Supraspinatus pees syndroom verwijst naar een chronisch pijn syndroom van de schouderspieren. Het komt voornamelijk voor op hogere leeftijd na slijtageprocessen, maar wordt bevorderd door bepaalde anatomische eigenaardigheden of verwondingen.
Wat is het supraspinatus-peessyndroom?
In supraspinatus pees syndroom, is de pees van de supraspinatus (bovenste bot) spier degeneratief veranderd. Dit resulteert in chronisch, bewegingsafhankelijk pijn, vooral wanneer de arm is gespreid. Supraspinatus pees syndroom is een van de individuele aandoeningen die zijn gegroepeerd onder de overkoepelende term 'impingement syndroom van de schouder ”. Naast de pees van de supraspinatus-spier, kunnen omliggende structuren zoals bursae ook worden aangetast door degeneratie en ontsteking.
Oorzaken
Supraspinatus pees syndroom wordt verklaard door de anatomische locatie en de bijzondere gevoeligheid voor degeneratie van de supraspinatus spier. De spier maakt deel uit van de zogenaamde rotator manchet, die de opperarmbeen in de glenoïde holte van de scapula en maakt het bewegingsbereik mogelijk. De supraspinatus-spier trekt van het achterste superieure schouderblad naar de opperarmbeen Daarbij moet zijn pees onder het bot doorgaan acromion en onder een ligament tussen het acromion en het coracoacromiale proces (ligamentum coracoacromiale). Deze natuurlijke vernauwing kan daarna nog worden versmald door individuele anatomische omstandigheden breuk genezing, of door ontsteking Bovendien wordt de supraspinatuspees hier fysiologisch blootgesteld aan hoge druk- en wrijvingsbelastingen en is daardoor gedurende het leven onderhevig aan degeneratieve slijtage. Samen met de pees zelf degenereren ook de toevoerstructuren ervan: verstoringen van de bloedsomloop en steeds slechter functionerende reparatie maatregelen optreden totdat een volledig ontwikkeld supraspinatus pees syndroom eindelijk aanwezig is.
Typische symptomen en tekenen
- Armpijn, gewrichtspijn
- Bewegingsbeperkingen
- Schouderpijn bij het optillen van de schouder of armen
Diagnose en verloop
Het eerste symptoom van het supraspinatus pees syndroom is pijn tijdens actief ontvoering (abductie) van de arm, vooral tegen weerstand. Omdat de pijn gemiddeld het hevigst is ontvoering van ongeveer 70-120 graden, wordt dit een "pijnlijke boog" genoemd. Kenmerkend voor een supraspinatus pees syndroom zijn ook drukpijn in de voorste gewrichtsruimte en het uitstralen van de pijn naar de buitenste bovenarm. Gewoonlijk verloopt de ontwikkeling van een supraspinatuspeessyndroom fasisch: pijnlijke irritatie wordt afgewisseld met fasen van - bewuste of onbewuste - rust, die elk een tijdelijke verbetering kunnen bewerkstelligen. Na verloop van tijd worden spaarzaamheid en regeneratie echter steeds ondoelmatiger en worden de pijnvrije fasen steeds korter totdat de pijn- en bewegingsbeperkingen uiteindelijk chronisch worden. Bovendien, vanwege het sparen van de supraspinatus-spier, spieronevenwichtigheden ontwikkelen, die een verhoging van de humerus bevorderen hoofd en verdere vernauwing van de supraspinatuspees - een vicieuze cirkel. Om het supraspinatus pees syndroom te diagnosticeren, wordt eerst bepaald tijdens welke bewegingen in welke armpositie en in welke mate de pijn optreedt. De feitelijke degeneratieprocessen zijn niet goed te zien in de Röntgenstraal afbeelding - maar benige gezwellen na breuk genezing, calcificaties of een reeds bestaande verhoging van de humerus hoofd kan aanwijzingen geven voor een supraspinatus pees syndroom. De schouderspieren en de omliggende weke delen structuren kunnen beter worden beoordeeld in een ultrageluid examen. Magnetische resonantie imaging wordt in sommige gevallen ook gebruikt. Reflectie (artroscopie) van de schoudergewricht - ooit een frequent onderdeel van de diagnose - is nu waarschijnlijker een van de middelen voor behandeling vanwege verbeterde beeldvorming.
