Slokdarmkanker: oorzaken, symptomen en behandeling

slokdarm kanker ook bekend als slokdarmkanker in medische terminologie. Dit is een kwaadaardige groei in het gebied van de slokdarm.

Wat is slokdarmkanker?

Schematisch diagram met de anatomie van de slokdarm kanker​ Klik om te vergroten. Slokdarm kanker is een vrij zeldzame vorm van kanker die voornamelijk voorkomt bij mensen ouder dan 60 jaar. Mannen hebben ongeveer drie keer meer kans om getroffen te worden dan vrouwen. De slokdarm is het deel van het lichaam dat voedsel uit de mond naar de buik. Dit is een gespierd koord en een nogal rekbaar orgaan. Slokdarmkanker zorgt ervoor dat de slokdarm steeds meer vernauwd raakt, wat meestal leidt tot problemen met de voedselopname in de gevorderde stadia van de ziekte. De slokdarm is bekleed met een laag slijm; het is hieruit slijmvlies dat de kwaadaardige tumor meestal ontstaat.

Oorzaken

Overmatig verbruik van alcohol en sigaretten wordt verondersteld de belangrijkste oorzaak van te zijn slokdarmkanker​ Een ongezonde dieetkan echter ook slokdarmkanker bevorderen; vooral te vet voedsel moet worden vermeden. Degenen die constant voedsel eten dat te warm is, lopen ook een bijzonder risico op slokdarmkanker. Last but not least kunnen uiteindelijk aangeboren afwijkingen van de slokdarm optreden leiden voor slokdarmkanker. Patiënten die lijden aan de zogenaamde reflux ziekte lopen ook bijzonder risico. In deze, maag zuur stroomt ongehinderd terug in de slokdarm, die het van nature aanvalt en irriteert.

Symptomen, klachten en tekenen

Door de stretching vermogen van de slokdarm, duidelijke symptomen verschijnen pas in de late stadia van kanker. Slokdarmkanker kan zich manifesteren als slikproblemen, vaak vergezeld van pijn en een niet-specifiek gevoel van druk. Veel getroffen personen beschrijven het gevoel als bekneld of beknellend. Bovendien kokhalzen en Maagzuur kan optreden, hoewel veel patiënten deze symptomen slechts met tussenpozen of helemaal niet ervaren. Een duidelijk teken is krampen in het slokdarmgebied. Deze spasmen treden plotseling op en kunnen uitstralen naar het gezicht en de rug. Als de tumor is gelokaliseerd in het gebied van de strottehoofd, heesheid en veranderingen in stemkleur treden op. Parallel aan deze symptomen, gelokaliseerd nabij de slokdarm, treden verschillende algemene symptomen op. Mogelijke tekenen zijn onder meer gewichtsverlies, verlies van eetlusten bloeden. In aanvulling op, misselijkheid en braken en andere gastro-intestinale symptomen kunnen optreden. Slokdarmkanker ontwikkelt zich sluipend en geeft pas duidelijke symptomen op latere leeftijd, wanneer ze permanent of geclusterd worden. Als de ziekte verder vordert, is er sprake van stemverlies en uiteindelijk metastase, wat gepaard gaat met verdere complicaties (zoals orgaanfalen of problemen met de bloedsomloop), waarvan sommige levensbedreigend kunnen zijn.

Diagnose en verloop

Slokdarmkanker is een geleidelijke ziekte die meestal pas laat in het beloop symptomen vertoont. Wanneer deze eindelijk verschijnen, is het een gevoel van druk in de keel; in sommige gevallen, pijn kan ook achterin voorkomen. Deze zijn meestal veel minder ernstig wanneer vloeibaar voedsel zoals soepen of pap wordt ingenomen. Heesheid en een plotseling onverklaard gewichtsverlies zijn verdere symptomen die duidelijk kunnen worden naarmate de ziekte voortschrijdt. Eindelijk, in een zeer vergevorderd stadium, slikproblemen en daarmee samenhangende problemen met voedselopname komen voor. De diagnose slokdarmkanker kan meestal nauwkeurig worden gesteld met behulp van een oesofagoscopie, de zogenoemde endoscopie​ Tijdens deze procedure worden verschillende weefselmonsters genomen en vervolgens in het laboratorium onderzocht. Tijdens dit onderzoek moet de patiënt een slang inslikken, vergelijkbaar met de gastroscopie​ Met een beetje geluk kan de behandelende arts de kanker tijdens de behandeling verwijderen oesofagoscopie​ Om echter te bepalen in hoeverre de kanker zich al in het lichaam heeft verspreid, zijn verder onderzoek nodig, zoals computertomografie.

