Tussenwervelschijf degeneratie of slijtage wordt gekenmerkt door slijtage van tussenwervelschijven. Een belangrijke therapeutische focus is het bestrijden van eventuele symptomen.
Wat is schijfdegeneratie?
Schematische anatomische weergave van de wervels en de tussenwervelschijf, evenals de beknelde zenuw. Tussenwervelschijf degeneratie is slijtage van de tussenwervelschijven (de tussenwervelschijven van de wervelkolom die zijn gemaakt van kraakbeen Tijdens de degeneratie van de tussenwervelschijf worden de tussenwervelschijven dunner en meer gebarsten, waardoor ze de wervellichamen minder tegen elkaar kunnen bufferen. Als gevolg hiervan worden de wervellichamen aan vergroting onderworpen spanning In de meeste gevallen worden de tussenwervelschijven van de lumbale en / of cervicale wervelkolom aangetast door schijfdegeneratie. Typische klachten die vaak gepaard gaan met discusdegeneratie zijn terug gelokaliseerd pijn, die nog kan worden verergerd door spierspanning. Het risico van een herniated disc (in dit geval steken delen van een tussenwervelschijf tussen de wervels uit) neemt ook toe wanneer schijfdegeneratie aanwezig is.
Oorzaken
Niet alleen kunnen verschillende pathologische processen leiden tot degeneratie van de tussenwervelschijven - met het toenemen van de leeftijd verliezen de tussenwervelschijven steeds meer het vermogen om te absorberen water, zodat de kraakbeen weefsel wordt minder elastisch. Door de toenemende porositeit van de tussenwervelschijven treden ook regelmatig scheuren in de tussenwervelschijf op; degeneratie van de tussenwervelschijven treedt op. Aan leeftijd gerelateerde degeneratie van de tussenwervelschijven kan ook worden bevorderd door factoren zoals een gebrek aan lichaamsbeweging en langdurige zware druk op de wervelkolom. Een dergelijke drukverhoging wordt in de lendenstreek veroorzaakt, bijvoorbeeld door zwaar te dragen of te tillen met de romp naar voren gebogen. Ziekten en verwondingen die schijfdegeneratie kunnen veroorzaken of bevorderen, omvatten fracturen van de wervellichamen. Misvormingen van de wervelkolom, zoals die aanwezig zijn in scoliose (een kromming van de wervelkolom), bevorderen ook schijfdegeneratie.
Symptomen, klachten en tekenen
Schijfdegeneratie manifesteert zich door verschillende symptomen en klachten, afhankelijk van de omvang en locatie van de slijtage. Acute uitpuilende schijf manifesteert zich als gelokaliseerde rug pijn, soms uitstralend naar de buik of borstbeen. Een herniated disc veroorzaakt disfunctie van de blaas en rectum als resultaat van compressie. Bovendien kan er zijn pijn dat neemt toe met hoesten, niezen of persen. In de meeste gevallen wordt het aangedane deel van de wervelkolom ook in een beschermende houding gebracht, wat zich bijvoorbeeld kan uiten in een gebogen houding of een holle rug. In het geval van chronische schijfdegeneratie, de wervel gewrichten worden onderworpen aan ernstig spanning, welke kan leiden tot de ontwikkeling van lokale pijnsymptomen. De pijn gaat meestal gepaard met psychische en psychosomatische klachten. Veel getroffen personen hebben er last van stemmingswisselingendepressieve stemmingen en een algemeen gevoel van malaise. De beperkingen in mobiliteit kunnen verdere klachten veroorzaken. Dit kan leiden verdere slijtage van de omgeving gewrichten. Doorbloedingsstoornissenzintuiglijke stoornissen en verlamming kunnen evenmin worden uitgesloten. Bovendien kunnen spierspanning en spierverharding optreden. Als de degeneratie van de schijf is gebaseerd op een acuut letsel, zoals een breukkunnen zich in sommige gevallen nog meer symptomen en klachten ontwikkelen.
