Spierpijn, samen met spierstijfheid, is een typische en veel voorkomende sportblessure. Net zoals de spiervezel scheur, de Spierpijn behoort tot de gesloten spierblessures, omdat alleen de spier wordt aangetast. Uiterlijk is er echter niets te zien dat op een spanning zou duiden.
Wat is een spierspanning?
Sporters zijn er vooral bekend mee: de Spierpijn Bij deze blessure is de huid blijft intact, dus het is een gesloten spierblessure (zie ook sportverwondingen Afhankelijk van welke delen van het lichaam onder spanning staan, kan de spanning in elke spiergroep voorkomen. Terwijl hardlopers meer vatbaar zijn voor een verrekte spier in de kuit en dij spieren, zullen basketbalspelers vooral moeite hebben met de bovenarm- of schouderspieren. Symptomen zijn voornamelijk krampen pijn in het aangetaste lichaamsdeel. Afhankelijk van de ernst van het letsel, kan er ook een bewegingsbeperking zijn. Desalniettemin is een spierspanning in principe geen daadwerkelijke spierblessure; in plaats daarvan is er een verharding van de spier omdat de spierspanning verstoord is.
Oorzaken
Een spierspanning, in tegenstelling tot andere sportverwondingen, wordt niet veroorzaakt door externe schade, maar heeft zijn oorzaken in de verstoring van de spierfunctie. Overmatige belasting gedurende een lange periode of, als alternatief, een zeer snelle verandering in belasting kan een verstoring van de spierspanning veroorzaken, wat leidt tot verharding van de betreffende spier. Het resultaat is krampachtig pijn omdat de spier zich niet meer kan ontspannen zoals gewoonlijk. Naast overmatige belasting zijn er nog andere risicofactoren die de ontwikkeling van een verrekte spier bevorderen. Met name mensen van wie de spieren verzwakt zijn door gebrek aan lichaamsbeweging, zijn vatbaar voor een verrekte spier als de spieren plotseling zwaarder worden belast. Er is ook een risico als mensen dat niet doen opwarmen voldoende om de spieren te strekken en zo hun veerkracht te vergroten. Mensen die te weinig vocht hebben en elektrolyten in hun lichaam of die onvoldoende eten dieet worden ook vaak getroffen. Ziekten, zoals verkoudheid, verzwakken de spieren en kunnen daardoor een extra risico op spierspanning opleveren.
Symptomen, klachten en tekenen
In het geval van een verrekte spier treedt in eerste instantie een licht ongemak op, zoals een gevoel van beklemming of een lichte trekkracht in de aangetaste spier. Meestal is het weefsel verhard, maar dit beperkt het bewegingsvermogen nog niet. De getroffenen proberen deze spanning vaak te verlichten met massages of matige lichaamsbeweging. In de loop van de komende dagen trekt het pijn zet in, die langzaam sterker wordt en uiteindelijk uitgroeit tot krampachtig ongemak. Vervolgens kan de aangedane ledemaat niet meer zonder pijn worden bewogen. Uiterlijk is een spierspanning alleen te herkennen aan de beschreven verharding van de spieren. Bloeding of effusie komt normaal niet voor. Als de sportieve activiteit wordt onderbroken en de belasting snel wordt behandeld, verdwijnen de symptomen binnen vier tot zes dagen. Daarna kan de matige training worden hervat. Als de verrekte spier echter nog steeds zwaar wordt belast, zal de spanning ook toenemen. Dit kan leiden een spiervezel traan, wat gepaard gaat met verdere complicaties. Een verkeerde behandeling - zoals overdreven intensieve massages - kan het ongemak ook verergeren. Dan kan de pijn zich verspreiden naar de omliggende regio's, en in het ergste geval een chronische pijn syndroom ontwikkelt.
Ziekteprogressie
In tegenstelling tot andere sportverwondingen, een spierspanning ontwikkelt zich meestal geleidelijk, terwijl een spiervezel scheur ontstaat plotseling na een verkeerde beweging. Het verloop van een stam is meestal vergelijkbaar. Het overstrekken van de spier veroorzaakt een sterke contractie, wat weer leidt tot verharding. Afhankelijk van het genezingsproces kan de duur van de soort ook variëren. De pijn verdwijnt meestal na een paar dagen, maar een volledige genezing duurt meestal wel drie weken. Hoe eerder de spierspanning wordt gediagnosticeerd en behandeld, hoe eerder de getroffen persoon weer symptoomvrij is.