Complicaties

Slokdarmkanker kan in verband worden gebracht met verschillende complicaties. De ziekte wordt vaak geassocieerd met gewichtsverlies, wat, indien onbehandeld, leidt tot uitdroging en deficiëntiesymptomen. De typische oorzaken van bloeden bloedarmoede en kan dus het gevoel van ziekte verergeren. Patiënten lijden doorgaans aan ernstige 피로 en zijn over het algemeen minder in staat om te presteren. Ernstige complicaties doen zich voor wanneer lichamelijke en geestelijke zwakte tot vallen of ongevallen leidt. Bovendien heeft kanker ook invloed op de mentale toestand. Patiënten lijden vaak aan depressieve stemmingen en angstgevoelens, die in intensiteit toenemen als de ziekte ongunstig verloopt. Behandeling van slokdarmkanker is niet zonder risico. Een operatie kan leiden tot letsel aan de stemband of slokdarm, naast infectie, bloeding en wond genezen problemen. Afhankelijk van de locatie van de tumor en de diepte van de incisie kan dit leiden tot stemverlies of blijvende slikproblemen. Chemotherapie oorzaken haaruitval en kan ook orgaanschade en cardiovasculaire problemen veroorzaken. Straling therapie brengt het risico van mogelijke late reacties met zich mee: Verkleuring van het huid, schade aan de slijmvlies en spijsverteringskanaal, en permanent huidveranderingen.

Wanneer moet je naar een dokter?

Bij slokdarmkanker moet altijd onmiddellijk een arts worden geraadpleegd. Het overlijden van de getroffen persoon kan voorkomen, zodat in dit geval een vroege diagnose en behandeling van de ziekte altijd een positief effect kan hebben op het verdere beloop. Hoe eerder slokdarmkanker wordt ontdekt, hoe beter de prognose. Om deze reden moet een arts worden geraadpleegd bij de eerste tekenen van deze ziekte. De arts moet worden geraadpleegd in het geval van slokdarmkanker als de getroffen persoon lijdt aan moeilijkheden en ongemak bij het slikken, zodat er permanent pijn​ Evenzo sterk Maagzuur of een sterke kokhalsreflex kan op deze kanker wijzen en moet altijd door een arts worden onderzocht. Bloeden of ernstig gewichtsverlies kunnen in veel gevallen ook wijzen op slokdarmkanker en moeten ook door een arts worden onderzocht. In het verdere verloop krijgen de getroffenen meestal een orgaanziekte en sterven ze eraan. Bij een vermoeden van slokdarmkanker kan een huisarts of een internist worden geraadpleegd. Verdere behandeling is sterk afhankelijk van de exacte manifestaties van deze klacht.

Behandeling en therapie

De behandeling van slokdarmkanker hangt af van hoe geavanceerd het is, of in welk stadium het is. De beste vooruitzichten voor volledig herstel zijn patiënten bij wie de tumor chirurgisch volledig kan worden verwijderd. Dit is tenslotte een vrij grote en niet ongevaarlijke operatie, de borst en meestal moet ook de buikholte worden geopend. Nu wordt een deel van de slokdarm verwijderd en vervolgens de maag wordt een beetje opgetrokken en verbonden met de rest van de slokdarm. Vaak is een operatie alleen niet voldoende; straling therapie or chemotherapie moet ook worden toegediend. Vooral als de tumor te groot is, kan deze meestal niet operatief worden verwijderd. In dit geval dient straling in eerste instantie om de tumor te verkleinen en operabel te maken. Zonder snelle en passende behandeling kan slokdarmkanker zich snel verspreiden naar andere organen in het lichaam, zoals de luchtpijp of bronchiën. De beste kans op herstel is voor alle patiënten bij wie de kanker zich nog niet heeft uitgezaaid, dat wil zeggen waar er geen is metastasen in aangrenzende orgels.

