken en diarree​ Tijdens een crisis met de ziekte van Addison, ernstig diarree en braken kan optreden, wat kan leiden tot levensbedreigend vochtverlies.

Vooral mensen die lijden aan een latente vorm van de ziekte van Addison, dat wil zeggen een nog steeds asymptomatische vorm van de ziekte, kunnen bijvoorbeeld door stress, infectie of een operatie in een acute Addison-crisis terechtkomen. Symptomen van het maagdarmkanaal zijn ook typerend voor de ziekte van Addison. Erge, ernstige pijn in de buik kan optreden tijdens een Addison-crisis.

Deze ernstige buikpijn wordt in de medische terminologie ook wel 'acuut' genoemd pijn in de buik​ Ze gaan gepaard met een hevig pijnlijke buikwand die verhard is. Dit wordt ook wel verdedigende spanning genoemd.

Dit type buik pijn wordt veroorzaakt door de stofwisselingssituatie, die zeer onevenwichtig is bij de ziekte van Addison. Een verschuiving in het hormoon evenwicht veroorzaakt typisch hyperpigmentatie van de huid en slijmvliezen bij de ziekte van Addison. Deze manifesteren zich als een bruinachtige verkleuring, die, in tegenstelling tot zonnebrand, ook wordt aangetroffen op delen van de huid die niet aan de zon zijn blootgesteld.

Deze omvatten bijvoorbeeld de handpalmen en voeten. De verminderde productie van cortisol leidt tot een verhoogde productie van het melanocytstimulerend hormoon (MSH). Dit hormoon stimuleert de melanocyten van de huid om meer pigment op te slaan, wat resulteert in bruinachtige verkleuring, zelfs op de huid die niet direct wordt blootgesteld aan licht.

De ziekte van Addison kan niet alleen leiden tot lichamelijke symptomen, maar ook tot typische psychologische afwijkingen bij de getroffenen. Deze omvatten vooral een depressieve stemming, evenals algemene prikkelbaarheid en lethargie. De psychische symptomen nemen ook toe bij een slechte lichamelijke conditie voorwaarde of extra stress. In dergelijke situaties verergert de ziekte van Addison ook de metabolische situatie en is er een verhoogde behoefte aan cortisol, die niet kan worden gedekt door de eigen productie van het lichaam.

Psychologische afwijkingen bij de ziekte van Addison moeten daarom serieus worden genomen en het therapieconcept moet dienovereenkomstig worden aangepast. De ziekte van Addison kan leiden tot een zogenaamd acidotisch metabolisme voorwaarde, die eenvoudig kan worden omschreven als hyperaciditeit. De belangrijkste reden hiervoor is de volgende: de ziekte van Addison wordt veroorzaakt door een tekort aan het hormoon aldosteron.

Dit hormoon bevordert de uitscheiding van kalium in de nier via de urine. Omdat aldosteron wordt verminderd en dus minder kalium wordt uitgescheiden, neemt de kaliumconcentratie in het lichaam toe. Kalium zorgt ervoor dat de pH-waarde in het bloed daalt, dwz het wordt zuurder.

Dit heet acidose. Deze acidose kan worden gedetecteerd in een bloedgasanalyse. Hypoglykemie, ook wel hypoglykemie genoemd in medische terminologie, is meestal alleen te vrezen in het geval van een Addison-crisis.

Het wordt veroorzaakt door een acuut tekort aan cortisol. Het hormoon cortisol leidt tot een toename van bloed suiker via verschillende mechanismen. Bij een crisis met de ziekte van Addison leidt het tekort aan cortisol echter tot een hypoglykemische metabolische toestand, dwz een sterk verminderde bloed suiker niveau.

Urineretentie is een acute noodsituatie. De getroffenen kunnen niet plassen en klagen over ernstige buikspieren pijn​ De ziekte van Addison leidt niet tot urineretentie, maar om de uitscheiding van urine te verminderen in de context van de Addison-crisis.

De getroffenen kunnen plassen, maar de hoeveelheid urine wordt verminderd. Dit wordt verklaard door een acute bloedsomloop schokken in de context van de cortisoldeficiëntie. Bij de ziekte van Addison kunnen verschillende oorzaken leiden tot acute vertroebeling van het bewustzijn, wat zelfs kan leiden tot coma.

Zo'n acute vorm van de ziekte van Addison is ook bekend als de Addison-crisis​ De oorzaak van zo'n crisis is een acuut tekort aan cortisol. Infecties, verhoogde fysieke inspanning, operaties of andere ziekten kunnen een dergelijke levensbedreigende crisis bij de ziekte van Addison veroorzaken. Diverse gevolgen van het acute cortisol-tekort, zoals een sterke daling van de bloeddruk en bloed suiker, evenals een acuut vochttekort, leiden uiteindelijk tot vertroebeling van het bewustzijn en, in het ergste geval, tot een comateuze toestand.