Diagnose en progressie
Om schijfdegeneratie te diagnosticeren, vraagt een behandelend specialist (zoals een orthopedist) meestal eerst feiten zoals de aard en het geschatte begin van bestaande symptomen. Na een fysiek onderzoek, mogelijke diagnostische procedures die kunnen worden gebruikt, zijn onder meer röntgenfoto's of MRI (MRI). Terwijl de Röntgenstraal procedure is zeer geschikt voor het diagnosticeren van schijfdegeneratie om de benige structuur van de wervellichamen weer te geven, MRI is onder meer geschikt voor het weergeven van zenuwstructuren die in de wervelkanaal en kan worden beïnvloed door degeneratie van de tussenwervelschijven. Degeneratie van de tussenwervelschijven kan kenmerkend worden herkend aan de hand van Röntgenstraal beelden, bijvoorbeeld door een vermindering van de aangetaste tussenwervelruimten. Het verloop van degeneratie van de tussenwervelschijf verschilt van persoon tot persoon en is onder meer afhankelijk van factoren zoals de bijbehorende oorzaken en maatregelen genomen tegen de degeneratieve verschijnselen. In de regel verloopt de degeneratie van de schijf verraderlijk en leidt deze vaak niet tot onmiddellijke symptomen. Wanneer de eerste symptomen optreden, verschilt dit van persoon tot persoon.
Complicaties
Bij schijfdegeneratie is er sprake van kwalitatieve slijtage van het schijfweefsel. Belangrijke vloeistof die nodig is door de fijne ondersteuning kraakbeen weefsel kan niet meer worden bewaard. De wervellichamen worden poreuzer en verliezen hun bufferende functie. Het symptoom kan zowel in de lumbale als in de cervicale wervelkolom voorkomen. Er wordt onderscheid gemaakt tussen leeftijdsgebonden of ongevalsgerelateerde degeneratie door wervelfracturen, congenitale kromming van de wervelkolom en atleten en mensen met eenzijdige beroepsactiviteit. spanning Discodegeneratie kan verschillende levensbeperkende complicaties veroorzaken. Deze omvatten uitgebreide pijncondities die zelfs duidelijk zijn tijdens alledaagse executies, zoals voorover buigen, niezen, hoesten, drukken of rusten. Indien onbehandeld, kan het symptoom chronische vormen aannemen in de vorm van een uitpuilende schijf. De ruimte tussen de wervels wordt kleiner en er is kans op verzakking met verlies van autonome functies in het onder- of bovenlichaam. Bij de medische verduidelijking helpen diagnostische beeldvormingsprocedures om te bepalen in hoeverre de schade aan de tussenwervelschijven en zenuwstructuren is gevorderd. Dit wordt gevolgd door behandeling van de oorzaak. Schade aan kraakbeenweefsel die al is opgetreden, kan echter niet worden geregenereerd. Medisch maatregelen dienen om pijn te verlichten door fysiotherapeutische versterking van het spierweefsel dat de wervelkolom ondersteunt. Chirurgisch maatregelen worden alleen ingenomen als belangrijke lichaamsfuncties acuut geblokkeerd zijn. Een verstijving of een tussenwervelschijfprothese kan de pijn verminderen, maar als complicerende consequentie kan er bij de geopereerde plaats verdere degeneratie van de tussenwervelschijf ontstaan naarmate de leeftijd van de patiënt toeneemt.
Wanneer moet je naar een dokter?