het voorkomen

Om slokdarmkanker te voorkomen, is het eerste wat u moet doen, het handhaven van een gezonde levensstijl. Dit omvat het onthouden van alcohol en sigaretten, evenals een gezonde levensstijl. Bovenal, dieet speelt een doorslaggevende rol; in het beste geval moet te veel vet worden vermeden. Ook op voedingsmiddelen die nitrosaminen bevatten, moet men zoveel mogelijk achterwege laten, omdat deze bekend staan ​​als kankerverwekkend.

Nazorg

De therapie van slokdarmkanker wordt gevolgd door nazorg. Een van de belangrijkste taken van de nazorg is het optreden tegen bijkomende en secundaire ziekten. Bovendien helpt het de patiënt bij het omgaan met fysieke, psychische of sociale problemen die voortvloeien uit de ziekte of de behandeling ervan. Ook is het belangrijk om een ​​mogelijke terugval in een vroeg stadium te herkennen en dienovereenkomstig te behandelen. Als de slokdarm tijdens de operatie gedeeltelijk of zelfs volledig is verwijderd, zijn er verschillende vervolgonderzoeken nodig, omdat dit een aanzienlijke ingreep is in het systeem van voedselinname. De onderzoeken vinden plaats bij de huisarts of in een kliniek. Welke en hoeveel onderzoeken er uiteindelijk nodig zijn, hangt af van de individuele toestand van de patiënt volksgezondheid en de manier waarop hij of zij eerder werd behandeld. Tijdens het vervolgonderzoek praat de arts met de patiënt en informeert naar zijn of haar voorwaarde​ Daarnaast wordt de patiënt onderzocht en wordt zijn of haar lichaamsgewicht gecontroleerd. Verder zijn onderzoeken zoals echografie van de bovenbuik, laboratoriumtesten en röntgenfoto's van de longen mogelijk. Bovendien kan een spiegelonderzoek van zowel de resterende slokdarm als de operatieplaats plaatsvinden. Nazorg voor slokdarmkanker kan meerdere jaren duren. Met tussenpozen van 6 tot 18 maanden wordt aanbevolen dat onderzoeken zoals een bot scintigrafie or computertomografie van de buik en thoracale regio worden uitgevoerd.

Wat u zelf kunt doen

Een diagnose van slokdarmkanker vereist altijd een intensieve medische behandeling. Chirurgie en bestraling als middel bij uitstek laten geen ruimte op het gebied van zelfhulp als het gaat om het verwijderen van de tumor. Omdat slokdarmkanker ook kan groeien agressief, zouden patiënten na de diagnose geen tijd moeten verspillen en een specialistische behandeling moeten zoeken. Er zijn geen bekende huis- of kruidengeneesmiddelen waarvan wetenschappelijk is bewezen dat ze een slokdarmtumor laten verdwijnen. Alternatieve geneeskundige aanbiedingen die genezing beloven, moeten daarom zeer kritisch worden onderzocht en met de behandelende arts worden besproken. Kortom, wanneer slokdarmkanker wordt gediagnosticeerd, is het niet aan te raden conventionele medische therapieën af te wijzen in de hoop op zelfhulp. Toch kunnen patiënten met slokdarmkanker in het dagelijks leven actief worden op het gebied van zelfhulp om hun kwaliteit van leven te verbeteren. Velen ervaren bijvoorbeeld dat zich onthouden van bepaalde voedingsmiddelen of genotmiddelen vermindert pijn. Veel volksgezondheid Ook verzekeraars en zorgondersteuningscentra bieden trainingen aan op het gebied van voeding, die waardevolle kennis kunnen opleveren. Vooral na een operatie waarbij delen van de slokdarm zijn verwijderd, kan kennis over bijzondere voedingsmiddelen en vormen van voeding ook voor mantelzorgers zeer waardevol zijn.