Complicaties
Supraspinatus tendinopathie veroorzaakt toenemende bewegingsbeperkingen naarmate het vordert. Naarmate de ziekte voortschrijdt, worden de perioden van pijn steeds langer, totdat ze uiteindelijk uitgroeien tot een chronisch syndroom. De getroffen persoon voert dan meestal ontwijkende bewegingen uit, wat kan leiden op voortijdige gewrichtsslijtage en verdere misvormingen. De afwisseling tussen rust- en pijnfasen veroorzaakt ook spieronevenwichtigheden, welke kan leiden tot een verhoging van de humerus hoofd.Dit kan leiden tot verdere vernauwing van de supraspinatuspees. Op de lange termijn is de chronische pijn syndroom kan leiden tot verstijving van de aangedane pees en de omgeving botten en gewrichten Zo'n ernstig beloop wordt meestal geassocieerd met psychisch lijden, wat het welzijn van de getroffen persoon verder beperkt. Chirurgische complicaties zijn mogelijk bij de behandeling van supraspinatus pees syndroom. Bijvoorbeeld bloeden en ontsteking kan voorkomen in het gebied van de operatie. In individuele gevallen raken zenuwkoorden gewond, wat kan leiden tot verlamming. De conservatieve therapie methoden - dwz koud en warmte therapie net zoals fysiotherapie - af en toe tijdelijk ongemak veroorzaken. Typische symptomen zijn stoornissen in de bloedsomloop, spanning, blauwe plekken of duizeligheid Medicamenteuze behandeling wordt geassocieerd met andere bijwerkingen en interacties.
Wanneer moet je naar een dokter?
Bij het supraspinatus pees syndroom is de aangedane persoon afhankelijk van een bezoek aan een arts. In dit geval kan het niet vanzelf genezen, dus een bezoek aan een arts moet altijd plaatsvinden om de symptomen te verlichten en verdere complicaties te voorkomen. Hoe eerder een arts wordt geraadpleegd voor het supraspinatuspeessyndroom, hoe beter het verloop van de ziekte gewoonlijk is. Hiervoor dient een arts te worden geraadpleegd voorwaarde als er hevige pijn in de schouders is. Deze pijn treedt op zonder een bepaalde reden en verdwijnt niet vanzelf. Ze kunnen ook optreden in de vorm van pijn bij inspanning of ook door pijn in rust en hebben een negatief effect op de kwaliteit van leven. Bovendien kunnen ernstige bewegingsbeperkingen ook wijzen op het supraspinatuspeessyndroom en moeten ze ook door een arts worden onderzocht. Bij deze ziekte kan in de regel een orthopeed of huisarts geraadpleegd worden. Het verdere verloop is altijd afhankelijk van de onderliggende ziekte, zodat er geen algemene voorspelling kan worden gedaan. In de regel wordt de levensverwachting van de getroffen persoon niet verminderd door deze ziekte.
