Achillodynie is een chronische verandering van de achillespees. Dit is de aanhechtingspees van onze kuitspieren en wordt ingebracht in onze hielbeen. Onjuiste belasting op lange termijn leidt tot ontsteking van de pees.
De ziekte komt vooral veel voor bij sporters. In bijna de helft van de gevallen is de achillespees wordt aan beide kanten aangetast. Het weefsel van de pees verandert (degeneratie).
Er kunnen zich kleine knobbeltjes ontwikkelen, de bloed de stromingssituatie van het zicht verandert, de pees wordt deegachtig en verhardt uiteindelijk. Het doet pijn en verliest steeds meer zijn veerkracht. Het risico van een breuk van de achillespees toeneemt.
De pijn komt vaak voor in verband met stress en verdwijnt weer na rust. De therapie kan meestal conservatief worden uitgevoerd. Naast fysiotherapie is ook een onderzoek van de sportmaterialen aangewezen. Omdat dit een chronische ziekteis een kuur op lange termijn nodig om de symptomen te verlichten.
Therapie
De therapie is meestal conservatief. Tijdens acute symptomen is de eerste stap het verlichten en sparen van de achillespees. Dit kan door eenvoudige immobilisatie en bescherming door de patiënt, maar kan ook ondersteund worden door spalken of bandages.
Bovendien kan de therapie worden ondersteund door de toediening van niet-steroïde antireumatische geneesmiddelen (Diclofenac, Ibuprofen, enzovoort.). In het volgende zullen we zorgvuldig proberen de pees opnieuw te mobiliseren, de zorg te verbeteren, veerkrachtiger te maken en zijn functie te herstellen. Dit gebeurt door middel van intensieve fysiotherapie.
De inhoud van de fysiotherapeutische therapie voor Achillodynie zijn actief en passief stretching van de pees- en kuitspieren inclusief intensieve behandeling van de weke delen, een check of spieronevenwichtigheden aanwezig zijn, een correctie van de lopend stijl en, indien nodig, een controle van het schoeisel. De toepassing van Kinesiotape kan de genezing van de pees ondersteunen. Mobilisatie van de pezen wordt enerzijds bereikt door behandeling van zacht weefsel door de therapeut met transversaal stretching en triggerpoint-therapie, en aan de andere kant door actief specifiek rekoefeningen.
De excentrische kracht van de pees (de spier wordt onder belasting langzaam op een gecontroleerde manier verlengd) wordt getraind en de pees wordt door het lichaamsgewicht gestrekt. Meer oefeningen zijn te vinden in de artikelen:
- Achillodynie Fysiotherapie
- Fysiotherapie voor ontsteking van de achillespees
- Fysiotherapie bij voet- en enkelaandoeningen
1.) De patiënt staat met beide voeten op een quiltplank of een trede.
Alleen de voorvoet staat op de pad, de hielen hangen vrij. Nu drukt de patiënt zichzelf met de gezonde voet in de teenpositie. De aangedane voet kan gedurende deze tijd ook worden opgetild, het zou in geen geval moeten helpen om omhoog te duwen.
Nu kan vanuit de teenpositie de gezonde voet worden opgetild, of moet in ieder geval het lichaamsgewicht worden verschoven naar de aangedane voet. Nu laat de patiënt de hiel van de aangedane voet heel langzaam en gecontroleerd zakken, zodat de kuit langzaam strekt, dit vereist excentrische spierarbeid van de kuitspieren. De hiel wordt verlaagd tot onder het niveau van de trede, zodat de kuitspieren worden gestrekt.
De stretching positie kan enkele seconden worden vastgehouden voordat de gezonde voet het lichaam terug in de teenpositie drukt. De oefening wordt 15-3 keer per dag uitgevoerd met 2 herhalingen in 3 sets. Omdat dit een chronisch is voorwaarde, kan het even duren voordat de achillodynie om te verdwijnen of te verbeteren.
Als de symptomen resistent zijn tegen therapie, kan chirurgische therapie worden uitgevoerd. Vervolgens wordt de functie van de pees hersteld door fysiotherapie. Verdere oefeningen zijn te vinden in de artikelen:
- Rekoefeningen voor de achillespees
- Achillespeespijn - oefeningen
In zeldzame gevallen kan een chirurgische ingreep nodig zijn om achillodynie te behandelen.
Dit is vooral het geval wanneer een langdurige conservatieve behandeling geen succes heeft gehad. Er zijn verschillende chirurgische opties. Ofwel de buitenste huid rond de pees wordt gespleten om te bevorderen wond genezen en de vorming van nieuw gezond weefsel.
Of het veranderde weefsel wordt volledig verwijderd (debridgement). Tijdens een operatie bestaat altijd het risico van littekens. Littekenweefsel is minder flexibel en veerkrachtig dan het oorspronkelijke weefsel.
Daarom kunnen bewegingsbeperkingen of verklevingen optreden. Om dit te voorkomen dient fysiotherapie na een operatie altijd te worden uitgevoerd. De symptomen van achillodynie kunnen aanhouden na de operatie. Fysiotherapeutische behandeling moet altijd worden voortgezet, zelfs na de operatie.
Er is de mogelijkheid om de genezing van een achillodynie te ondersteunen door middel van aangepaste inlegzolen. Zo zijn er inlegzolen die het rollen gemakkelijker maken, zijn er inlegzolen die speciaal op de patiënt zijn afgestemd om te verkleinen pijn onder stress. Sommige fabrikanten raden schoenen aan die over de enkel om de enkelgewricht.
Ook de voetbogen kunnen op deze manier gericht worden ondersteund om de pees te ontlasten en zo te verminderen pijn. Inlegzolen kunnen alleen worden gezien als een aanvullen voor therapie kan intensieve fysiotherapie niet worden vervangen door inlegzolen. Inlegzolen zijn echter nuttig om de overbelaste pees in het dagelijks leven te verlichten en de symptomen te verminderen.
Bandages kunnen worden gebruikt in geval van achillodynie. Er zijn in principe twee soorten tapesystemen. Enerzijds is er de zogenaamde klassieke tape, die niet elastisch en stevig is.
Het wordt gebruikt voor stabilisatie en kan een gewricht beschermen tegen ongewenste bewegingen. Aan de andere kant is er de zogenaamde kinesiotape. Deze tape is elastisch en laat in grote mate beweging toe.
Het heeft een effect op de spieren en ligamenten en bevordert de zelfwaarneming (proprioceptie), kan het zwelling verminderen en toenemen bloed circulatie. Beide banden kunnen worden gebruikt bij achillodynie. In de acute fase, wanneer immobilisatie vereist is, de enkel verbinding kan worden bevestigd met klassieke tape.
Belangrijker is de ondersteuning van het genezingsproces door toe te passen Kinesiotape. Door selectieve plaatsing van de gips strips kan de pees worden ontlast en wond genezen kan worden gepromoot. De spieren kunnen ontspannen en de pees wordt minder belast. Een tape moet worden uitgelegd door een specialist, maar kan daarna worden aangebracht door een partner of indien nodig zelfs zelfstandig door de patiënt.