In elk geval moet een arts worden geraadpleegd als pijn in de rug of spierspanning neemt toe. Iedereen die al een herniated disc of iets dergelijks moet rechtstreeks met de relevante specialist spreken. Als de pijn snel toeneemt en gepaard gaat met acute symptomen zoals spit, is het raadzaam om naar het dichtstbijzijnde ziekenhuis te gaan. Hetzelfde geldt als de bovengenoemde symptomen vaker voorkomen tijdens alledaagse bezigheden zoals bukken, niezen of hoesten. Als de pijn misvormingen tot gevolg heeft, moet een arts worden geraadpleegd. De arts kan zonder twijfel duidelijk maken of er sprake is van degeneratie van de tussenwervelschijven en de betrokkene vervolgens doorverwijzen naar een geschikte specialist. Afhankelijk van de diagnose moeten verdere onderzoeken worden uitgevoerd. In het geval van degeneratie van de tussenwervelschijf dienen onmiddellijk verder onderzoek en chirurgische behandeling te worden uitgevoerd. Anders, chronische pijn, misstanden en andere gevolgen kunnen het gevolg zijn, die de getroffen persoon soms de rest van zijn of haar leven belasten.
Behandeling en therapie
Als schijfdegeneratie werd veroorzaakt of bevorderd door bestaande ziekten / verwondingen van de wervelkolom, is een belangrijk therapeutisch doel meestal een behandeling van de oorzaak. Door een navenant consequente behandeling van de oorzaken kan de begunstigde schijfdegeneratie vaak ook positief worden beïnvloed. Omdat schade aan het kraakbeenweefsel die is opgetreden tijdens schijfdegeneratie niet ongedaan kan worden gemaakt, speelt symptomatische behandeling (zoals pijnverlichting) een belangrijke rol. Dergelijke pijn kan worden tegengegaan door op maat gemaakte fysiotherapeutische (fysiotherapie) maatregelen. Het vermijden van zware lasten en het verminderen van overtollig gewicht kan ook helpen om de pijn te verlichten. Bij hevige pijn in de context van schijfdegeneratie kunnen na overleg met de behandelend arts ook pijnstillende medicatie worden gebruikt. Chirurgische maatregelen kunnen bijvoorbeeld nuttig zijn als de pijn in de rug is chronisch, dwz als het gedurende ten minste enkele maanden aanhoudt zonder ondertussen af te nemen. Afhankelijk van de patiënt kan chirurgische behandeling van een schijfgeneratie de optie van een schijfprothese of zogenaamde spondylodese (verstijving) - waarbij het aangetaste wervelsegment wordt verstijfd om pijnvrij te zijn.
Vooruitzichten en prognose
Schijfdegeneratie heeft normaal gesproken een ongunstige prognose. Desalniettemin is de uiting van de ziekte individueel en kan bij sommige patiënten tot zeer kleine beperkingen in het dagelijks leven leiden. Het verloop van de ziekte neemt sluipend toe. Slijtage is in wezen onderdeel van een natuurlijk proces gedurende de levensduur. Desalniettemin zijn de symptomen afhankelijk van de fysieke belasting, de genetische omstandigheden en de levensstijl van de patiënt. Met goede omstandigheden, een gezonde levensstijl en het naleven van verschillende medische tips, kan de voortgang van de ziekte lange tijd worden vertraagd. Gerichte training en oefeningen helpen om het lichaam goed te belasten en optimaal te coördineren tijdens bewegingen. De gebruikssporen worden door deze patiënten vaak nauwelijks opgemerkt of kunnen goed worden gecompenseerd door een correcte en gezonde houding. Bij mensen met een hoog eigen gewicht en een professionele of sportieve activiteit die leidt tot een zware belasting van het skelet, nemen de klachten vaak snel toe. Ze hebben een herstructurering van hun dagelijks leven nodig en wordt gevraagd hun lichaam zo snel mogelijk aanzienlijk te ontlasten. Chirurgische ingrepen kunnen het ongemak aanzienlijk verlichten. Een natuurlijk bewegingsbereik of een gebruikelijke belastingslimiet wordt er echter niet mee bereikt. Desalniettemin neemt bij behandeling van de tussenwervelschijf de kwaliteit van leven en het algemeen welzijn aanzienlijk toe.
het voorkomen
Leeftijdsgebonden degeneratie van de schijf kan slechts in beperkte mate worden voorkomen. Het degeneratieproces kan echter worden vertraagd door maatregelen zoals lichaamsbeweging, lage druk op de wervelkolom en het vermijden / beheersen van zwaarlijvigheid Vroegtijdige behandeling van ziekten / verwondingen die kunnen leiden tot degeneratie van de tussenwervelschijf, kan de overeenkomstige degeneratieve processen vaak tegengaan.