Complicaties
Uiteraard kunnen er verschillende complicaties optreden als er sprake is van een spierspanning. In de meeste gevallen wordt een spierspanning veroorzaakt door overmatig gebruik of door externe krachten pezen worden in zo'n geval zeer sterk uitgerekt, zodat er een rek ontstaat. Als de getroffen persoon veel druk op dit deel van het lichaam blijft uitoefenen, kan dit zelfs gebeuren leiden tot een spierscheur. Deze complicatie moet beslist door een arts worden onderzocht of dienovereenkomstig worden behandeld. Anders kan er blijvende gevolgschade ontstaan, waardoor een volledig herstel niet meer mogelijk is. In andere gevallen, ontsteking kan zich ook in de spier of in het individu vormen gewrichten, zodat een abces kan zelfs voorkomen. Een abces is een overmatige opeenstapeling van pus dat vereist behandeling. Als het bacteriën en virussen in de bloedbaan terechtkomen, kan een infectie het gevolg zijn. Misselijkheid, braken, koorts, pijnlijke ledematen en hoofdpijn zijn het resultaat. Zonder medische behandeling en zonder het nemen van de juiste medicatie kan een ernstige infectie ontstaan, dus het is absoluut noodzakelijk om medische behandeling te zoeken. Dit is de enige manier om de bovengenoemde complicaties te vermijden. Degenen die kiezen voor een tijdige behandeling, kunnen echter een snel herstel en geen ernstige complicaties verwachten.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
Als er onverwacht ernstige spierpijn optreedt tijdens plotselinge bewegingen, door een zware fysieke belasting of door sportactiviteiten, moet een arts worden geraadpleegd. Na een val of een ongeval moet ook een bezoek aan de dokter worden gebracht. Ernstige verwondingen of beschadigingen aan het skeletsysteem moeten bij verschillende tests en door het gebruik van beeldvormende technieken worden uitgesloten. Als de getroffen persoon niet langer in staat is om zoals gewoonlijk op zijn lichaam te belasten, als de fysieke prestaties plotseling afnemen of als er hevige pijn optreedt, heeft hij hulp nodig. Zelfgestuurd gebruik van pijnstillers wordt niet aanbevolen. Het risico op mogelijke bijwerkingen is hoog, daarom wordt aanbevolen een arts te raadplegen om complicaties te voorkomen voordat medicatie wordt toegediend. Een verminderde motoriek, stoornissen in de algemene beweging of een gevoel van ziekte moeten aan een arts worden voorgelegd. Een trekkend gevoel in het lichaam tijdens beweging, een sensorische of perceptuele stoornis en prikkelbaarheid moeten worden onderzocht en behandeld. Als er sprake is van overgevoeligheid voor aanraking, pijn in rust of druk, is evaluatie door een arts noodzakelijk. Een spierspanning moet ook door een arts worden onderscheiden van een beknelde zenuw of bestaande beschadiging van de zenuwvezels. In deze gevallen is er een risico op blijvende beschadiging die moet worden vermeden.
Behandeling en therapie
De behandeling van een spierspanning gebeurt voornamelijk door de symptomen te verlichten en de storing van de spier te corrigeren zodat deze weer kan ontspannen. In elk geval moet de belasting van de spier worden gestopt, zodat er geen verdere verwondingen kunnen optreden. Bovendien moet de betreffende spier met ijs worden gekoeld en opgetild om de pijn zo laag mogelijk te houden. Afhankelijk van de ernst van de belasting is het ook vaak handig om een drukverband aan te brengen en deze idealiter in te wikkelen in combinatie met een ijspakking. Er moet echter voor worden gezorgd dat dit wordt vermeden bevriezing Het is ook belangrijk dat het drukverband geen extra pijn of zelfs problemen met de bloedsomloop veroorzaakt omdat het te strak is omwikkeld. Er moet ook voor worden gezorgd dat de mobiliteit niet wordt beperkt. Een verkoelende sportgel kan ook verlichting bieden bij een verrekte spier.
