De gewone lever slagader is een tak van de coeliakie stam en oorsprong van de gastroduodenale slagader en de hepatische propria-slagader. Zijn functie is dus om de grotere en kleinere kromming van de maag, geweldig reticulum, alvleesklier, leveren galblaas.
Wat is de gewone leverslagader?
Een van de bloed schepen in de buik, de gewone lever slagader of arteria hepatica communis benodigdheden bloed naar verschillende organen in de buik. De slagader maakt deel uit van de systemische circulatie en draagt zuurstof van de longen tot de kromming van de maag, de grote mesh (omentum majus), de alvleesklier (alvleesklier), leveren galblaas (vesica biliaris of vesica fellea). De gewone leverslagader ontstaat uit de coeliakie-stam. Het is ook bekend als Haller's statief of tripus Halleri en dankt deze namen aan de fysioloog Albrecht von Haller. Naast de gewone leverslagader heeft de coeliakie-stam nog twee andere takken die leveren bloed naar andere anatomische structuren in de buik zoals de milt slagader en de maag sinistra slagader.
Anatomie en structuur
De gewone leverslagader loopt door de buikholte en vertakt zich van de coeliakie. Het passeert de twaalfvingerige darm en passeert het hepatoduodenale ligament, dat het foramen omentale begrenst. De resterende tak komt overeen met de hepatica propria-slagader; daarvoor vertakt de gastroduodenale slagader zich van de hepatica communis-slagader. Bij sommige individuen heeft de gewone leverslagader een derde tak in de vorm van de maagslagader. Deze eigenaardigheid is geen ziekte, maar een variatie die ongeveer een derde van alle mensen treft. In de meeste gevallen vertakt de gastrica dextra-slagader zich echter van de hepatische propria-slagader. Drie lagen vormen de wand van de gewone leverslagader. De tunica externa vormt de buitenste laag, bakent de slagader af van het omringende weefsel en bevat de vasa vasorum. De tunica-media vormen de middelste laag van de arteriële wand. Het bestaat uit spieren die zich uitstrekken in een ring rond de ader en de bloedstroom beïnvloeden door samentrekking en ontspanning Bovendien heeft de tunica-media ook elastische vezels collageen vezels die zorgen voor flexibiliteit en cohesie aan het weefsel. Onder de tunica-media bevindt zich de tunica intima, die de binnenste laag van een slagader vormt en ook wordt aangetroffen in de gewone leverslagader. Grenzend aan de tunica-media is de membrana elastica interna van de tunica interna, die wordt gevolgd door de subendotheliale stratum en de bindweefsel laag. Deze bieden ondersteuning voor de endotheel, waarin een enkele laag cellen de gemeenschappelijke leverslagader afbakent van het bloed dat er doorheen stroomt.
Functie en taken
De centrale functie van de gewone leverslagader is om organen in de buik van zuurstofrijk bloed te voorzien. Een van de takken is de gastroduodenale slagader. Dit transporteert bloed naar de alvleesklier, wat van groot belang is voor de spijsvertering en stofwisseling. Cellen van de alvleesklier produceren spijsvertering enzymen die kapot gaan koolhydraten, eiwitten en vetten. Bovendien synthetiseren alvleeskliercellen de hormonen insuline, glucagon, somatostatine, ghreline en pancreaspolypeptide. Bloed uit de gastroduodenale slagader stroomt ook naar de twaalfvingerige darm, die 30 cm lang is en behoort tot de dunne darm In het spijsverteringsproces is het zijn rol om het voedselpulp te verrijken enzymen uit de alvleesklier en duodenale klieren en om de zure pH te neutraliseren. De gastroduodenale slagader levert ook het grote reticulum (omentum majus), wat essentieel is voor de verdediging tegen pathogenen, en de grote kromming van de maag De kleine kromming daarentegen ontvangt zuurstofrijk bloed uit de hepatische propria-slagader, de andere tak van de gewone leverslagader. De hepatische propria-slagader levert ook bloed aan de lever en galblaas. De lever is erbij betrokken ontgifting, slaat glycogeen op als energiereserve, produceert ketonlichamen, controleert het metabolisme van vitaminen en sporenelementen, synthetiseert bloed eiwitten zoals stollingsfactoren, albumine, globulines en acute fase eiwitten, en neemt deel aan de spijsvertering door te produceren gal De galblaas slaat 30 tot 80 ml van de vloeistof op en geeft deze af aan de spijsverteringskanaal wanneer nodig.
Ziekten
Als slagader kan de gewone leverslagader worden aangetast door verschillende ziekten die kenmerkend zijn voor al het bloed schepen. Een daarvan is arteriosclerose Dit is een vernauwing van de slagader veroorzaakt door afzettingen in de holte. Vaak dik, bindweefsel, calcium of afgezet calcium zouten of trombi zijn hiervoor verantwoordelijk. Als gevolg hiervan verslechtert de bloedstroom en kan het vat zelfs volledig sluiten. Het syndroom van Dunbar heeft geen directe invloed op de leverslagader, maar op de coeliakie waarvan het afkomstig is. Het Dunbar-syndroom is een ziektebeeld dat ook bekend staat als het Harjola-Marable-syndroom. Het wordt gekenmerkt door compressie van de coeliakie-stam. Veel voorkomende klachten zijn onder meer gebrek aan eetlust, braken, misselijkheiden hoger pijn in de buik Type A van het Dunbar-syndroom manifesteert zich zonder symptomen, terwijl type B typisch buikklachten met zich meebrengt. Type C wordt daarentegen gekenmerkt door angina abdominalis, die afwezig is in type B.Medicijn verdeelt het in vier fasen volgens ernst, met stadium IV gekenmerkt door permanente pijn en mogelijk tot de dood leiden. Naast de truncus coeliacus, zenuwen die zich in hetzelfde gebied bevinden, kunnen ook worden beïnvloed door compressie, wat leidt tot overeenkomstig functieverlies. Als gevolg hiervan, verdere spijsverteringssymptomen en pijn mogelijk.