Follow-up
Schijfdegeneratie kan conservatief en chirurgisch worden behandeld. Beide behandelingsopties hebben goede nazorg nodig om de regeneratie te optimaliseren en therapeutisch succes te garanderen. Nadat de operatie is uitgevoerd, begint de nazorg met wondverzorging en mobilisatie, wat ook een actieve medewerking van de patiënt vereist in samenwerking met artsen en specialisten zoals fysiotherapeuten. Aanvankelijk mag de patiënt alleen bepaalde gewichten optillen, die consequent moeten worden aangehouden om het aangetaste gebied van de wervelkolom niet te overbelasten. Uit bed komen op een manier die geschikt is voor de rug is ook erg belangrijk en kan ook in het dagelijks leven worden opgenomen. De terug school laat patiënten precies zien wat rugvriendelijk gedrag ziet eruit als in het dagelijks leven. Ook correct tillen en dragen komen aan bod, evenals slapen, waarvoor een rugvriendelijke matras nodig is. Terug school is daarom een zeer belangrijke factor in de nazorg, ongeacht de voorgaande behandelvorm. Spieronbalans en te zwaar zijn vaak factoren bij de ontwikkeling van schijfdegeneratie. Omgekeerd betekent dit dat nazorg ook het corrigeren van spieronbalans en gewichtsvermindering inhoudt. Spieren die verzwakt zijn, moeten worden versterkt. Dit betreft vaak de buikspieren en de bovenrug. Verkorte spieren moeten daarentegen worden gestrekt. Gewichtsvermindering wordt bijzonder goed bereikt door uithoudingsvermogen sport. Rugvriendelijke varianten zoals wandelen of rugslag worden hier aanbevolen. Rehab sport laat de patiënt zien welke sport specifiek gebruikt kan worden.
Wat u zelf kunt doen
In het dagelijks leven is de degeneratie van de tussenwervelschijven vaak een belemmering voor de gebruikelijke bewegingen. Zelfs als patiënten pijn hebben, moeten ze een pijnstiller voor opluchting en actief blijven. Alleen in zeer acute fasen wordt korte rust aanbevolen om mogelijke ontstekingsprocessen of verdere zenuwirritatie te voorkomen. Activiteit moet voornamelijk bestaan uit uithoudingsvermogen sporten die de rugspieren versterken.Zwemmen is bijzonder geschikt omdat het de rug optimaal traint, pijn wordt verlicht in de water en getroffenen vinden de verkoelende werking van het water soms ook aangenaam en verlichtend. Bovendien rust het gewicht van het lichaam niet op de tussenwervelschijven. Minder aan te bevelen zijn sporten waarbij de volledige laaddruk wordt opgevangen door de tussenwervelschijven en de wervelkolom. Dit is vooral het geval bij jogging Beter geschikt dan fietsen. Het dragen van steunbanden mag slechts voor een zeer korte tijd worden gebruikt. Door ze te dragen worden de spieren snel verzwakt, zoals het geval is bij het sparen wanneer pijn de beweging belemmert. Ter ondersteuning kunnen getroffenen ook gebruik maken van de aangeboden medische diensten. Deze bestaan met name uit fysiotherapie en functionele training. In elk individueel geval moet natuurlijk altijd de oorzaak van de schijfdegeneratie worden meegenomen en moet de hulp optimaal op de individuele patiënt zijn afgestemd.