Vooruitzichten en prognose
De prognose voor een verrekte spier hangt af van hoe de persoon omgaat met de spierspanning en de behandeling. Idealiter behandelde en gespaarde distensies hebben een kans van bijna 100% op volledig herstel. Dit is meestal het geval binnen dagen of weken en hangt sterk af van de aangetaste spier en de spier volksgezondheid voorwaarde van de getroffen persoon zelf. Belangrijk voor een goede kans op ongecompliceerde genezing is de onmiddellijke onderbreking van de spierspanning wanneer de spanning zich voordoet. Als een verrekte spier gestrest blijft, kan dat leiden een spiervezelscheur, wat pijnlijker is en langer duurt om te behandelen. Voor de beste prognose moet de aangetaste spier zo snel mogelijk worden gekoeld en verhoogd. Dit voorkomt lichaamssappen niet naar binnen sijpelen, waardoor de zwelling wordt verzwakt. Het vergemakkelijkt ook enorm de genezing van het aangetaste weefsel.In de meeste gevallen geneest een verrekte spier binnen vier tot zes dagen goed. Een zware belasting van de spieren moet echter enkele dagen worden vermeden. Een lichte training, waarbij de spiergroep volledig wordt belast (dus ook gestrekt), wordt aanbevolen om de gebruikelijke mobiliteit te herstellen. Het kan gebeuren dat eenmaal getrokken spieren keer op keer worden getrokken. Meestal is dit te wijten aan chronisch overmatig gebruik.
Nazorg
Nazorg voor een verrekte spier richt zich op het herzien van het verloop van de voorwaarde door de betreffende medisch specialist. Als de spierspanning niet geneest of als snelle genezing gewenst is, maatregelen om genezing te bevorderen zijn ook beschikbaar. Stimulerende huidige behandelingen zijn bijvoorbeeld mogelijk. In deze vorm van therapieworden de verrekte spieren geactiveerd met elektrische schokken, wat bedoeld is om spiergenezing te bevorderen. Een ander alternatief zijn enzympreparaten, die bedoeld zijn om de symptomen volledig te genezen als onderdeel van de nazorg. Fysieke toepassingen zoals lymfedrainage or koud behandelingen helpen de nog steeds verzwakte spier te herstellen. Nadat de spierspanning grotendeels is genezen, moet de arts opnieuw worden geraadpleegd. De arts zal de spier palperen en, indien nodig, beelddiagnostisch onderzoek uitvoeren. Voor meer ernstige spierspanningen, fysiotherapie of PNF worden dan aangegeven. Actief stretching maakt ook deel uit van de nazorg. Bij ernstige verwondingen is een operatie noodzakelijk. Na de operatie en immobilisatie van de aangedane ledemaat, die afhankelijk van het letsel drie tot vijf weken duurt, moet de arts worden geraadpleegd voor een vervolgonderzoek. Na de operatie, spierversteviging fysiotherapie is vaak nodig om de beweeglijkheid van de spieren te verbeteren. De nazorg wordt verleend door de huisarts, een sportarts of een orthopedisch chirurg.
Wat u zelf kunt doen
In ieder geval vereist een spierspanning medische opheldering. Acuut ongemak wordt behandeld volgens het PECH-principe: rust, ijs, compressie, hoogte. Als een overbelasting wordt vermoed, moet de sportactiviteit onmiddellijk worden stopgezet. De aangetaste spier mag niet verder worden blootgesteld spanning en vereist snelle koeling, bijvoorbeeld in de vorm van een koelspray of een koud, vochtig kompres. Vervolgens moet een elastisch drukverband worden aangebracht. Idealiter zou het ijspak in het verband moeten worden geïntegreerd om langdurige koeling te garanderen. Ten slotte moet het geblesseerde gebied worden verhoogd. Het letsel moet vervolgens opnieuw door een arts worden onderzocht en indien nodig worden behandeld. Na de behandeling is rust aangewezen. De spier mag op zijn vroegst na twee weken opnieuw worden belast, op voorwaarde dat de verantwoordelijke arts zijn toestemming geeft. Als er pijn, zwelling of andere symptomen optreden, kunt u het beste een arts raadplegen. Een positief verloop wordt onder meer verzekerd door massages en verdere afkoeling maatregelen In overleg met de arts kunnen ook alternatieve middelen zoals calendulazalf of preparaten uit de natuurgeneeskunde worden gebruikt. Een warm bad of matige lichamelijke inspanning versterken ook de cardiovasculair systeem en zo het herstel versnellen.
