Vergeleken met vroeger brengen patiënten minder dagen door in het ziekenhuis. De verblijfsduur daalde van tien (1998) naar gemiddeld 7.3 dagen (2017). De reden: ziekenhuizen worden niet langer betaald op basis van de verblijfsduur van hun patiënten, maar op basis van vaste vaste tarieven per geval (DRG's).
Het aantal verblijven daarentegen stijgt: in 2012 boden ziekenhuizen in Duitsland intramurale zorg aan 18.6 miljoen mensen. In 2017 was dat al 19.4 miljoen.
Ziekenhuis – de definitie
De wetgever definieert een ziekenhuis als elke faciliteit waar ziekten, kwalen of lichamelijk letsel worden gediagnosticeerd, genezen en/of verlicht door medische en verpleegkundige diensten, waar verloskunde wordt verleend en waar de patiënten of te verzorgen personen kunnen worden gehuisvest en gevoed. Ziekenhuizen moeten onder permanent medisch toezicht staan van een arts, over voldoende diagnostische en therapeutische faciliteiten beschikken om hun mandaat te vervullen, en werken volgens wetenschappelijk erkende methoden.
Trend richting privatisering
Omdat ziekenhuizen met publieke sponsors (momenteel 30 procent) vaak bijzonder groot zijn, bevinden de meeste bedden (47.8 procent) zich hier. Ook hier wordt de trend naar privatisering duidelijk en neemt het aandeel bedden in particuliere ziekenhuizen (momenteel ruim 30 procent) gestaag toe. Daarentegen daalt het aandeel bedden in ziekenhuizen zonder winstoogmerk (van 34.1 procent in 2012 naar 18.7 procent in 2017).
Ziekenhuisdiensten voor volledige en dagverzorging die worden verleend door ziekenhuizen die zijn opgenomen in het ziekenhuisbehoefteplan van de betreffende deelstaat, worden vergoed in overeenstemming met de Federal Hospital Rate Ordinance of de Hospital Remuneration Act. Alle publieke en non-profit ziekenhuizen moeten factureren volgens deze regelgeving. Bij de particuliere ziekenhuizen zijn er daarentegen ook ziekenhuizen die niet onder de wettelijke bepalingen vallen en dus vrij zijn om hun eigen prijzen te bepalen. Dit kan leiden tot problemen bij de terugbetaling van ziekenhuisdiensten door de ziektekostenverzekering.
Ziekenhuis versus ambulant
De strikte scheiding tussen poliklinieken en allerlei soorten klinieken zal in de toekomst worden verzacht. Geïntegreerde zorg”, geïntroduceerd als onderdeel van de gezondheidszorghervorming van 2000, richt zich op overkoepelende vormen van zorg. Het bevordert een grotere netwerkvorming tussen de verschillende disciplines en sectoren (huisartsen, specialisten, ziekenhuizen). Het doel hiervan is om de kwaliteit van de zorg voor patiënten te verbeteren en de zorguitgaven terug te dringen.
Soorten ziekenhuizen
Er zijn verschillende soorten ziekenhuizen in Duitsland. Zo wordt onderscheid gemaakt tussen universitaire ziekenhuizen, algemene ziekenhuizen, gespecialiseerde ziekenhuizen, aangesloten ziekenhuizen, praktijkklinieken en dag- en nachtziekenhuizen.
- Universitaire ziekenhuizen zijn bedoeld om de bevolking uitgebreide intramurale zorg te bieden. Een andere focus ligt op medisch onderwijs en onderzoek.
- Algemene ziekenhuizen zijn bedoeld om uitgebreide intramurale zorg aan de bevolking te bieden. Er zijn hier verschillende medische specialismen.
- Gespecialiseerde ziekenhuizen zijn gespecialiseerd in bepaalde vakgebieden (bijvoorbeeld endocrinologie, dermatologie, oogheelkunde).
- In intramurale ziekenhuizen wordt de medische dienstverlening niet verleend door artsen in loondienst, maar door contractartsen in de privépraktijk. Het ziekenhuis stelt alleen de lokalen ter beschikking en zorgt voor de huisvesting, maaltijden en patiëntenzorg.
- Een dagkliniek is een voorziening voor poliklinische/gedeeltelijk intramurale zorg. Patiënten kunnen hier maximaal 24 uur worden behandeld of verzorgd. Er zijn steeds meer chirurgische dagklinieken in ziekenhuizen; hier worden poliklinische operaties uitgevoerd.
In principe is een patiënt vrij in de keuze van het ziekenhuis. Niet alle behandelingen worden echter in elk ziekenhuis aangeboden. Een blik op het kwaliteitsrapport van de kliniek kan hierbij behulpzaam zijn: sinds 2005 zijn klinieken wettelijk verplicht om informatie te verstrekken over hun structuren en diensten.
Ziekenhuizen worden ingedeeld in verschillende categorieën, afhankelijk van hun zorgrol. Er wordt onderscheid gemaakt tussen basis- en standaardzorgklinieken, regionale ziekenhuizen met een gemiddeld zorgniveau en ziekenhuizen met een focus (bijvoorbeeld universitaire ziekenhuizen) met een maximaal zorgniveau. De klinieken zijn meestal onderverdeeld in afdelingen zoals interne geneeskunde, chirurgie, KNO, dermatologie of urologie. De meeste ziekenhuizen hebben ook intensive care-afdelingen.
