De stem stelt mensen in staat te zingen en te spreken, waardoor ze zich uiten. Het wekt emoties op, is een individueel kenmerk van elke persoon en kan minieme nuances onderscheiden.
Wat is de stem?
De stem stelt een persoon in staat te zingen en te spreken, waardoor hij zichzelf uitdrukt. Het wekt emoties op, is een individueel kenmerk van elke persoon en kan minieme nuances onderscheiden. De stem is als een complex kunstwerk waarin alleen de interactie van individuele elementen leidt tot het totaalbeeld. Eerst de strottehoofd produceert een stem (primaire stem), die alleen verwerft volume en wordt hoorbaar voor anderen wanneer het wordt gewijzigd in de mond, keel en sinussen (hoofd stem). Hier bevinden zich resonantiekamers die als luidsprekers werken. Als we hoog praten volume, het hele lichaam is erbij betrokken. De resonantiekamers zorgen voor versterking van het geluid. Het timbre van de stem wordt geproduceerd door de anatomie van de resonantiekamers, tong grootte, lip vorm en tandpositie. Bij het spreken, de hoofd stem verandert in klanken van klinkers en medeklinkers door bewegingen van de tong, lager lip en gehemelte. Als het strottehoofd is klein, de stembanden zijn ook smal en de stem hoog. Als het strottehoofd groot is, wordt de toonhoogte lager. Het menselijke vocale bereik is normaal gesproken 1.3 tot 2.5 octaven. Getrainde mensen hebben een stembereik van drie octaven of meer. Het frequentiebereik ligt ongeveer tussen 80 Hz en 12 kHz. Tijdens het spreken variëren de toonhoogtes vaak, waardoor een vocale melodie ontstaat die kan worden gebruikt om emoties te lezen.
Functie en taak
Ieder mens heeft een eigen stem. Het is meer dan het geluid dat wordt geproduceerd door de stembanden, omdat spreken, klanken en zingen emoties creëren en de luisteraar beïnvloeden. De toespraak begint met de eerste kreet van de baby. Het drukt een gemoedstoestand uit, kan overbrengen Depressie, onzekerheid, verdriet, vreugde en genegenheid. De stem toont onze huidige gemoedstoestand en wordt specifiek in veel beroepen als instrument gebruikt. Politici, presentatoren en vooral zangers en acteurs gebruiken de stem om kenmerken uit te beelden en inhoud te accentueren. De stem wordt gekenmerkt door ritme, tempo en spraakkracht. Het kan natuurlijk en aangenaam klinken of als vervelend tot pijnlijk worden ervaren. De toonhoogte bepaalt of de toon aangenaam of onaangenaam klinkt voor de luisteraar. Om spraak te produceren, structuren in de hoofd, keel, borst en buik moeten worden gecoördineerd. Alleen als het diafragma, luchtpijp, longen en thorax werken samen met het strottenhoofd, glottis, keelholte, mondholte en neusholten doet de stem tevoorschijn komen met zijn eigen unieke geluid. Het belangrijkste stemvormende orgaan is het strottenhoofd. Het bestaat uit een skelet met flexibel verbonden stukken van kraakbeen evenals binnen- en buitenspieren en de voering slijmvlies De buitenste spieren verankeren het strottenhoofd in de nek, terwijl de binnenste spieren de kraakbeen stukjes bij elkaar. Terwijl de spieren het kraakbeen tegen elkaar drukken, worden constant verschillende constellaties gecreëerd, waardoor een nieuwe positie, spanning en vorm van de stembanden Het strottenhoofd zelf wordt ook op en neer bewogen, stretching en samendrukken als een accordeon. De hoeken tussen de kraakbeenderen veranderen daarbij altijd. De weefselstructuren langs het strottenhoofd zijn ook erg complex. Het vocht van het strottenhoofd slijmvlies beïnvloedt de trillingen van de stemplooien en daarmee de stem. De stemplooien bestaan uit drie lagen bindweefsel, elk met verschillende mechanische eigenschappen. De belangrijkste spier bij stemproductie is de diafragma, die de borst omhoog tijdens inademing Wanneer we uitademen, worden veel spieren geactiveerd om geluid te helpen produceren. In totaal nemen negen spiergroepen deel ademhaling.
Ziekten en kwalen
Elk gesproken woord, elk geluid wordt voorafgegaan door een complex anatomisch proces. Het is dus gemakkelijk te begrijpen dat zelfs kleine beperkingen een impact kunnen hebben op de stem. Vaak zijn stemproblemen te wijten aan zenuwveranderingen die de spieren van het stemapparaat aansturen. Verwondingen en operaties kunnen de stem beïnvloeden. Ontsteking van het strottenhoofd kan leiden om spraakstoring te voltooien. Astma maakt het moeilijk om uit te ademen en beïnvloedt dus de stem. In astmakan de patiënt proberen de beperkingen te compenseren ademhaling, waardoor de larynxspieren overmatig worden belast. Zwaar gebruik leidt tot pijn, disfunctie en uitputting, maar kan ook anatomische veranderingen veroorzaken, zoals knobbeltjes op de stemplooien. De hersenschors is verantwoordelijk voor de vocalisatie zelf. Dit is waar de stimulus vandaan komt, die via de zenuwbanen naar alle spieren van de stem wordt gestuurd. Om de stem tegen beschadiging te beschermen, mag deze niet worden overbelast. Gerichte therapeutische training kan worden gebruikt om stemschade door overmatig gebruik tegen te gaan. Technieken van stembehoud, die bedoeld zijn om de spieren van de keel en het strottenhoofd te ontlasten, kunnen ook worden geleerd. Opleiding is ook de juiste therapie voor organische veranderingen in het strottenhoofd, zoals stemplooien. Drugs zoals antihistaminica kunnen de stemfunctie schaden omdat ze het strottenhoofd uitdrogen. Heesheid en hoestbuien zijn het resultaat. poliepen en cysten op de stemplooien komen ook vaker voor en moeten operatief worden verwijderd. Met name zangers, maar ook sprekers en mensen die hun stem intensief gebruiken in hun werk, moeten het vocale apparaat vochtig houden en blootstelling aan rook en vervuilende stoffen in de lucht vermijden. Degenen die hun stem correct gebruiken, hoeven echter geen symptomen van te vrezen 피로 Dankzij steeds betere diagnostische procedures zijn larynxoperaties vaak te vermijden. Als ze toch nodig zijn, zijn ze veel gemakkelijker uit te voeren dankzij nieuwe technologieën zoals lasertechnologie.