Behandeling en therapie
Behandeling van het supraspinatus pees syndroom kan in de vroege stadia nog conservatief zijn. Het spectrum van conservatieve therapeutische methoden omvat koud or warmte therapie, diadynamische stromen voor spieren ontspanning, medicijnen voor pijnverlichting en ontstekingsremmend, en fysiotherapie en manuele therapie Het basisprincipe is om ernstig te vermijden spanning op de supraspinatuspees terwijl het bewegingsbereik van de schoudergewricht en vermijden spieronevenwichtigheden Aanvankelijk een intramurale therapie programma bij een orthopedische revalidatiecentrum kan nuttig zijn. Op de lange termijn kan de patiënt de pijnklachten alleen onder controle houden als hij of zij de aangeleerde oefeningen daarna regelmatig thuis toepast. Als het supraspinatus pees syndroom resistent blijkt te zijn tegen alle conservatieve therapie pogingen, moet een operatie worden uitgevoerd: hier bestaan verschillende chirurgische benaderingen, maar ze streven allemaal naar het vergroten van de ruimte onder de acromion Tegenwoordig wordt een operatie voor het supraspinatus-peessyndroom meestal artroscopisch uitgevoerd met een zeer laag operatierisico.
het voorkomen
Preventie van het supraspinatus pees syndroom is moeilijk omdat de gunstige anatomische factoren niet kunnen worden vermeden. Het beloop van het supraspinatus-peessyndroom kan echter positief worden beïnvloed door pijn serieus te nemen en deze vroegtijdig aan te pakken met geschikte conservatieve behandelmethoden.
Nazorg
Als het supraspinatus pees syndroom operatief wordt behandeld, is er achteraf speciale nazorg nodig. Meestal brengt de patiënt de eerste drie dagen na de operatie nog steeds in het ziekenhuis door. Daarna wordt de aangedane arm gedurende vier tot zes weken geïmmobiliseerd met een beugel. Dit is een bijzonder armkussen, ook wel een ontvoering verband. Voor kleine activiteiten kan de patiënt de arm vanaf het begin uit het verband halen. 'S Nachts moet het armkussen echter consequent worden aangebracht. Op deze manier kunnen onbedoeld optredende peesoverbelastingen worden tegengegaan. Het ontvoeringsverband kan ook worden verwijderd om voor het lichaam te zorgen. Intensieve elleboogbewegingen moeten echter worden vermeden. Na ongeveer acht weken is de rotator manchet van de schouder kan weer grotendeels het gewicht dragen. Dit geeft de mogelijkheid om na de behandeling de mobiliteit en sterkte van de aangedane arm. voor dit doel revalidatie maatregelen plaatsvinden, die de patiënt poliklinisch oefent. Ze duren meestal minstens drie maanden. Hardlopen ongeveer twee maanden na de operatie mag weer, en balsporten zijn ook weer mogelijk na vier tot zes maanden. Om postoperatieve pijn te behandelen, krijgt de patiënt een pijnkatheter en lokale intermitterende behandelingen met ijs, die een ontstekingsremmend effect hebben.
Hier is wat u zelf kunt doen
Chronische pijn syndromen zoals het supraspinatus pees syndroom kunnen door middel van een aantal zelfhulpmiddelen zelf worden behandeld maatregelen Het eerste dat u moet doen, is het rustig aan doen op de aangedane ledemaat. De geblesseerde pees mag gedurende ten minste 14 dagen niet zwaar worden belast. De pees kan extern worden gekoeld, zoals de koud vertraagt eventuele ontstekingen en verlicht de pijn. Nadat het acute ongemak grotendeels is verdwenen, wordt warmte aanbevolen. In combinatie met matige inspanning stimuleren warme kompressen of wraps de stofwisseling en dragen zo bij aan een snel herstel. Het sporten kan worden hervat als de pijn volledig is verdwenen en de dokter het goedkeurt. Dan zachte sporten zoals zwemmen of langzaam lopen zijn bijzonder geschikt. Het Supraspinatus-peessyndroom verloopt gewoonlijk progressief. Daarom moeten de begeleidende maatregelen op lange termijn worden gehandhaafd. Een gezonde levensstijl vermindert chronische pijn en verbetert het welzijn. Patiënten die lijden aan het supraspinatus-peessyndroom dienen de arts te raadplegen die de exacte behandelingsmaatregelen kan geven. Hij kan aanbevelen om naar een schouderschool te gaan, waardoor de patiënt leert de schouder onder de pijngrens te bewegen.
